Αν φοβόμουν μία το ματς κόντρα στην Αρμάνι, έτσι όπως διαμορφώθηκε το μομέντουμ (με την κούραση της ομάδας και την απόδραση της Μπάγερν από το ΤελΑΒιβ), το χθεσινό κόντρα στη Μακάμπι, το φοβόμουν δέκα. Η χθεσινή νίκη λοιπόν (και το 2/2 στη διαβολοβδομάδα και το ρεκόρ 3-1 -που για ένα ριμπάουντ και 3" δεν είναι 4/4), αποτελεί πολύ σημαντικό γεγονός. Παρ' όλα αυτά, η στιγμή, ή καλύτερα οι στιγμές που ακολούθησαν την βόμβα του Άαρον Χάρισον, είναι εν τέλει το μεγαλύτερο κέρδος της βραδιάς.
Τέτοιες στιγμές ενώνουν. Συσπειρώνουν. Δυναμώνουν. Πεισμώνουν την ομάδα. Της δίνουν ψυχολογία. Της χτίζουν χαρακτήρα. Ο σύλλογος βρίσκεται ξεκάθαρα σε φάση rebuilding, αλλά ήδη άπαντες είναι/είμαστε συγκρατημένοι μεν, αλλά και ψιλιασμένοι δε, πως κάτι καλό χτίζεται, κάτι "μεγάλο" ετοιμάζεται.
Τέτοιες στιγμές πόρωσης και ανδρεναλίνης, "μεγαλώνουν" συνολικά τον οργανισμό. Και επειδή επαναλαμβάνω, η ομάδα βρίσκεται σε στάδιο νέας αρχής, τα κέρδη είναι πολύ περισσότερα, από τους δύο βαθμούς της νίκης.
Ο Χάρισον σκοράρει από τα 10m και όλη η ομάδα γίνεται ένα κουβάρι. Με πρωταγωνιστή μάλιστα, του ξεσπάσματος χαράς, τον "επαγγελματία" Γιώργο Μπαρτζώκα! Αλλά και τους Σλούκα και Παπανικολάου, οι οποίοι είδαν την τελευταία περίοδο, ολόκληρη (!) από τον πάγκο! Σε αυτήν την ομάδα βλέπετε, δεν χωρούν και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ "μουτράκια", όσο και να θέλουν κάποιοι να υπονοήσουν...
Άπαντες έχουν ρόλο, άπαντες παίζουν όσο και όποτε τους χρειάζεται η ομάδα! Προχθές έμειναν πάγκο οι Σπανούλης-Σάσα, χθες ήταν οι Σλούκας-Παπ, αύριο θα ναι κάποιοι άλλοι. Άπαντες γουστάρουν την προσπάθεια και έχουν συνειδητοποιήσει που βρίσκονται και γιατί...
Συνοψίζοντας λοιπόν, οι στιγμές ομαδικής χαράς και πάθους, που ακολούθησαν το ΕΠΙΚΟ buzzer beater του Χάρισον, θεωρώ πως είναι πολύ πιο σημαντικές ακόμα και από τη νίκη! Τέτοιες στιγμές χτίζουν παρέες και ομάδες... Τέτοιες στιγμές χτίζουν χαρακτήρες και dna... Τέτοιες στιγμές χτίζουν παίχτες και ρόλους... Και εκτός αυτών, αλήθεια πόσο ωραία εικόνα ήταν να τους βλέπεις έτσι, όλους αγκαλιά, να πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά; Πόσο γερή και γεμάτη εικόνα ήταν αυτή;
Κλείνω με ένα τελευταίο σχόλιο (τακτικά θα μιλήσουμε αύριο για τον αγώνα). Σε διάφορα blog ή ακόμα και post , έχω αναφερθεί στο βάθος της ομάδας. Αυτό είναι κυρίως που με γεμίζει με αισιοδοξία. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους από τόσο νωρίς (coach δικό σου και αυτό το credit) και έχει ένα ρόστερ γεμάτο Έλληνες και ξένους παίχτες, ετοιμοπόλεμους και έτοιμους να βοηθήσουν. Βέβαια η μεγάλη διαφορά φέτος σε σχέση με προηγούμενες σεζόν, είναι η ποιότητα των ξένων. Οι Έλληνες προφανώς είναι η ραχοκοκαλιά της ομάδας (ειδικά με την προσθήκη Σλούκας, ο ελληνικός κορμός δυνάμωσε αφάνταστα) αλλά τη διαφορά φέτος, (θα) την κάνουν οι ξένοι... ΜακΚίσικ-Χάρισον-Μάρτιν αλλά και Έλις-Τζένκινς (και προσεχώς Ζαν Σαρλ) είναι ένα group ξένων, που μπορούν να κάνουν να πρωταγωνιστήσουν και να βάλουν το... αλατοπίπερο στην "σαλάτα" ενώ επιπλέον νομίζω πως έχουμε χρόνια (τουλάχιστον πέντε) να δούμε όμοιό του στο λιμάνι... Άπαντες είναι "οικονομικοί" εντός παρκέ και δίνουν πράγματα και στις δυο πλευρές του, ενώ δείχνουν παρά την απειρία τους να έχουν προσαρμοστεί ιδανικά μέχρις στιγμής...
Συνεχίζουμε ταπεινά αλλά και δυνατά...
Αμα μπουμε 8αδα, θα σκασω κροτιδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή7ΘΥΡΙΤΗΣ
Από τα μέχρι ώρας παιχνίδια, κρατάμε:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η σωστή χρήση του αρχηγού βοηθά και τον ίδιο, και την ομάδα. Παίζει τρομερές άμυνες (κάτι για τρύπες άκουσα), ενώ δείχνει την κλάση του επιθετικά.
2. Πάλι αφορά τον αρχηγό. Ξέρει ότι η άμυνα έχει προσαρμοστεί πάνω του. Μένει παίκτης ελεύθερος (όχι ακριβώς, έστω αυτό) και παίρνει μεγάλο σουτ (το είχα ψιλιαστεί ότι θα μπει).
3. ΜΑΥΡΑ 5ΑΡΙΑ. Τα 5άρια από τους άσσους γίνονται παίκτες επιθετικά, και βοηθάνε τους άσσους (και τους σουτέρ ρυθμού πχ Σλούκας) με τις σκληρές άμυνες, ριμπάουντ και τρανζίσιον. Σκεπάζουν τα καλάθια, μπορεί να μην έχουν ρίξει πολλές τάπες, αλλά βλέπεις παίκτες κλάσης και πετάνε τη μπαλα στο γάμο του Καραγκιόζη, σε λέι απ.
Επίσης, δεν παίρνουν τα φράγκα του Μιλουτίνοφ, αλλά δε δίνουν και πολλά λιγότερα (υστερούν στο μπόι, χτυπάνε στα πόδια και βγαινει το χάντικαπ).
4. Αυτό που με ανησύχησε στο 1ο ματς ήταν η αδυναμία να νικήσουμε, σε ματς που παίχτηκε εν τέλει στον πόντο. Το σημαντικότερο είναι να νικήσουμε όσο πιο πολλά οριακά παιχνίδια. Η νίκη χτες ήταν μεγάλο κέρδος, από αυτές που χτίζουν μέταλλο.
Έβγαλε και στοιχεία refuse to lose η ομάδα.
ΥΓ παρατηρητή, τελικά ο Μπίλαρος δεν είναι τόσο κακός, εεεεεε;
Αλλά τι ασχολούμαι τώρα με τρολ, η ομαδάρα μας πάει τρένο (φτου μη τη ματιάσουμε).
ΥΓ2 7ΘΥΡΙΤΗ πρόσεξε όμως μην περνάει πάλι ο Λιάλιος, ξέρεις εσύ ��
Φίλε ανώνυμε, συμφωνώ μεχρι κεραίας στην τοποθέτηση σου. Απλά να σου τονίσω ή καλυτερα να σε βεβαιώσω πως ο παρατηρητής δεν είναι τρολ. #Αντιδραστικός
ΑπάντησηΔιαγραφή