Ο Αντιδραστικός γράφει για την συγκλονιστική (όπως εξελίχθηκε) χθεσινή νίκη με 75-71, που έφερε το ρεκόρ στο 5-3 και την ομάδα στην 3η θέση του πίνακα...
Αν έγραφα χθες, θα τελείωνα... σήμερα, με τόσες εναλλαγές συναισθημάτων. Επέλεξα λοιπόν να σχολιάσω τη χθεσινή "δια πυρός και σιδήρου" νίκη, σήμερα, με τους παλμούς σαφώς μικρότερους. Πριν τον αγώνα στη σελίδα του RedDunker στο FB, σας είχα προϊδεάσει. Το ματς ήταν φοβερά δύσκολο. Και "δυστυχώς επιβεβαιώθηκα"... Βλέπετε τα must win, δήθεν "εύκολα" παιχνίδια, με δήθεν "μέτριες" ομάδες, δεν του πάνε του Θρύλου μας.
Η αρχή του αγώνα ήταν βγαλμένη από εφιάλτη. Τόσο κακό Ολυμπιακό, νοιώθω πως είχα να δω χρόνια. Καμία κίνηση, στατικότητα και κυρίως λάθη. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν όλα αυτά που δεν θα έπρεπε (παίζοντας στον 100% Γερμανικό ρυθμό) και το ματς έγινε κυριολεκτικά βούτυρο στο ψωμί της run n gun Άλμπα. Αν ήταν στην θέση της χθεσινής, η περσινή Άλμπα και ο περσινός... Ολυμπιακός, ο αγώνας θα χε λάβει τέλος από το α' μέρος... Έλα όμως που δεν. Αφενός φέτος η Άλμπα είναι εξίσου επικίνδυνη και τρελή αλλά στερείται του περσινού ταλέντου (πλην Τίμα, όλοι οι υπόλοιποι έφυγαν) και αφετέρου (και κυρίως) ο Ολυμπιακός φέτος είναι ΑΛΛΗ ΟΜΑΔΑ. Ο Ολυμπιακός θυμίζει κάτι από την παλιά του συνταγή. Αν και νέα ομάδα, έχει ξαναβρεί την ταυτότητά του, έχει το σκληρό του dna, έχει ξανά την refuse to lose ψυχολογία!
Κριτική για το πρώτο μέρος δεν χωρά καμία. Άπαντες τρίβαμε τα μάτια μας, αλλά και η ίδια η ομάδα δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει (στην μετάδοση ακόμα και οι εκάστοτε παίχτες του πάγκου φαίνονταν έκπληκτοι, όσο για τον coach δεν το συζητώ). Φοβερή στατικότητα, έλλειψη φαντασίας, καμία συγκέντρωση, νευρικότητα και βέβαια λάθη που έβγαζαν μάτια. Το παρκέ θύμιζε... κόλαση.
Και κάπου εκεί το τσιπάκι γύρισε... Γύρισε με την έμπνευση του Μπαρτζώ, για small ball θανάτου! Ας δούμε όμως ακριβώς συνέβη.
Ο Μπαρτζώκας επέλεξε να παίξει σε σχεδόν όλο το δεύτερο ημίχρονο με το εξής σχήμα: Σλούκας στον άσσο (και ολίγον από Σπαν, ο οποίος έπεξε καθοριστικό ρόλο βέβαια), τους MVP Παπανικολάου και ΜακΚίσικ στο "2-3" (σας το έγραψα για το ψηλό σχήμα και την ανάγκη του να καθιερωθεί!), ενώ στη frontline ήταν το δίδυμο Βεζένκοφ-Ζαν Σαρλ! Κοινώς αποφάσισε να ζήσει ή να πεθάνει με ένα small ball...
Και τα αποτελέσματα ήταν μαγικά. Η ομάδα έβγαλε φοβερή ενέργεια στην άμυνα, έβγαλε παντελώς εκτός ρυθμού την Άλμπα, έκλεψε ένα σωρό μπάλες (παίρνοντας πάρα πολλά καλάθια στο transition). Κοινώς πήγε το ματς, σε ακριβώς αντίθετο ρυθμό από το α' μέρος. Σε έναν ρυθμό όχι μάλιστα 100%, αλλά 1000% δικό του!
Επιθετικά η ομάδα κινήθηκε σαν τρελή στο σετ (καθώς είχε πολύ αθλητικούς παίχτες στο παρκέ), η μπάλα έφευγε γρήγορα από τα χέρια του PG (έτσι το αμυντικό πλάνο με βοήθειες και επιθετικά hedge outs του Ρενέσες, πήγε στράφι -ένα πλάνο που στο α' βέβαια είχε μηδενίσει τους Σλούκα-Σπαν...), ενώ όπως προανέφερα βγήκαν και πάμπολλες transition φάσεις! Πάμπολλες όμως! Κάπως έτσι ήρθαν οι 51 πόντοι (!) στο β' μέρος, ενώ κάπως έτσι ο Θρύλος έκλεισε με θετικό συντελεστή ασίστ-λαθών τον αγώνα! Παρά τα 18 του λάθη (τα 12 στο 1ο ημίχρονο) , μοίρασε 21 (!) ασίστ παρακαλώ!
Η κριτική των παιχτών
Ολα αυτά βέβαια, δεν συνέβησαν εξ ουρανού. Ο Μπαρτζώ είχε την ιδέα, αλλά οι παίχτες την εφάρμοσαν και μάλιστα άψογα. Κορυφαίοι ήταν οι ΜακΚίσικ και Παπανικολάου, οι οποίοι έπαιξαν φοβερές άμυνες, έτρεξαν/πάτησαν σαν "σκύλοι" όλο το παρκέ, ενώ σκόραραν και τεράστια καλάθια. Ειδικά ο ΜακΚίσικ ήταν ο ξεκάθαρος game changer του αγώνα. ΜVP οι πολύπλευροι SF του Θρύλου, αλλά αυτός που "πήρε" το ματσάκι και άφησε τρομερές υποσχέσεις ήταν (καλά καταλάβατε) ο Ζαν Σαρλ. Έπαιξε στο small ball σαν center, ναι μεν έτρεξε στην άμυνα και πήρε ριμπάουντ (σαφώς πιο αθλητικός από τους Έλις-Μάρτιν γαρ) αλλά αυτό που έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν τα δυναμικά του τελειώματα επιθετικά! Κάρφωσε, σκόραρε πρώτος στον αιφνιδιασμό (!), έπαιξε πολύ όμορφα και τεχνικά με πλάτη, γενικά ο Γάλλος άφησε ΜΕΓΑΛΕΣ υποσχέσεις... Όσον αφοράν τον Βεζένκοφ τώρα, ειλικρινά για τον Σάσα δεμ έχω λόγια! Ο τύπος το χει γυρίσει στον defensive stopper της ομάδας, το χετε καταλάβει; Απίστευτο πάθος, μεγάλα σουτ, σταθερότητα στα ριμπάουντ (μέγα όπλο του πλέον) και αισίως εκπληκτικές περιμετρικές άμυνες. Η δουλειά του και η θέληση, τον οδήγησαν ξεκάθαρα στην θέση του βασικού PF... Κλείνω με τους ηγέτες PG. Ο Σπαν κάνει 6 ασίστ (!) και σκοράρει 2, όχι μεγάλα, αλλά μυθικά back2back τρίποντα δίνοντας το πρώτο προβάδισμα στην ομάδα μας στα τέλη της γ' περιόδου! Και όλα αυτά σε μόλις 13' ! Ο δε Σλούκας, πιεζόταν σε όλο το ματς από double teams κι όμως το έβγαλε με μόλις ένα λάθος, ενώ όταν καθάρισε το μυαλό του στην επανάληψη (στο α' ήταν ξανά πολύ άστοχος και αρνητικός), σκόραρε με παλικαρίσια drives 9 πόντους (το τονίζω όλοι στο β') συνεισφέροντας στην νίκη. Γενικά όταν ο Σλούκι πατάει καλά στο παρκέ, αλλάζει ΟΛΗ η εικόνα ρε παιδί μου...
5-3 και συνεχίζουμε. Έχει διπλή βδομάδα, με ταξίδια σε Βαρκελώνη και Γαλλία (Βιλερμπάν). Ο Θρύλος πήρε ένα καλό μάθημα από την Άλμπα, αλλά εν τέλει θα περιπλανηθεί έχοντας καλή ψυχολογία και καλό momentum...
Υγ: πόσο τον πιστεύω τον Χαραλαμπό... Χθες έκανε καλό ματς (έπαιξε στο τραγικό 1ο ημίχρονο), δεν φοβήθηκε λεπτό και βγήκε μπροστά. Στο 3ο του ματς ουσιαστικά στην Euroleague! Θα βρει ρόλο που θα πάει...
Υγ2: 22 πόντοι, 9 ριμπάουντ, 7 ασίστ, 6 κλεψίματα. Αυτά έπραξαν οι ΜακΚίσικ-Παπ. Μεγάλη πολυτέλεια να έχεις δύο "ταύρους" μες το παρκέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου