Οι δύο ''νέοι'' ρόλοι κι οι αλλαγές στο ερυθρόλευκο rotation...



Στο σημερινό blog, έχοντας ένα μικρό πρώτο δείγμα γραφής από τον νέο Ολυμπιακό, καταγραφω μερικές σκόρπιες σκέψεις μου, για τους "νέους" ρόλους κάποιων παλιών παιχτών και τις πρώτες εκτιμήσεις για το ερυθρόλευκο rotation...

Μετά από Ρόδο, Πάτρα και (κυρίως) Βαρκελώνη, ένα έστω μικρό πρώτο δείγμα γραφής για τον Ολυμπιακό της σεζόν 2022-23, έχει γίνει ορατό. Οι ερυθρόλευκοι είναι μια ομάδα που βασίζεται στο παλιό εξαιρετικό group παιχτών της, με τους τέσσερις νέους αθλητές της να έχουν δείξει ήδη καλά χαρακτηριστικά (διαβάστε εδώ). Στην ομάδα υπάρχει έντονο το στοιχείο της ομαδικότητας και της συνοχής, με πιο βασικό από όλα στο νέο roster, το διακριτό-ιδανικό μοίρασμα των ρόλων-με το credit εδώ να πηγαίνει σαφώς στον Γιώργο Μπαρτζώκα! Για όλα τα παραπάνω πιστεύω άπαντες είμαστε βέβαιοι, τα περιμέναμε εν μέρει και απλά με το ξεκίνημα των επίσημων αναμετρήσεων , τα διαπιστώσαμε. 

Πάμε παρακάτω στο σημερινό μου "θέμα". Αρχικά πρέπει να αναφερθώ στην διαφοροποίηση κάποιων ρόλων, σε σχέση με πέρυσι. Οκ οι δυο ηγέτες της ομάδας, Σλούκας και Βεζένκοφ, εξακολουθούν να αποτελούν τα βασικά και κύρια γρανάζια της μηχανής, αλλά κάποιοι "παλιοί", έχουν πλέον διαφορετικές/περισσότερες "αρμοδιότητες" κι ευθύνες πάνω στο παρκέ. Μιλάω για δύο αθλητές

Πρώτος από όλους, ΒΕΒΑΙΩΣ, ο Thomas Walkup! Ο Αμερικανός point guard αποδίδει και συμπεριφέρεται πλέον "ηγετικά", και είναι εξαιρετικά σημαντικός σε άμυνα αλλά και σε επίθεση. Κι αν στην άμυνα είναι προφανής η αναγκαιότητα του (μιλάμε  με βεβαιότητα νομίζω, για τον κορυφαίο αμυντικό guard της διοργάνωσης), επιθετικά είναι πλέον εξίσου κομβικός στην "νέα" ομάδα. Δημιουργεί εξαιρετικά για τους συμπαίκτες του, τρέχει όλα τα plays- "διαβάζοντας" σωστά τα πάντα, ενώ κινείται και μακρυά από τη μπάλα ώστε να παίρνει τα spot σουτ έξω από τα 6,75m, τα οποία πλέον εκτελεί χωρίς δεύτερες σκέψεις! Αμυντικά δε, μαζί με τον Παπανικολάου, αποτελούν τους δυο glue guys ολόκληρης της γραμμής, παίζοντας" άμυνα παντού" και φροντίζοντας να υπάρχουν ιδανικές αποστάσεις, βοήθειες και "χέρια" . Ο Walkup είναι ένας παίχτης ο οποίος από facilitated στην καριέρα του, πλέον βρισκόμενος σε ένα περιβάλλον που απολαμβάνει το μπάσκετ και σε ιδανική ηλικία, είναι σαφώς έτοιμος για το next step!

Ο 2ος της "λίστας" είναι... ποιός άλλος; Μα βεβαίως ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης! Ο Έλληνας περιφερειακός είναι ένας αθλητής που στην παρουσία του στον Ολυμπιακό, πολύ απλά τρυπάει συνεχώς το ταβάνι του. Βρισκόμενος στην 3η του σεζόν στο λιμάνι, από ρολίστας και "12ος παίχτης" του ρόστερ, εχει εξελιχθεί σε σοβαρό και υπολογίσιμο γρανάζι του coach B και ειδικά στην Βαρκελώνη, το πήρε το ματσάκι ΜΟΝΟΣ του! Ο Μπαρτζώκας τον χρησιμοποιεί σαν SG, αλλά από τον περασμένο Δεκέμβρη κι έπειτα αρκετά και στο "3" σαν SmallForward (μην τα ξαναλέμε, στο περσινό δεύτερο rotation ο Σακίλ έπαιζε "2"). Με το -σταθερά- αξιόπιστο μακρινό του σουτ, συνήθως σε spot καταστάσεις, είναι ένας παίχτης που ταιριάζει απόλυτα στο "μπάσκετ αποστάσεων" του Μπαρτζώκα, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Λάρι αμυντικά είναι σκληρός, με μεγάλο κορμί και μεγάλα άκρα για "κοντό". Βασικό βέβαια "προσόν" του (κατ' εμέ τουλάχιστον!) , είναι αυτή η τρέλα του κι η άγνοια κινδύνου , η οποία τον κάνει "ατρόμητο", έστω κι αν παρασύρεται κάπως πολλές φορές (βλέπε Ρόδο). Πιστεύω αυτή η τρέλα αρέσει και στον προπονητή, ο οποίος κάθε χρονιά τον ανεβάζει στο rotation. Ειδικά στην αρχή της σεζόν, ο Μπαρτζώκας θα του δώσει αρκετό χρόνο συμμετοχής, μην σας πω και... περισσότερο, σε σχέση με τον ΜακΚίσικ!

Γενικά το φετινό rotation, δείχνει αρκετά αλλαγμένο σε σχέση με το περσινό. Πέρυσι να θυμίσω, η ομάδα ειδικά στην αρχή, είχε ουσιαστικά σαν "2 πεντάδες" που έπαιζαν εναλλάξ, ενώ οι αλλαγές σχεδόν γίνονταν με το ρολόι. Προς το τέλος της σεζόν, σταδιακά, ο αριθμός των παιχτών με πραγματικό ρόλο μειώθηκε αισθητά, φτάνοντας σε ένα κλειστό group 7-8 ανθρώπων, που έστειλαν την ομάδα στο F4 κι έκαναν το νταμπλ. Φέτος το τροπάρι είναι... διαφορετικό. 

Προφανώς το Eurobasket έχει παίξει το ρόλο του. Κάποιοι παίχτες γύρισαν κατάκοποι (βλέπε Παπανικολάου-Fall, εν μέρει και Σλούκας) και θα χρειαστούν ειδική διαχείριση στο ξεκίνημα, ενώ ακόμα και στην προετοιμασία οι 12-13 παίχτες του ρόστερ δούλεψαν ελάχιστα μαζί. Αυτό έχει οδηγήσει τον coach B σε ένα πιο "αλέγκρο" rotation. Ένα rotation νομίζω που θα δούμε και όλη τη σεζόν. Για παράδειγμα:

Βλέπουμε ήδη (και υποθέτω θα συνεχίσουμε να βλέπουμε) τους Walkup-Σλούκα περισσότερα λεπτά μαζί μες το παρκέ. Αρκετά περισσότερα αναμένονται, μην σας πω... Οι δυο βασικοί κι αναντικατάστατοι guard, ειδικά τώρα που ο Walkup σουτάρει και παίζει με αυτοπεποίθηση, ταιριάζουν λουκούμι, μαζί πάνω στο παρκέ. 
Βλέπουμε από τη στιγμή που ο Canaan χρειάζεται περισσότερο χρόνο προσαρμογής και ο Σακίλ δείχνει (ακόμα) βαρύς, τον Λάρι να κάνει το δικό του step up παίρνοντας αρκετά λεπτά από το rotation... 
Βλέπουμε τον Fall να μην "ζορίζεται" στο παρκέ , έχοντας δύο super back up παίχτες. Εδώ να τονίσω ότι θαρρώ πως ενδεχομένως ο... Bolomboy, να είναι ο ερυθρόλευκος center με τα περισσότερα λεπτά στο παρκέ συνολικά. Λίγο το PnR game του, λίγο η αθλητικότητα του και το αμυντικό του dna, λίγο ακόμα και το σουτάκι του, συνθέτουν έναν 100% "ψηλό Μπαρτζώκα". 
Βλέπουμε (και θα δούμε αρκετά σήμερα) σχήμα με Σάσα και Peters μαζί πάνω στο παρκέ! Σας το είχα αναφέρει πολλάκις το καλοκαίρι, ότι ο Βεζένκοφ θα πάρει λεπτά φέτος και στο "3" έχοντας την πολυτέλεια του Alec Peters σαν back up του..! Ε λοιπόν αυτό συμβαίνει ήδη και μάλιστα με εναλλαγή θέσης στα plays ή στα μαρκαρίσματα. Πότε ο Σάσα στο "3", πότε ο Alec. Κάπως έτσι καλύπτεται και το κενό του Παπανικολάου, ο οποίος χρειάζεται ξεκάθαρα ειδική διαχείριση λόγω κόπωσης. 

Την ίδια ώρα έχουν σταματήσει οι αλλαγές με το ρολόι και οι συγκεκριμένες "πεντάδες" . Αυτό ο coach B το έκανε πέρυσι, για να μοντάρει το σύνολο και να βρει τους κατάλληλους ρόλους. Φέτος που υπάρχει μεγάλη συνοχή, δεν υπάρχει λόγος να καταφύγει στην ίδια τακτική! 

Δυο λόγια κλείνοντας για το αποψινό ματς. Το γραψα και στο τελευταίο μου blog. Απόψε θέλει ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ. Η Zalgiris δεν είναι ομάδα "για πέταμα" όπως πολλοί την παρουσιάζουν. Μια χαρά ομάδα είναι, με πολύ καλή στελέχωση (πλην ενός μικρού κενού στα guard νομίζω). Αθλητική, με μπόλικους σουτέρ, ικανή να υποστηρίξει ΠΛΗΡΩΣ το Λιθουανικό μοντέλο. Οπότε τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την απουσία κόσμου στο ΣΕΦ, την απουσία Παπανικολάου και την "μη ιδανική" κατάσταση των Canaan και Bolomboy, δημιουργούν μπόλικες "ειδικές συνθήκες" στο αποψινό ματς. Η Zalgiris απόψε μην ξεχνάμε πως δεν έχει να χάσει τίποτα. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός παίζει ανέτοιμος και με προβλήματα ένα παιχνίδι που "πρέπει" να κερδίσει... 

Υγ: όσοι με ακολουθείτε στο twitter θα θυμάστε την αναφορά μου για τους free agent. Ειναι τόσοι πολλοί οι καλοί ελεύθεροι παίχτες που αν πάνε σε ομάδες EuroLeague, θα αλλάξουν τις δυναμικές. Ήδη ο Βιλντόσα μπορεί να μεταμορφώσει τον κάκιστο Αστέρα. Στο σημείο αυτό θέλω να σταθώ λίγο στον Παναθηναϊκό. Κανονικά η χθεσινή νίκη του στο Βελιγράδι, δεν πρέπει να τον αποπροσανατολίσει. Οι Πράσινοι έχουν μεγάλα κενά, παίζουν μετριότατο έως κακό μπάσκετ κι ενδεχομένως να χρειαστούν αλλαγές στο ρόστερ τους... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου