Ο Αντιδραστικός γράφει για τα πολλαπλά μαθήματα που μπορεί και πρέπει να πάρουν οι ερυθρόλευκοι, ώστε στην συνέχεια να παρουσιαστούν ακόμα καλύτεροι.
Οκ ακούγεται κλισέ το ξέρω, αλλά η 1η ήττα της σεζόν για τον Ολυμπιακό, μπορεί να αποδειχθεί "διδαχτική". Η Monaco έμαθε πολλά στους ερυθρόλευκους, καθώς με τον τρόπο που τους νίκησε, έβγαλε στη φόρα τα λίγα μεν, σημαντικά δε, προβλήματα/θέματά τους. Για αυτά θα μιλήσουμε στο σημερινό blog...
Αρχικά ξεκινάω με μια γρήγορη κριτική του ματς. Θεωρώ την Monaco πραγματικά "ομάδα play offs", όπως βεβαίως και τον Ολυμπιακό. Οι Γάλλοι το πήραν το ματς, αφενός γιατί ήλεγξαν τα ριμπάουντ (πόσες φορές το χουμε πει για το πόσο σημαντική είναι η μάχη των αιθέρων) κι αφετέρου γιατί ο Ολυμπιακός με soft περιφερειακή άμυνα, τόλμησε να δώσει ρυθμό στους τρεις SUPER guard τους. Ε βάλτε και στην εξίσωση το μέτριο ερυθρόλευκο ποσοστό στα μακρινά σουτ και άπαντες καταλαβαίνουμε πως ήρθε αυτό το σχετικά "εύκολο" των Μονεγάσκων στο ΣΕΦ.
Προχωράμε παρακάτω σε λίγο πιο συγκεκριμένα "κομμάτια" της ήττας αυτής. Κομμάτια και λάθη από τα οποία ο Ολυμπιακός πρέπει να μάθει και να το διορθώσει.
Μια ήττα που δυστυχώς την περιμέναμε...
Ρε γαμώτο, το περιμέναμε. Βρώμαγε "γκέλα" αυτό το ματς. Προς θεού δεν είναι γκέλα η ήττα από μια ισάξια ομάδα, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποτιμήσω την Monaco, για αυτο και έβαλα τη λέξη σε εισαγωγικά. Απλά... η περιρρέουσα ατμόσφαιρα "πάρτυ" αποδείχθηκε καταστροφική για την ομάδα, καθώς της προσέδωσε ξεκάθαρα έξτρα πίεση. Λίγο το μέχρι τότε αήττητο, λίγο η επιστροφή του κόσμου στο ΣΕΦ και το sold out, λίγο η αίσθηση της κοινής γνώμης πως ο Ολυμπιακός είναι... φαβορί για το F4 από Οκτώβρη μήνα, δημιούργησαν μια ύπουλη συνθήκη, στηην οποία ο Ολυμπιακός ΠΑΝΤΑ την πληρώνει/πατάει-για αυτό και την περιμέναμε αρκετοί, την...ήττα αυτή . Ο κόσμος φέτος θα στηρίξει όπως το έκανε και πέρυσι, ο Ολυμπιακός έχει εξαιρετικό ροστερ και θα παλέψει δεδομένα για 8αδα (και βάλε), αλλά προς θεού, Οκτώβρη μήνα, καμία ομάδα δεν κρίνεται. Χωρίς βιασύνες από δω και στο εξής λοιπόν, χωρίς δηλώσεις για "F4", με ενθουσιασμό αλλά χωρίς ΙΧΝΟΣ χαλαρότητας, πάμε παρακάτω... Τίποτα δεν έχει χαθεί αλλά και τίποτα δεν έχει κερδηθεί. Η πνευματική ετοιμότητα της ομάδας φέτος, πρέπει να ναι πάντα στο 100%, γιατί η φετινή Euroleague τίποτα δεν συγχωρεί.
Τα κενά διαστήματα πρέπει να μειωθούν...
Σίγουρα κάτι όχι και τόσο ανησυχητικό, καθώς είναι 100% θέμα εποχής αυτό (νωρίς ακόμα στη σεζόν), αλλά ο Ολυμπιακός (όπως και πέρυσι εδώ που τα λέμε) έχει σημαντικά κενά διαστήματα μέσα στους αγώνες του, τα οποία είδαμε φέτος για παράδειγμα ήδη, στη νίκη κόντρα στη Zalgiris, στη Βιτόρια (εκεί όπου σε λιγότερο από 10' η Baskonia γύρισε ματς 15-16 πόντων) και βέβαια κόντρα στην Monaco. Τις προάλλες κόντρα στους Γάλλους το Ερυθρόλευκο +8 στην έναρξη του 2ου ημιχρόνου έγινε μπαμ μπαμ - 2, με την ομάδα απλα να... παρακολουθεί τον Jordan Lloyd, να αλωνίζει το παρκέ.
Αν οι ερυθρόλευκοι θέλουν να προχωρήσουν την φετινή σεζόν (όπου ο ανταγωνισμός, "αντικειμενικά", φαίνεται να είναι πολύ μεγαλύτερος από άλλες χρονιές), τα κενά διαστήματα αυτά πρέπει να μειωθούν σημαντικά, μην σας πω να εξαληφθούν τελείως. Προσοχή. Κανείς δεν απαιτεί από την ομάδα να παίζει πάντα και μόνιμα καλά, αλλά οι μεγάλες αυτές μεταπτώσεις, πρέπει να σταματήσουν ώστε η ομάδα, αφενός, να βρει ρυθμό κι αφετέρου ώστε ο Μπαρτζώκας να βγάλει τα σωστά αγωνιστικά συμπεράσματα, όταν έρθει η ώρα.
Οι δύο νέοι που πρέπει να βγουν μπροστά...
Ο Bolomboy ουσιαστικά είναι ο μόνος νεοαποκτηθής με πραγματική συνεισφορά φέτος. Την ίδια στιγμή ο Black, δείχνει να έχει καταλάβει τον ρόλο του (ουσιαστικά παίζει βασικός στην Basket League και σαν 3ος στην EuroLeague...) και ανεβαίνει αργά αλλά σταθερά. Απομένουν οι Canaan και Peters οι οποίοι ακόμα "απουσιάζουν" και η ομάδα τους έχει ανάγκη. Το rotation του Peters είναι κάπως ιδιαίτερο καθώς μην ξεχνάμε, πως είναι το backup του... κορυφαίου παιχτη της διοργάνωσης. Εν μέρη λοιπόν είναι λογικό να μην παίζει τόσο πολύ άρα και να δυσκολεύεται να βρει ρυθμό. Παρ' όλα αυτά η ομάδα τον έχει ανάγκη και για τη θέση "3" και κυρίως χρειάζεται το μακρινό του σουτ-ειδικά σε κακες μέρες, όπως τις προάλλες κόντρα στην Monaco. Πόσο χρειάζονταν ένα τρίποντο ανάσα την Πέμπτη στη δ' περίοδο και δεν το έβρισκε... Πόσο χρειαζόταν "στήριγμα" ο Σάσα, τον οποίο είχε μελανιάσει στις επαφές ο John Brown... ; Δυστυχώς οι βοήθειες αυτές δεν ήρθαν από τον Peters...
Την ίδια στιγμή ο Canaan εξακολουθεί να "κρύβεται". Το χουμε πει πολλάκις πως πρόκειται για έναν ρολό διαφορετικό από αυτόν που είχε σε Unics και Galata. Στο Λιμάνι ο Αμερικανός combo παίζει περισσότερο off ball και ψάχνει την ευκαιρία να πάρει τα σουτ βγαίνοντας "καλά" από τα screen. Συνολικά όμως δεν συμμετέχει "εναλλακτικά" στο παιχνίδι της ομάδας και αυτό έχει αρχίσει και "προβληματίζει" πολύ κόσμο. Δημιουργία ok, το ξέραμε ότι δεν έχει, αλλά προσωπικά με προβληματίζει η "σοβαρή" δυσκολία του να σκοράρει σε συνθήκες isolation. Ένα σουτ μετά απο ντρίμπλα, ένα drive, ένα κερδισμένο φάουλ, ειναι πράγματα τα οποία για παράδειγμα ο Dorsey έκανε διαρκώς κι η ομάδα τα αναζητά (ακόμα μάταια) από τον Canaan. Επιπλέον στο σύγχρονο μπάσκετ το iso είναι υπέρ απαραίτητο και πλην των Σάσα και Σλούκα, ο Ολυμπιακός δεν έχει άλλον αθλητή να μπορεί να φτιάξει μόνος του φάσεις. Αυτό όταν η ομάδα "κολλάει" γίνεται ακόμα πιο αντιληπτό...
Όσο δε συνεχίζει τόσο χαμηλά ο Αμερικανός combo, τόσο θα πιέζεται και ο Λαρεντζάκης, με κίνδυνο να "καεί". Παιδιά προσοχή, ο Λάρι, η "κόμπρα" μας που όλοι γουστάρουμε, δεν είναι "βασικός", δεν είναι αντί-Dorsey. Ο Λάρι έχει συγκεκριμένο και σημαντικό ρόλο, κάνει τεράστιο step up, ναι, αλλά δεν πρέπει να απαιτούμε από αυτόν παραπάνω από αυτά που πράγματι μπορεί να δώσει.
Συγκεντρωτικά όσο οι Peters και Canaan δεν παίζουν αυτό που μπορούν, το rotation και οι λύσεις της ομάδας θα λιγοστεύουν και τα προβλήματα θα μεγαλώνουν. Παρ' όλα αυτά επειδή κι οι δύο, δεδομένα είναι καλοί παίχτες, ειμαι βέβαιος πως θα τα βρουν τα πατήματα τους και θα βοηθήσουν την ομάδα...
Η περιμετρική άμυνα...
Στην άμυνα είχα αναφερθεί "ξεχωριστά" στο τελευταίο μου blog... Ο Ολυμπιακός γενικά αντιμετωπίζει θεματάκι φέτος "πίσω" , το οποίο ειδικά στην περίμετρο είναι μεγαλύτερο νομίζω. Οι "τρεις Διάβολοι" (James, Lloyd, Okobo) σκόραραν τους 53 από τους 81 (!) πόντους της Monaco και αν γυρίσουμε πίσω στην Ισπανία (εκεί όπου Real και Baskonia βομβάρδισαν με τρίποντα το καλάθι της ομάδας μας) θα δούμε πως το πρόβλημα αυτό δεν είναι... αμελητέο. Προς το παρόν ο μόνος ερυθρόλευκος guard που παίζει... άμυνα είναι ο Thomas Walkup-ο οποίος προφανώς δεν μπορεί μόνος του, πράγμα που σημαίνει πως ο Κώστας Παπανικολάου, ο MacKissic κι ο Λάρι πρέπει σύντομα να βρουν αμυντικό ρυθμό, ενώ και οι Σλούκας-Canaan να αποδώσουν καλύτερα.
Η άμυνα, όπως και τα κενά διαστήματα που ανέφερα στην αρχή, δεν με προβληματίζουν "ιδιαίτερα", καθώς είναι θέμα δουλειάς, ρυθμού και συνοχής. Κι όσο και να παρασύρθηκαν αρκετοί, η ομάδα έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της, ώστε να βρεθεί στο απαιτούμενο επίπεδο...
*Το επόμενο παιχνίδι κόντρα στην Valencia, ο Ολυμπιακός πολύ απλά ΠΡΕΠΕΙ να το πάρει. Δεν χωρά άλλο αποτέλεσμα στον προγραμματισμό, εκτός από την νίκη. Ανελέητο κυνηγητό στο floor general των Ισπανών, Chris Jones, υπομονή στην επίθεση κι όλα θα πάνε καλά. Η Valencia διασύρωντας την Alba εδειξε σε καλή κατάσταση και πόσο σοβαρή ομάδα είναι φέτος. Θα έρθει δε στο ΣΕΦ, με άριστη ψυχολογία. Από την άλλη ο Ολυμπιακός θα μπει σίγουρα πεισμωμένος και δις συγκεντρωμένος στο ματς, μετά την ήττα από την Monaco... Νίκη και μόνο νίκη!
**Τα παιχνίδι της Basket League, πλεον προσφέρουν καλές ευκαιρίες στον Μπαρτζώκα, ώστε να "βάζει παίχτες" στην ομάδα. Η εμφάνιση των Λούντζη και Black κόντρα στο Λαύριο είναι ένας εξαιρετικά θετικός οιωνός για την συνέχεια, ενώ για τον... George Papas θα πω ξανά "ρε λες;". Μου βγάζει κάποια καλά στοιχεία ο νεαρός ομογενής. Οk τον συμπαθούμε όλοι με τρέλα, αλλά ίσως και αγωνιστικά να μπορέσει να βοηθήσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου