Ο #ζίο_7 γράφει για τη μεγάλη-όπως εξελίχθηκε το ματς- νίκη του Ολυμπιακού στο Βελιγράδι αλλά και για το... ταχύρρυθμο μάθημα απ τις παλιοσειρές στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη...
Πλέον δεν μας κάνει ιδιαίτερη αίσθηση οτι ο Βασίλης Σπανούλης καταρρίπτει ακόμη ενα ρεκόρ. Ο άνθρωπος είναι μύθος κι έτσι πέρασε τον Χουάν Κάρλος Ναβάρρο συνολικά σε πόντους και στο παλιό Πρωταθλητριών οπού ο Ισπανός σταρ είχε προλάβει να παίξει κάποια ματς με κάμποσους πόντους. Έτσι ο αρχηγός είναι πλέον πρώτος σε πόντους και στις δυο διοργανώσεις (Κύπελλο Πρωταθλητριών και Euroleague) και του απομένει μονάχα μια κορυφή. Να περάσει τον Νίκο Γκάλη. Όμως γι'αυτά έχουμε ακόμη χρόνο. Ο έταιρος αρχηγός, ο μεγάλος Γιώργος Πρίντεζης έβαλε ακόμη ένα νικητήριο καλάθι απ' τα πάμπολλα που ΄χει πετύχει στη καριέρα του, με τη κορωνίδα αυτών σαφώς να παραμένει το διάσημο ''πεταχτάρι'' στο τελικό της Πόλης το 2012. Στο χθεσινό παιχνίδι μάλιστα προστέθηκε κι ένα τρίτο στοιχείο απ' αυτά που λέμε σήμα-κατατεθέν αυτής της ομάδας. Μια μεγάλη ανατροπή. Έτσι, χθες είχαμε ένα μείγμα στοιχείων-στιγμών βγαλμένο απ'τις ενδοξότερες των ημερών του μπασκετικού Ολυμπιακού. Και εξηγούμαι: Ένα ρεκόρ του Σπανούλη, το νικητήριο καλάθι απ τον Πρίντεζη κι ενω έχει προηγηθεί μια μεγάλη ανατροπή απ'το -16. Σαν να ήθελαν να μυήσουν τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη οι παλιοί σ'αυτό το μυστηριώδες μέταλλο που 'χει αυτή ομάδα.. Στο πάλαι ποτέ refuse to lose που δειλά δειλά επανεμφανίζεται σε διάφορα ευρωπαικά γήπεδα τρομοκρατώντας τους αντιπάλους.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας εμπιστεύτηκε τον ''Λάρυ'' για μεγάλο χρονικό διάστημα ουσιαστικά για πρώτη φορά φέτος. Και μάλιστα συνεχόμενα για σχεδόν 16 λεπτά. Κι αυτός τον αντάμειψε με 11 πόντους, 3/4 τρίποντα, 2 κερδισμένα επιθετικά φάουλ και κάμποσες καλές άμυνες κυρίως πάνω στον Λόιντ. Έκανε και τα λαθάκια του φυσικά, όπως το φάουλ στο τρίποντο του Γουόλντεν αν δεν κάνω λάθος που έφερε ένα έμμεσο τετράποντο, όμως είπαμε η χθεσινή ήταν "βραδιά μύησης".
Κατά τα άλλα ο Ολυμπιακός μπήκε άσχημα στο ματς και βρέθηκε να χάνει με 30-16 στο τέλος της πρώτης περιόδου κάνοντας πολλά λάθη. Απο 'κει και πέρα σιγά σιγά βρήκε ρυθμό και στις δυο πλευρές του παρκέ και άρχιζε να ροκανίζει τη διαφορά μέχρι που πέρασε μπροστά με 61-62 στο τέλος της τρίτης περιόδου. Το σχήμα που έκανε την ανατροπή ήταν Σλούκας, Σπανούλης, Λαρεντζάκης ή Χάρισον, Πρίντεζης και Λιβιό ή Μάρτιν. Αυτοί οι επτά έπαιξαν σε ολο το δεύτερο ημίχρονο κι ο κόουτς έδειχνε οτι θα ζήσει ή θα πεθάνει μαζί τους, με αυτούς που γύρισαν τούμπα το ματς. Και δικαιώθηκε.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν και πάλι σωστό spacing στην επίθεση, κυκλοφόρησαν καλά τη μπάλα και τα περισσότερα σουτ βγήκαν υπο καλές προϋποθέσεις. Ενα σημαντικό στοιχείο επίσης ήταν η ευστοχία όπως και στη Βαρκελώνη που βοήθησε στο να ανοίξουν οι χώροι. Η άμυνα ήταν και πάλι σε καλό επίπεδο και κράτησε χαμηλά τον Τζόρνταν Λόιντ όμως ''έφαγε'' πολλά τρίποντα απ το σπάσιμο της μπάλας στα φτερά. Ίσως υπερέβαλλαν κάπου οι ερυθρόλευκοι με τις βοήθειες με αποτέλεσμα να δώσουν κάμποσα ελεύθερα σουτ ειδικά στο πρώτο ημίχρονο.
Στο δεύτερο ημίχρονο βέβαια κάπως διορθώθηκε αυτό.
Ένα αρνητικό στοιχείο τα πολλά αβίαστα λάθη 20(!) τον αριθμό που έδωσαν πολλές παραπάνω κατοχές στον Ερυθρό Αστέρα αλλά και τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ (12) που πήραν οι παίκτες του Σάσα Ομπράντοβιτς με συνέπεια την ανανέωση πολλών επιθέσεων.
Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός έκανε το 2/2 σ' αυτή την άτυπη διαβολοβδομάδα σε δυο πολυ δύσκολες έδρες και απέδειξε το βάθος του ρόστερ του μιας και το΄κανε με διαφορετικούς πρωταγωνιστές σε διάστημα 48 ωρών, με μια κοινή συνισταμένη: Τον Κώστα Σλούκα, που δείχνει να βρίσκει τα πατήματά του και να θυμίζει τον παίκτη που όλοι θαυμάζαμε παλαιότερα. Άλλωστε γι αυτόν δεν υπήρχε αμφιβολία πως θα την έβρισκε την άκρη.
Υ.Γ: Αυτό που μ'αρέσει πολύ στον Λαρεντζάκη είναι οτι όποτε μπαίνει μέσα είναι πανέτοιμος πνευματικά κυρίως και βοηθάει πάντα, πιάνοντας την ευκαιρία απ τα μαλλιά. Μπράβο του. Άλλωστε τα είπαμε... Η χθεσινή τελετή μύησής του απ τους μπαρουτοκαπνισμένους μόνο καλά αποτελέσματα θα φέρει στο μέλλον.
Υ.Γ2: Ο Λιβιό βοηθάει πάρα πολύ στην άμυνα (είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που σταματάει τον Λόιντ σε μια ''μπούκα'' με πλάγια βήματα, ο οποίος είναι απ τους καλύτερους στη λίγκα στο 1vs1) όμως μπροστά έχει κάποια άτσαλα τελειώματα. Αν μπορέσει και το ''μακιγιάρει'' λίγο αυτό θα μιλάμε για ''όπλο'' και στις δυο πλευρές του παρκέ.
Υ.Γ3: Τι να πούμε για τον G.O.A.T? Υπόκλιση μόνο. Οι δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος του ματς τα λένε όλα: ''Κάποια βράδια δεν κοιμάμαι, σκέφτομαι πως θα γίνω καλύτερος ακόμη και τώρα.'' RESPECT.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου