Αρχικά ξεκινώντας το άρθρο να τονίσω το εξής. Προσωπικά δεν παρακολουθώ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΒΑ, οπότε μην περιμένετε παρακάτω μια ανάλυση των φαβορί του τουρνουά και των ηγετών τους. Το αγωνιστικό στυλ του Ρούντι Γκομπέρ ή του Σενγκούν ή του... Μαμουκελασβίλι και όλων των άλλων - ένα σωρό- αστέρων του ΝΒΑ, προσωπικά με αφήνουν αδιάφορο (σαν φανατικό του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και ειδικά της Euroleague γαρ) , οπότε όσο και να γνωρίζω αρκετούς εξ αυτών, δεν θεωρώ τον εαυτό μου κατάλληλο για εξειδικευμένες απόψεις, όσον αφορά τις Εθνικές ομάδες, οι οποίες ως επί το πλείστον βασίζονται σε δαύτους. Επιπλέον προφανώς δεν παρακολούθησα τα τελευταία χρόνια και σχεδόν καθόλου "προκριματικά παράθυρα", για αυτό και δεν θεωρώ εαυτόν γενικά ... ειδικό περί μπασκετικών εθνικών θεμάτων.
Το σημερινό blog στο RedDunker, ναι μεν δεν έχει ερυθρόλευκη απόχρωση, αλλά μην ξεχνάμε πως το Blog αυτό είναι "ταγμένο στην πορτοκαλί θεά" , οπότε δεν θα μπορούσε να λείπει ένα σχόλιο για την Εθνική μας (και μόνο). Πάμε λοιπόν...
Το ρόστερ μας είναι εξαιρετικό!
Αρχικά ξεκινάω με την ευχή η Εθνική μας να κατέβει κομπλέ στο τουρνουά. Ο Σλούκας, ο Παπαγιάννης και ο Ιωάννης Παπαπέτρου, αποτελούν μεγάλα κεφάλαια της ομάδας αυτής και γενικά του ελληνικού μπάσκετ, οπότε ενδεχόμενη απουσία ενός εκ των τριών, θα ναι μεγάλο πλήγμα (ή πλήγματα), σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρώ πως χωρίς... απαρτία στην 12αδα, οι πιθανότητες μας μειώνονται αισθητά. Το ίδιο ισχύει σαφώς και για τον Κώστα Αντετοκούνμπο! Από την άλλη με τους πάντες παρόντες ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΟΥΣ, την Εθνική μας την θεωρω ξεκάθαρα μέσα στα 4-5 καλύτερα ρόστερ (μαζί προφανώς με - τυχαία σειρά - Σερβία, Γαλλία, Λιθουανία και Σλοβενία).
Έστω ότι κατέβουμε full λοιπόν, το depth chart υποθέτω θα ναι κάπως έτσι :
PG: Σλούκας-Καλάθης-Λούντζης
SG: Ντόρσεϊ-Λάρι
SF: Παπανικολάου-Παπαπέτρου
PF: Γιάννης-Θανάσης-Αγραβάνης
C: Παπαγιάννης-Κώστας
*Η 12η θέση πιθανώς να άξιζε στον τίμιο Κασελάκη, αλλά λόγω ερωτηματικών ετοιμότητας Σλούκα τλκ ο Λούντζης ήταν ο επιλαχών.
Προσπαθώ να θυμηθώ καλύτερο Γαλανόλευκο ρόστερ τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια και δυσκολεύομαι πολύ... Μιλάμε για μια εξαιρετική ομάδα σε όλες τις θέσεις!
Οι... ιδιαιτερότητες ενός Eurobasket
Το ρόστερ αυτό είναι μια χαρά. Για μια μεγάλη μαραθώνια σεζόν (τύπου Euroleague) προφανώς θα ταν μεγάλο φαβορί, αλλά για ένα... σπριντ τύπου Ευρωμπάσκετ, επιτρέψτε μου να έχω μερικές... επιφυλάξεις.
Ένα τέτοιο τουρνουά δεν έχει "τακτικές και συστήματα". Οι εθνικές ομάδες δεν έχουν χρόνο να προπονηθούν μαζί, ενώ τα ρόστερ τους δεν είναι καν, ποτέ τα ίδια (άλλοι στα παράθυρα, άλλοι στα φιλικά, άλλοι στα επίσημα ) ! Μιλάμε λοιπόν για μικρό βαθμό συνοχής και ομαδικής ετοιμότητας. Προφανώς πολλά, βασίζονται λοιπόν στο μομέντουμ των παιχτών και των προπονητικών επιτελείων. Το ταλέντο των παιχτών και οι ιδέες των προπονητών παίζουν μεγάλο ρόλο, αλλά η φόρμα που θα βρεθούν εν μέσω "καλοκαιριού" οι πρωταγωνιστές ακόμα μεγαλύτερο. Το πάθος και η τύχη επίσης μπαίνουν στην εξίσωση.
*Τα παραπάνω τα αναφέρω αφενός σαν μια γενική τοποθέτηση μου, περί Eurobasket κι αφετέρου για να σας τονίσω ότι εγώ δεν περιμένω... θαύματα από την Ελλάδα, ούτε γενικά να δω κανά υπερθέαμα από τις ομάδες.
Ήδη δε, το θέμα με τους τραυματίες, εμένα προσωπικά με έχει ξενερώσει πολύ, ενώ με αγχώνει και η επιβάρυνση που θα έχει στους παίχτες μες τη σεζόν.
Πάμε όμως στο θέμα μας. Η Εθνική μας, προφανώς κατεβαίνει με ένα από τα καλύτερα σύγχρονα ρόστερ της σε μεγάλο τουρνουά, ενώ μετά από χρόνια δικαίως λογίζεται δικαίως σαν φαβορί για τις υψηλές θέσεις. Μόνο και μόνο η παρουσία του Γιάννη άλλωστε, αρκεί για όλα αυτά, ας μην γελιόμαστε. Το ζουμί είναι... καθαρά αγωνιστικά τι μπορεί να βγάλει εν τέλει αυτή η ομάδα πάνω στο παρκέ. Έχει σαν ρόστερ μερικά φοβερά πλεονεκτήματα, εχει κι όμως μερικές χτυπητές αδυναμίες.
Η -μοναδική- συνταγή επιτυχίας
Οκ ίσως γίνω γραφικός αλλά η συνταγή είναι... ΑΜΥΝΑ και πάλι ΑΜΥΝΑ. Η Εθνική μας με τα τρία αδέρφια (ειδικά Γιάννη και Θανάση), τον Παπανικολάου και τον Παπαπέτρου, αλλά και με Αγραβάνη, Καλάθη, Λαρεντζάκη κι ολίγον από Παπαγιάννη, διαθέτει πραγματικά αμυντικό ταλέντο που... τρομάζει. Αν βάλουμε δε και το γεγονός πως το μεγαλύτερο της επιθετικό πλεονέκτημα είναι το... transition, το οποίο εξαρτάται αποκλειστικά από την άμυνα (!), καταλαβαίνετε γιατί αυτή αποτελεί την μοναδική συνταγή επιτυχίας.
Η Ελλάδα πρέπει να πνίγει τους αντιπάλους τους. Να μην τους αφήνει να αναπνευσουν. Παντού τεράστια κορμιά και μακρυά χέρια είναι αυτή η ομάδα, και μάλιστα κορμιά και χέρια γεμάτα πάθος και δυναμισμό! Full άμυνα λοιπόν, 5 παίχτες να πέφτουν πάνω στα ριμπάουντ και μετά ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ transition. Πρωτογενής είτε δευτερογενής, αιφνιδιασμός "να ναι και ότι να ναι" ! Αυτό είναι το μπάσκετ που το συγκεκριμένο ρόστερ μπορεί να "υποστηρίξει" με μεγάλη επιτυχία. Ειδικά ο Γιάννης είναι ένας ΥΠΈΡ-ΑΘΛΗΤΗΣ που το παλικάρι στο ανοιχτό δεν μπορεί να κοπεί με τίποτα!
Transition λοιπόν γιατί... όσο πηγαίνουμε στο set play το πράγμα θα... ζορίζει. Και άπαντες το γνωρίζουμε αυτό. Τον Γιάννη θα τον κλείνουν, καθώς θα παίζουν ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ. Το πεδίο δράσης των καλών μας πασέρ (οι οποίοι είναι ντεφορμέ/ανέτοιμοι κι αυτοί) δε, θα περιοριστεί κι αυτό (με τόσα κορμιά μαζεμένα "εντός") . Οπότε στο σετ θα τα περιμένουμε όλα από τα... ελεύθερα τρίποντα, τα οποία είτε το θέλουμε είτε όχι ΔΕΝ (ΘΑ) ΜΑΣ ΠΆΝΕ. Θα μπαίνει ο Γιάννης, θα την σπάει έξω - σουτ και πάμε πάλι από την αρχή. Θα πασάρει ο Σλούκας και ο Καλάθης στις ΑΦΥΛΑΧΤΕΣ αδύνατες πλευρές-σουτ και πάμε πάλι από την αρχή.
Προσοχή. Κατ εμέ η εθνική μας έχει καλούς σουτέρ. Ο Ντόρσεϊ και ο Σλούκας είναι του 40 %+, οι Παπανικολάου-Παπαπέτρου-Θανάσης-Λάρι-Αγραβάνης είναι κλασικοί winger spot σουτέρ του 30%, ακόμα και ο Γιάννης πλέον τα μπουμπουνάει που και που. Η πραγματικότητα είναι όμως πως η εθνική μας, ΜΟΝΟ στην καλή της μέρα, όπου θα μπαίνουν τα ρημάδια, θα μπορεί να έχει τύχη. Και ξέρετε, δύσκολα κάθε μέρα είναι καλή στον αθλητισμό...
Συνοψίζοντας... Καλή επιτυχία στην Εθνική μας, να δούμε ένα όμορφο τουρνουά, με την ευχή ΟΛΟΙ οι παίχτες να μείνουν υγιείς. Η Ελλάδα με τον κορυφαίο παίχτη του κόσμου στο ρόστερ της και με ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό και έμπειρο group παιχτών γύρω του, δεδομένα μπορεί να πάει ψηλά! Προσωπικά θεωρώ πως αν μπει με το δόγμα ΠΡΩΤΑ Η ΑΜΥΝΑ & ΕΜΜΟΝΙΚΑ TRANSITION , θα έχει πολύ καλές πιθανότητες επιτυχίας... Αν πάλι, μπλέξει σε χαμηλούς ρυθμούς αγώνων, την βλέπω να δυσκολεύεται πολύ...
Υγ: να κάνω και μια αναφορά στον coach Ιτούδη. Αν και προσωπικά δεν τον συμπαθώ για πολλούς λόγους, είναι τιμή της Ομοσπονδίας να κάθεται εκείνος στον πάγκο μας. Είναι ένα έξτρα όπλο στη φαρέτρα κι αυτός. Πιστεύω θα κάνει καλό τουρνουά κι αυτός και το επιτελείο του...
Υγ2: τον Γιάννη τον θεωρώ τον απόλυτο Έλληνα ΠΡΟΤΥΠΟ της κοινωνίας μας. Εκτός από παιχταράς είναι και ένα παράδειγμα προς μίμηση (ο χαρακτήρας του) για την ρημαγμένη ηθικά ελληνική κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου