Η σημερινή στήλη του RedDunker, Retro Stories, θυμάται την κορυφαία ερυθρόλευκη 12άδα, που έμεινε χωρίς τίτλο... Παίχτες που ατύχησαν είτε να βρεθούν σε μέτριες χρονιές της ομάδας, είτε να πέσουν πάνω σε γκρίζους λύκους... Προετοιμαστείτε για γαλαξία αστέρων...
Αρχικά να τονίσω το εξής. Σαν "τίτλο" ορίζω, το Πρωτάθλημα και την Ευρωλίγκα και προφανώς όχι την φτωχή και χωρίς κανένα ενδιαφέρον διοργάνωση του Κυπέλλου... Συνεχίζουμε!
Στο παρακάτω blog αναφέρω την κορυφαία (κατ εμέ πάντα) Ερυθρόλευκη δωδεκάδα παιχτών που δεν πήραν κάποιον τίτλο στην μικρή ή μεγάλη παρουσία στο λιμάνι (καθώς έπεφταν συνήθως πάνω στους "γκρίζους λύκους"*)... Ο Ολυμπιακός βλέπετε, μπορεί τα τελευταία χρόνια να σήκωσε τίτλους (για την ακρίβεια 3 πρωταθλήματα-επίτευγμα θαύμα με την χουντική "κατάσταση" στο ελληνικό μπάσκετ- και 2 Ευρωλίγκες) όμως και τα προηγούμενα χρόνια είχε φοβερές ομάδες και ένα σωρό παιχταράδες, οι οποίοι έφυγαν εν τέλει άπραγοι από τον Πειραιά...
Χωρίς περαιτέρω αναλύσεις, η άτυχη/αδικημένη δωδεκάδα είναι η εξής...
Προπονητής σαφώς θα ήταν ο αναμορφωτής του τμήματος Γιάννης Γιαννάκης. Ο άνθρωπος που μετέτρεψε τον Ολυμπιακό στην πιο "επαγγελματική" ομάδα της Ευρώπης (σας τα χω ξαναπεί). Ο άνθρωπος που έφτασε σε δύο f4 με τον Ολυμπιακό (2009, 2010) μετά από μια στείρα δεκαετία (από το 1999 στο Μόναχο η ομάδα δεν είχε δώσει το παρόν στη μεγάλη διοργάνωση)...
Play maker θα ήταν οι Παπαλουκάς και Μίλος Τεόντοσιτς. Δυο guard που συνέπασαν με τον coach Γιαννάκη στην ομάδα, έφτασαν σε δύο f4 (μάλιστα ο Τεόντοσιτς το 2010 ψηφίστηκε και MVP της Euroleague) και γενικά υπήρξαν από τους κορυφαίους PG στην ιστορία της Ευρωλίγκας... Σήκωσαν ένα σωρό τρόπαια στην καριέρα τους (και οι δύο με την ΤΣΣΚΑ, ο πρώτος πριν, ο δεύτερος μετά τον Ολυμπιακό) αλλά ΌΧΙ με τους ερυθρολεύκους...
Shooting guard ο μεγάλος Αλφόνσο Φορντ και ο Λιλ Γκριρ! Σε άλλες εποχές (ο Φορντ έπαιξε το 2002 , ο Γκριρ τη διετία 2008, 2009) με κοινό χαρακτηριστικό τους την φοβερή επιθετική τους δυνότητα..! Αγαπήθηκαν και οι δύο από τον κόσμο και δεν θα ξεχαστούν παρά τις... "αποτυχίες" τους... Ειδικά ο μαχητής της ζωής Αλφόνσο, είναι και θα είναι πάντα στις καρδιές όλων μας...
Στο παρακάτω blog αναφέρω την κορυφαία (κατ εμέ πάντα) Ερυθρόλευκη δωδεκάδα παιχτών που δεν πήραν κάποιον τίτλο στην μικρή ή μεγάλη παρουσία στο λιμάνι (καθώς έπεφταν συνήθως πάνω στους "γκρίζους λύκους"*)... Ο Ολυμπιακός βλέπετε, μπορεί τα τελευταία χρόνια να σήκωσε τίτλους (για την ακρίβεια 3 πρωταθλήματα-επίτευγμα θαύμα με την χουντική "κατάσταση" στο ελληνικό μπάσκετ- και 2 Ευρωλίγκες) όμως και τα προηγούμενα χρόνια είχε φοβερές ομάδες και ένα σωρό παιχταράδες, οι οποίοι έφυγαν εν τέλει άπραγοι από τον Πειραιά...
Χωρίς περαιτέρω αναλύσεις, η άτυχη/αδικημένη δωδεκάδα είναι η εξής...
Προπονητής σαφώς θα ήταν ο αναμορφωτής του τμήματος Γιάννης Γιαννάκης. Ο άνθρωπος που μετέτρεψε τον Ολυμπιακό στην πιο "επαγγελματική" ομάδα της Ευρώπης (σας τα χω ξαναπεί). Ο άνθρωπος που έφτασε σε δύο f4 με τον Ολυμπιακό (2009, 2010) μετά από μια στείρα δεκαετία (από το 1999 στο Μόναχο η ομάδα δεν είχε δώσει το παρόν στη μεγάλη διοργάνωση)...
Play maker θα ήταν οι Παπαλουκάς και Μίλος Τεόντοσιτς. Δυο guard που συνέπασαν με τον coach Γιαννάκη στην ομάδα, έφτασαν σε δύο f4 (μάλιστα ο Τεόντοσιτς το 2010 ψηφίστηκε και MVP της Euroleague) και γενικά υπήρξαν από τους κορυφαίους PG στην ιστορία της Ευρωλίγκας... Σήκωσαν ένα σωρό τρόπαια στην καριέρα τους (και οι δύο με την ΤΣΣΚΑ, ο πρώτος πριν, ο δεύτερος μετά τον Ολυμπιακό) αλλά ΌΧΙ με τους ερυθρολεύκους...
Shooting guard ο μεγάλος Αλφόνσο Φορντ και ο Λιλ Γκριρ! Σε άλλες εποχές (ο Φορντ έπαιξε το 2002 , ο Γκριρ τη διετία 2008, 2009) με κοινό χαρακτηριστικό τους την φοβερή επιθετική τους δυνότητα..! Αγαπήθηκαν και οι δύο από τον κόσμο και δεν θα ξεχαστούν παρά τις... "αποτυχίες" τους... Ειδικά ο μαχητής της ζωής Αλφόνσο, είναι και θα είναι πάντα στις καρδιές όλων μας...
Πέμπτο guard, θα επιλέξω έναν Αμερικάνο, που προσωπικά ήταν από τους αγαπημένους μου... Τον Σκούνι Πεν... Τον ιστορικό guard του non call, ο οποίος στους τελικούς του 2006, έπαιζε ΜΟΝΟΣ του τον ΠΑΟ κι έκανε άλογο τον Διαμαντίδη... Επέστρεψε και το 2009, παίζοντας στο f4 του Βερολίνου...
Στο Small Forward, θα μπει σαφώς ο συμπαθής και τίμιος (αλλά και ακριβοπληρωμένος) Τζος Τσίλντρες, από τον οποιο δεν θα ξεχαστεί το μεγάλο του buzzer beater στον ημιτελικό του f4 του Παρισίου, κόντρα στην Παρτιζάν! Μαζί του ο μεγάλος Γάλλος, Στεφάν Ρισασέ! Ένας φοβερός forward με τρομερό αριστερό χέρι! Επίσης είχε μεγάλη αδυναμία στον Παναθηναϊκό, ενώ είχε δώσει και "μάχες" στον αγώνα κατς του ΣΕΦ...!
Στο Power Forward, σαφώς ο Λίνας Κλέιζα. Μια καλαθομηχανη που οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό του Παρισίου, ώντας ο 1ος σκόρερ της Euroleague εκείνη τη σεζόν (2010). Η έφεση στο σκοράρισμα ήταν τουλάχιστον αξιομνημόνευτη! Μαζί του ο αφανής εργάτης Ινιάκι Ντε Μιγκέλ, ο οποίος έπεσε σε σχετικά μέτριες ομάδες του Ολυμπιακού (1999-2003)... Ο ΝτεΜιγκέλ αθόρυβα έπαιξε τέσσερις σεζόν στον Θρύλο!
Τέλος στους σέντερ γίνεται Κροατικός χαμός... Ο μέγιστος Ντίνο Ράτζα, πρώτος από όλους... Έπαιξε μόνος του τον ΠΑΟ στους τελικούς του 2001 και δέθηκε απίστευτα με τον Ολυμπιακό... Από τους πιο ολοκληρωμένους και τεχνικούς center στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ... Δεύτερος ο Βούισιτς... Ένας παίχτης μύθος της διοργάνωσης, ο κορυφαίος "δημιουργός ψηλός" στην Ευρωπαϊκή ιστορία! Ο Κροάτης έστω και στο τέλος της καριέρας του, έπαιξε δυο σεζόν στον Ολυμπιακό (ισάριθμα f4), βοηθώντας πολύ... Τέλος 5ο ψηλός, ακόμα ένα μεγάλο πουλέν (τότε). Ο Άντριγια Ζίζιτς. Ακόμα ένας Κροάτης. Έπαιξε δυο χρόνια στον Ολυμπιακό, την εποχή της αναγέννησης του Θρύλου (2005-2007) και θα τον θυμόμαστε σαν έναν εργάτη, σαν ένα πολύτιμο εργαλείο, που πάντα έδινε το 100% του!
Αυτή είναι η 12άδα μου... Ένας συνδυασμός φοβερών παιχτών και κάποιων... προσωπικών μου πουλέν... Τι λέτε; Σήκωνε Ευρωλίγκα η συγκεκριμένη ομάδα;
*Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, θεωρώ πως ο Ολυμπιακός έχει αδικηθεί τρομερά, σε αρκετές (μην πω σε όλες...) σειρές τελικών με τον Παναθηναϊκό... Ξεχωρίζω βέβαια τις σειρές του 2006 (με Γκέρσον, non call σε Πεν κτλ), του 2009 (με non call Παπαλουκά) και βέβαια του 2010 (αείμνηστος 3ος τελικός στο ΟΑΚΑ κτλ). Σταματώ εδώ (μου ρχονται συνεχεια στο μυαλό κι άλλοι τελικοί) !!!
** Η ομάδα του 2001-02, που έχασε τον τίτλο από την ΑΕΚ, ήταν πραγματική υπερομάδα. Μεγάλη ατυχία που έχασε εκείνον τον τίτλο...
** Η ομάδα του 2001-02, που έχασε τον τίτλο από την ΑΕΚ, ήταν πραγματική υπερομάδα. Μεγάλη ατυχία που έχασε εκείνον τον τίτλο...
***Υπάρχουν κι άλλοι πολλοί... Καρνισόνας, Μπέβερλι, Μπιρντς κτλ κτλ... Δεν χώραγαν όλοι!
Baby Shaq.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπουρουσης respect.
Μπραιαν Ρομπερτς οεοεοε
Χολις Τομπσον οεοεοε
Ζακ Λεντει οεοεοε
Οεεεεεοεεεεοεεεε Μακλιν!
Εεεεεεοεεεεεοεεεεεοοοο ΓΚΟΣ!
ΜΠΡΑΑΑΑΑΑΙΑΑΑΝΤΕ ΓΟΥΕΕΕΕΕΕΕΜΠΕΡ.
Τασος Κουτρας οεοεοε οεοεοε οεοεοε (δεκαετια 60)
Δεν ειμαι σιγουρος, τοτε μπορει να ειχε παρει και πρωταθλημα, ομαδα τοτε με Εφρεμ (για ενα διαστημα και Μενιος) Παπαγεωργιου, Κωνσταντινο Μπαλτιμα, Νικο Λατσινο (τον φωναζανε μπατση), Κυριακο Γιαννοπουλο, Μητροπουλο, Καπερονη, Σπηλιο Νικολοπουλο κ.α.
Ομαδαρα τοτε, ισως καποιοι απο αυτους να πηραν τιτλο.
Δε θυμαμαι.
7ΘΥΡΙΤΗΣ
Φίλε 7θυριτη μαζί σου σε όλα, απλά να τονίσω πως επειδή παρακολουθώ μπάσκετ από το 1991 περίπου (λόγω ηλικίας...), έβαλα πιο σύγχρονους μέσα. Οπότε τους παλιούς που λες, δεν τους γνωρίζω... Αντιδραστικός
ΔιαγραφήStarters:
ΑπάντησηΔιαγραφή.Beverley
.Rivers
.Ford
.Kleiza
.Radja
2ND
.Milos
.Law
.Qyntel
.Childress
.Hines
+
.Domercant
.Dunston
Ο Λο , ο Χάινς και ο Ντάνστον πήραν τίτλους βρε!!! Αντιδραστικός
Διαγραφή