Ο φετινός Ολυμπιακός έχει βαλθεί να μας τρελάνει... Όσο κακός, αρνητικός και... προκλητικά προβληματικός είναι στις ήττες του, τόσο καλός, σοβαρός, και "ελπιδοφόρος" είναι στις νίκες του...
Προσοχή ακολουθεί basket blog ελπίδας (και μόνο). Σε καμία περίπτωση δεν θα διαβάσετε παρακάτω θριαμβολογίες, για μια απλή νίκη... επιβίωσης!
Ο Ολυμπιακός σημείωσε χθες μια απολύτως σημαντική, κομβική, απαραίτητη, αναγκαία, λυτρωτική (οκ σταματάω) νίκη, κόντρα στην Ζαλγκίρις, με 83-74. Πλέον βρισκόμενος σε ρεκόρ 3-5, μπορεί να ατενίζει με μια σχετική αισιοδοξία την συνέχεια. Δεδομένων των "ειδικών" συνθηκών και των πολλών προβλημάτων (του), οι τρεις νίκες μέχρις στιγμής, ρεαλιστικά, δεν είναι κακός απολογισμός...
Το πιο σημαντικό "κομμάτι" της όμορφης χθεσινής βραδιάς στο ΣΕΦ (μόλις 6.000 κόσμος μεν, πολύ ζεστή ατμόσφαιρα δε!), δεν ήταν το ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ροζ φύλλο αγωνα. Κι όμως περισσότερο από την νίκη, μέτρησε η εικόνα. Το πάθος, τα μάτια που γυάλιζαν, τα κορμιά που έπεφταν σε κάθε μπάλα, οι φλέβες στον λαιμό. Και βέβαια καθαρά μπασκετικά, ο ορθολογισμός, η υπομονή, το διάβασμα του αγώνα.
Αν με ρωτάγατε να δώσω έναν τίτλο της χθεσινής βραδιάς (εκτός από αυτόν που επέλεξα για τo blog!) θα ήταν: ΕΛΠΙΔΑ. Χθες επέστρεψε η ελπίδα στο λιμάνι. Ο Ολυμπιακός των τεράστιων σκαπανεβασμάτων (κι όμως εχθές ήταν η ίδια ομάδα, με αυτή που συνετρίβει πχ από την Μακάμπι ή την Εφές.. εξ' ου και το... πόσα θες να μας τρελάνεις), μπορεί να παίξει ΚΑΝΟΝΙΚΟ μπάσκετ. Ναι, μπορεί να είναι, να γίνει μια ΚΑΝΟΝΙΚΗ ομάδα... Το αν θα τα καταφέρει είναι άλλο θέμα.
Ο κανονικός Ολυμπιακός που είδαμε χθες, με πάθος, με βάθος (ΕΚΠΛΗΤΙΚΟ rotation και διαχείριση από τον Κεμζούρα -πρώτος τον κριτικάρω, αλλά και πρώτος θα τον αποθεώσω!), με ωριμότητα και με ΡΟΛΟΥΣ, μπορεί. Το αν μπορεί την 7η, την 4η, την 1η ή την... 18η θέση δεν μπορουμε να το γνωρίζουμε (στην πιο αλλοπρόσαλλη ερυθρόλευκη version και παράλληλα στην πιο τρελή ανταγωνιστικά σεζόν της Euroleague) ! Προβλέψεις βλέπετε φέτος, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ, από όλες τις απόψεις!
Ας κρατήσουμε λοιπόν την ελπίδα, το πάθος, την αντίδραση και την φλόγα στα μάτια ΟΛΩΝ (ΚΑΙ ΤΩΝ 6000 ΟΠΑΔΩΝ!) και ας πάμε παρακάτω. Τίποτα δεν κερδήθηκε χθες, όπως και τίποτα δεν χάθηκε πχ με την Εφες κτλ (σας το πα και τότε). Έχουμε μεν πολλά προβλήματα σαν ομάδα, τα οποία τουλάχιστον με τη σωστή δουλειά ΜΠΟΡΟΥΝ δε, να λυθούν. Ελπίδα λοιπόν το τονίζω και τίποτα περισσότερο...
Ας προχωρήσουμε με λίγο πιο "μπασκετικό" σχόλιο. Ο Ολυμπιακός χθες έκανε τα πάντα όπως έπρεπε ή μάλλον όπως μπορούσε. Ο Κεμζούρα πιστώνεται μια εκπληκτική-απολαυστική διαχείριση, την οποία πέτυχε επειδή χρησιμοποίησε σωστά τους παίχτες του. Υπήρχαν ΡΟΛΟΙ λοιπόν. Πιο τρανταχτό παράδειγμα η παρουσία του Μπόλντγουϊν! Ο νεαρός PG ναι μεν ήταν αρνητικός και εξαιρετικά φοβισμένος/διστακτικός επιθετικά, αλλά στην άμυνα έδωσε ρεσιτάλ. Σε πιο κομμάτι ; Στις αλλαγές, όταν έπεφτε πάνω στον αντίπαλο ψηλό. Όταν ο μετρ Σάρας χτύπησε ανελέητα τους Σπανούλη και Ρότσεστι, ήταν ο Μπόλντγουϊν ο οποίος με το δυνατό του κορμί και τα μακρυά του χέρια, του έκοψε το βήχα.
Επέλεξα το παράδειγμα του τελειωμένου Μπόλντγουϊν για να σας δώσω να καταλάβετε τι πέτυχε χθες ο Ολυμπιακός. Λιθαράκια από ΟΛΟΥΣ! Ή αλλιώς ΡΟΛΟΙ. Έτσι ήρθε η νίκη. Ιδανικό μοίρασμα στο "5" μεταξύ Μιλουτίνοφ και του απολύτως τίμιου Ριντ (πουλέν μου μεγάλο, δεν ξέρω γιατί... Πείτε το διαίσθηση!), σωστή κατανομή των λήψεων των αποφάσεων μεταξύ των ντελικάτων Ρότσεστι-Σπανούλη και Πάντερ, μεγάλη ενέργεια και ώθηση από τους Πολ-Παπανικολάου-Κόνιαρη. Ακόμα και ο Πρίντεζης επιλέχθηκε να παίξει παραπάνω επειδή το ματς του "πήγε έτσι" και δεν κουράστηκε (πήρε σε 30' μόλις 5 σουτ!!!)...
Πλέον ο Ολυμπιακός πρέπει να αντιμετωπίσει/διαχειριστεί/προετοιμάσει "έξυπνα" τα δυο επόμενά του, ματς στην Γερμανία... Καμία ομάδα (Άλμπα και Μπαγερν...) δεν αποτελεί φόβητρο, καμία τους δεν είναι σταθερή, καμία τους δεν είναι ανίκητη. Με όπλο του την καλή ψυχολογία και την φανέλα, θα πάει να διεκδικήσει ότι του αναλογεί... Να θυμίσω κλείνοντας και το εξής: του πάνε οι διπλές εβδομάδες του Θρύλου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου