Χωρίς προλόγους θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Με τραγικά ποσοστά στο τρίποντο. Με τραγικές επιθετικές επιλογές (περισσότερα τρίποντα από δίποντα). Με χαμένη τη μάχη των ριμπάουντ (28-33). Με περισσότερα λάθη από ασίστ (13 τελικές για 15 λάθη). Με show το μέτριου Μπόλντουιν (ένα απλό under ίσως να αρκούσε). Με τους Σπαν , Πρίντεζη, Χάρισον και Μάρτιν (δεν πήρε ΚΑΝ σουτ!), "εκτός ματς". Και μέσα σε όλα με τραγική εις βάρος του διαιτησία. Κι όμως. Ο Ολυμπιακός έδειξε "χαρακτήρα" ακόμα και σε μία τόσο άσχημη βραδιά. Το παιχνίδι χθες χάθηκε να σας θυμίσω, στο 39:10, μετά το βιαστικό χαμένο τρίποντο του ΜακΚίσικ.
Με τόσο κακή εμφάνιση, το γεγονός πως η ομάδα πάλεψε και δεν πέταξε λευκή πετσέτα, δεν παύει να είναι ελπιδοφόρο. Να θυμίσω πως την τελευταία τριετία, πολλοί κατηγόρησαν την έλλειψη του πασίγνωστου ερυθρόλευκου refuse to lose χαρακτηριστικού. Φέτος (και γενικά στη νέα εποχή) αυτό προφανώς δεν θα υπάρχει.
Παράλληλα το πλέον σημαντικότερο είναι, πως ακόμα και σε μια ήττα, φάνηκε ξεκάθαρα πως η ομάδα διαθέτει βάθος. Με τόσους παίχτες βαρόμετρα αρνητικούς, βγήκαν μπροστά άλλοι. Ο ηρωϊκός Τζένκινς (που πάλεψε σχεδόν μόνος του), ο ανεβασμένος Βεζένκοφ (βγάζει τρομερή ενέργεια), ο game changer ΜακΚίσικ (κι ας ήταν άστοχος, άλλαξε τη ροή σχεδόν μόνος του στην 3η περίοδο) αλλά και ο παρεξηγημένος Παπανικολάου (δεν έχω αμφιβολία πως θα βρεθεί σε καλή κατάσταση/φόρμα σύντομα) έδωσαν τα πάντα, κρατώντας ζωντανή την ομάδα.
Συνολικά, το γεγονός πως φέτος οι Αμερικάνοι αλλά και ο Βεζένκοφ, έχουν τόσο αυξημένο και σημαντικό ρόλο (εδώ να θυμίσω πως: ο Σάσα ήταν ο κρίσιμος παίχτης στο ΟΑΚΑ, ο ΜακΚίσικ άλλαξε μόνος του το μομέντουμ κόντρα στην Αρμάνι, ο Χάρισον πήρε το μεγάλο buzzer beater κόντρα στην Μακάμπι, ενώ οι Τζένκινς-Έλις-Μάρτιν είναι εξαιρετικοί αποδεχόμενοι με απόλυτη επιτυχία στους ρόλους τους), με κάνει να πιστεύω πως βρισκόμαστε στο στάδιο απογαλακτισμού της ομάδας από τους ηγέτες της (μόνοι τους οι παλιοί Έλληνες-και ο Σλούκας ανήκει σε αυτούς). Ειδικά στο χθεσινό ματς, ήταν ξεκάθαρο το απογαλάκτισμα, καθώς όπως σας ανέφερα και παραπάνω, βγήκαν μπροστά παίχτες εργάτες και όχι πρωταγωνιστές.
Κλείνοντας να αναφέρω το εξής, προς πάσης φύσης καλοθελητές. Μάγκες, βλέπετε τι γίνεται φέτος; Τραγική Ρεάλ, τραγική Εφές, μετριότατη Τσσκα και βέβαια κακή Φενέρ... Όταν θα καταλάβετε πόσο περίεργη είναι η φετινή σεζόν, ας συζητήσουμε και ας μοιραστούμε προβληματισμούς. Όχι όμως τώρα. Όχι όμως ακόμα. Η ομάδα είναι καλή, αλλά προφανώς ακόμα έχει πάμπολλα κενά, όπως ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να το λέμε...
Υγ: συνεχίζουμε... Όπως πάντα, με αισιοδοξία, απόλυτη στήριξη και ταπεινότητα. Και κυρίως με σκληρή δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου