Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε την Παρασκευή στο ΣΕΦ κόντρα στην Εφές, γνωρίζοντας την ήττα με 79-84, με το ρεκόρ του να διαμορφώνεται στο 3-3. Πάμε να δούμε το ματς λίγο πιο αναλυτικά.
Αρχικά να τονίσω, ότι για πρώτη φορά μες τη σεζόν "εμφανίστηκε'' η "κανονική/περσινή" υπερομάδα της Εφές. Η περιφέρεια της σκότωσε τον Ολυμπιακό, τα μακρινά της σουτ μπαίναν από παντού, η αθλητική front line της έπαιρνε τα ριμπάουντ. Πρέπει να τονίσω πως η υγιής και φορμαρισμένη Εφές ειλικρινά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από κανέναν (και) φέτος. Προς θεού τα παραπάνω δεν αποτελούν δικαιολογία αλλά την πραγματικότητα, καθώς μετά το μέτριο ξεκίνημά της, η επιστροφή Λάρκιν άλλαξε τα πάντα στην Τουρκική ομάδα.
Οι ερυθρόλευκοι μετά το πρώτο τραγικό αμυντικά δεκάλεπτο, μπήκαν στο ματς (καθώς έσφηξαν την άμυνα τους). Ήταν καλύτεροι από την Εφές στο συντελεστή ασίστ/λαθών, είχαν 29/55 εντός πεδιάς (ποσοστό άνω των 50%!) αλλά με κάποιο τρόπο έχασαν τον αγώνα. Βασικά οι λόγοι ήταν δύο: αφενός η χαμένη μάχη των ριμπάουντ (2ο σερί ματς με χαμένα τα ριμπάουντ, 2η σερί ήττα...) κι αφετέρου η χαμένη μάχη της περιφέρειας. Οι "κοντοί" της ομάδας της περιοχής του Καντικόι στην Πόλη, σκόραραν 62 (!) πόντους στον αγώνα (Λάρκιν 15, Μίτσιτς 20, Μπομπουά 15, Σιμόν 11, Άντερσον 2), την ίδια ώρα που οι αντίστοιχοι του Θρύλου... 46.
Μάλιστα στο θέμα της περιφερειακής ήττας , έχω να προσθέσω και το εξής. Πολλοί "προπονητές του πληκτρολογίου" κατηγόρησαν τον coach B για την άμυνα με αλλαγές στους Λάρκιν και Μίτσιτς. Εδώ η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη: δεν γινόταν αλλιώς. Σε παίχτες με εξαιρετικό πρώτο βήμα, με τέτοιο σουτ-drive αλλά και δημιουργία, δύσκολα πας πάνω από το σκριν... Οπότε αλλαγή, ώστε ο ψηλός να τους δυσκολέψει το σουτ και να τους κρύψει το πεδίο πάσας...
Όσον αφοράν ριμπάουντ δε, σίγουρα είναι ένα θέμα που χρίζει προβληματισμού και κυρίως προπόνησης...
Ο Ολυμπιακός μετά τα έξι πρώτα του ματς, δείχνει να έχει δύο βασικά προβλήματα πως επίλυση. Άλλωστε όπως δήλωσε και πρόσφατα ο legendary coach Γιούργκεν Κλοπ, τα προβλήματα στον αθλητισμό υπάρχουν... για να τα λύνεις! Αρχικά το 1ο θέμα είναι στην δημιουργία. Όσο ψάχνεται ο Σλούκας, η ομάδα έχει κενά διαστήματα, φαινόμενο που έχει παρουσιαστεί σε ΟΛΑ τα φετινά ματς (πλην της ραψωδίας με την Αρμάνι). Αυτό το γεγονός προσωπικά δεν με αγχώνει καθώς είναι θεμά αποκλειστικά ΡΥΘΜΟΥ και ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑΣ. Όσο περνάει οι καιρός, και τα δύο θα έρθουν, αυτό είναι δεδομένο... Το 2ο θέμα είναι η συμπεριφορά των δύο ψηλών. Έλις και Μάρτιν είναι ένα πολύ καλό δίδυμο. Με καλύπτουν απόλυτα, απλά το γεγονός πως δεν παίρνουν προσπάθειες, δημιουργεί έξτρα επιθετικά ζητήματα. Προχθές σκόραραν 19 πόντους, αλλά και πάλι πήραν maximum 10 προσπάθειες. Με την Μπάγερν δε, πήραν μόλις 3 (!). Έχουν φοβερά ποσοστά στα δίποντα, φοβερά το τονίζω. 13/15 ο Οκτάβιους, 25/28 ο Μαρτίν! Μιλάμε για σχεδόν 90%! Αλλά το γεγονός πως σε 6 ματς, οι δύο σέντερ έχουν πάρει μόλις 43 σουτ (κοινώς 7/ανά αγώνα) προβληματίζει. Είναι άπειροι οκ, αλλά σιγά σιγά πρέπει να βγουν μπροστά να δυναμώσουν ακόμα περισσότεροι την ερυθρόλευκη front line...
Συνοψίζοντας. Ο νέος Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερος από ότι τον φανταζόμασταν, για αυτό ίσως και στις ήττες υπάρχει γκρίνια. Οι τρεις του ήττες είναι ΟΛΕΣ στο νήμα, δείγμα πως η ομάδα ακόμα στα κακά της ματς παλεύει, ενώ οι τρεις νίκες ήταν κόντρα σε ΠΑΟ/Αρμάνι/Μακάμπι, κοινώς τεράστια αποτελέσματα κόντρα μάλιστα σε ανταγωνιστικές ομάδες! Επιπλέον δείχνει να έχει μεγάλο βάθος, ενώ διαθέτει τους καλύτερους ξένους εδώ και πολλά χρόνια! Έχει ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ (δεν είχε πατηθεί τυχαία το caps lock...), έχει στρατηγό, έχει εμπειρία (Σπαν-Πριντ αρκούν) και βέβαια dna/φανέλα. Θεωρώ πως είναι ΠΟΛΥ νωρίς ακόμα, αλλά προσωπικά βλέπω μια ομάδα, όπου ο στόχος της 8αδας είναι ρεαλιστικός και προσεγγίσημος.....
Συνεχίζουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου