Final 4 2020-21: η Εφες και οι άλλοι...

Μπορεί η ομάδα μας να μην δίνει το παρόν αλλά το RedDunker σαν ένα γνήσιο μπασκετικό blog, δεν θα μπορούσε να "λείπει" από το μεγαλύτερο Ευρωπαϊκό τουρνουά της χρονιάς, το F4 της Euroleague το οποίο θα διεξαχθεί στην Κολωνία.

Στο σημερινό basketblog αναλύουμε τις μεγάλες μάχες της Γερμανίας, με φόντο τον πρωταθλητή Ευρώπης της σεζον 2020-21...

Γράφει ο Αντιδραστικός

Final4 χωρίς τον Ολυμπιακό, σίγουρα δεν έχει την ίδια... αίγλη. Η ομάδα αυτή βλέπετε, τα προηγούμενα χρόνια μας "καλόμαθε" , βρισκόμενη σε 6 μεγάλα Ευρωπαϊκά τουρνουά - με 5 τελικους και 2 τρόπαια- σε 9 χρόνια (από το 2009 εώς το 2017!), αλλά πλέον η πραγματικότητα - μεταξύ μας- είναι άλλη. Ο Θρύλος μας, βρίσκεται σε φάση ανοικοδόμησης και προς το παρόν απέχει αγωνιστικά από το υψηλότερο επίπεδο αυτό. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα της σημερινής μας συζήτησης. Πάμε παρακάτω. 

Σε αυτό εδώ το blog είμαστε εκτός από Ολυμπιακοι και... μπασκετικοί οπότε το RedDunker εννοείται πως θα "βρεθεί" στο F4 της Κολωνιας.

Πάμε λοιπόν σε μια πρώτη προσέγγιση του μεγάλου ραντεβού στα τέλη του Μάη... Εφές-ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελονα-Αρμάνι οι δύο τεράστιοι ημιτελικοί. 

Εφες-Τσσκα

Η Εφες είναι ξεκάθαρα - κατ' εμε τουλάχιστον- η κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη την τελευταία διετία. Αξίζει τον τίτλο, όχι μόνο διότι φέτος έχει παίξει το ομορφότερο και πιο ολοκληρωμένο μπάσκετ αλλά και διότι κάτι της χρωστά η... ιστορία, με την περσινή αναβολή της διοργάνωσης λόγω Covid. Η δε ΤΣΣΚΑ είναι η τελευταία πρωταθλήτρια Ευρώπης (νικώντας την... Εφες στον τελικό του 2019), είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη εμπειρία και την πιο βαριά φανέλα στο συγκεκριμένο F4. Ειδικά από τη στιγμή που λείπει ο Ολυμπιακός από το τελικό τουρνουά, οι Ρώσοι απο γατάκια (όταν βλέπουν τα ερυθρόλευκα), μεταμορφώνονται σε... τίγρεις.

Μιλάμε κοινώς για ένα τεράστιο ημιτελικό, από τους πιο αμφίρροπους της ιστορίας.

Η ΤΣΣΚΑ από τη στιγμή που έμαθε να ζει χωρίς τους Τζέημς και Μιλουτινοφ, βρήκε καλό ρυθμό. Το χει στρώσει ο Ηττ-ούδης το πράμα, με τον Χάκετ να κάνει step up και τους Σενγκέλια και Κλάιμπερν να αποτελούν τους ηγέτες της. Οι εργάτες Ρώσοι του ρόστερ κάνουν τη δουλειά τους, οι Χίλιαρντ-Στρελνιεκς και Βόινγκμαν επίσης, ενώ οι "νέοι" Έρικ και Λούντμπεργκ βρήκαν τους ρόλους τους. Η ΤΣΣΚΑ είναι σε καλή κατάσταση, σκούπισε την Φενερ, αλλά παρόλα αυτά δεν παύει να μην τρομάζει κανέναν. Θα παλέψει με την εμπειρία της, τη δυναμική της και την καθιερωμένη διαιτητική αβάντα της και όπου τη βγάλει.

Η δε Εφες, δείχνει να μην βρίσκεται σε τόσο καλό φεγγάρι και αυτό συμβαίνει λόγω του σχετικού ντεφορμαρίσματος του κορυφαίου guard της Euroleague, Λάρκιν. Γενικά οι Τούρκοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την απόδοση του εξαιρετικού διδύμου guard της, των Λαρκιν και Μίτσιτς (ένα από τα κορυφαία δίδυμα παιχτών στην ιστορία ίσως της διοργάνωσης) , το οποίο εμπεριέχει τον μεγάλο κίνδυνο... τι θα γίνει αν δεν βρεθούν σε καλή μέρα στο τουρνουά; Κατά τα άλλα, διαθέτει μεγάλο βάθος, καθώς στην περιφέρεια της υπάρχουν και οι επιθετικοί killer Σιμόν και Μπομπουά, ενώ στην ρακέτα με τους Ντάνστον-Σίνγκλευον τρομάζουν αμυντικά τους πάντες, έχοντας και τους Μοερμάν-Πλάις και Σανλί (τρομερά βελτιωμένος) στο backcourt τους...

Σαν ροστερ και σαν ποιότητα μιλάμε για...δαγκωτο Εφες. Η δύναμη της φανέλας και η εμπειρία όμως της ΤΣΣΚΑ, σε συνδυασμό με τους τρελούς guard των Τούρκων-και την απόδοση τους στο παιχνίδι, καθιστά τον 1ο ημιτελικό πραγματικά αμφίρροπο...

Μπαρτσελόνα-Αρμάνι

Εδώ υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί και βέβαια είναι οι Μπλαουγκράνα. Η Μπαρτσα έχει μεγάλο ροστερ, τερμάτισε 1η με σχετική ευκολία στη Regular Season ενώ διαθέτει και το ειδικό βάρος φανέλας και ιστορίας. Μεγάλο ατού της, εκτός από τον γαλαξία αστέρων που διαθέτει (Μίροτιτς, Καλάθης, Χίγκινς, Ντέιβις, Γκασόλ κτλ), ο Σάρας, ο οποίος απόντος του Ζοτς, είναι ίσως αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης. Δεν τον συμπαθώ καθόλου, αλλά ότι είναι καλός coach, είναι.

Η δε Αρμάνι, επιστρέφει μετά από 30 χρόνια στα F4. Είναι άπειρη και looser σαν ομάδα (με τρέλα budget εδώ και χρόνια προσπαθεί να αναρριχηθεί), αλλά φέτος διαθέτει στις τάξεις της ενα εξαιρετικά έμπειρο ροστερ, με τους Χάινς, Σέρχι, Ντατόμε, Ντιλέινι και βέβαια τον Μεσίνα στον πάγκο, να την οδηγούν.

Η λογική λέει πως η σκληρή Μπαρτσα με τη μεγάλη διαιτητική ανοχή έχει τον 1ο λόγο και θα πάρει το εισιτήριο για τον τελικό, από την άλλη η Αρμανι διαθέτει ένα ροστερ με άγνοια κινδύνου (με παίχτες "τρελούς" όπως οι Λεντέι και Πάντερ...), οπότε ο ημιτελικός θα χει ζουμί... Αν το ματς πάει ψηλά σε σκορ και ρυθμό οι Ιταλοί θα το παλέψουν, αλλά η αλεπού Σάρας πιστεύω θα το πάει στη σκληράδα, εκεί όπου η ομάδα υπερτερεί εμφανώς...

Συνοψίζοντας... 

Οι 4 πιο ακριβές και... καλύτερες ομάδες της φετινής διοργάνωσης δίνουν το παρόν στο F4, το οποίο αναμένεται συγκλονιστικό ενώ καθώς το περσινό δεν έγινε ελέω covid, αυτό μας δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη προσμονή! Οι δύο ημιτελικοί θα είναι αμφίρροποι, τα πινακάκια τακτικής θα πάρουν φωτιά ενώ επιπλέον μεγάλο ρόλο θα παίξει -όπως πάντα σε αυτά τα τουρνουά- και η μέρα/βραδιά που θα βρεθούν οι ομάδες. Η Μπάρτσα επιστρέφει για να το πάρει, η Εφές θέλει αυτό που αξίζει και της χρωστάει η ιστορία, ενώ η ΤΣΣΚΑ θέλει παρά τα ξεκάθαρα φετινά της προβλήματα, να υπερασπιστεί τον τίτλο της, του 2019. Η δε Αρμάνι, αποτελεί το μεγάλο αουτσάιντερ και θα παίξει "χωρίς άγχος" στο παρκέ της LANXESS ARENA της Κολωνίας... Εύχομαι να το πάρει η καλύτερη ομάδα (η οποία θεωρώ πως είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ η Εφές) και είμαι βέβαιος πως θα δούμε ωραίο μπάσκετ. Καλή απόλαυση σε όλους!

Η πρόβλεψη...

Κλείνω με μια μικρή και σύντομη, δική μου πρόβλεψη για το τουρνουά. Θέλω και θα "στηρίξω" ξεκάθαρα την ΕΦΕΣ, αλλά πολύ φοβάμαι πως ο τίτλος ίσως στο τέλος να πάει στην Μπάρτσα....