Στο σημερινό blog, ακολουθεί ανάλυση των τεσσάρων ζευγαριών. Φαβορί, αουτσάιντερ, αναλύσεις και πολλά αλλά, από τον Αντιδραστικό.
Σε μια περίεργη σεζόν λόγω πολέμου και με την αποχώρηση των Ρωσικών ομάδων να δημιουργεί νέα βαθμολογικά δεδομένα (καθώς ΚΑΙ οι τρεις έκαναν πορεία play offs), εν τέλει τα τέσσερα ζευγάρια των προημιτελικών της Euroleague είναι τα εξής :
- Μπαρτσελόνα vs Μπάγερν
- Ολυμπιακός vs Μονακό
- Αρμάνι vs Εφές
- Ρεάλ vs Μακάμπι
Χωρίς περαιτέρω προλόγους, πάμε παρακάτω να τα εξετάσουμε και να τα αναλύσουμε!
Μπαρτσελόνα vs Μπάγερν
Το ζευγάρι με το πιο ξεκάθαρο φαβορί. Βασικά η Μπαρτσελόνα, αποτελεί το μεγάλο φαβορί για το τρόπαιο γενικά, την ίδια ώρα που η συμπαθητική Μπάγερν, μπήκε στα play offs από το... παράθυρο (ξεκάθαρα λόγω της αποχώρησης των Ρωσικών ομάδων).
- Η Μπαρτσελόνα, παρουσιάζεται λυσσασμένη φέτος, καθώς πέρυσι έφτασε στην πηγή, αλλα δεν ήπιε νερό, χάνοντας στον τελικό από την Εφές. Δεδομένα την τελευταία διετία, με τον Σάρας στον πάγκο, επέστρεψε δυναμικά στο Ευρωπαϊκό στερέωμα (μετά από 3-4 μέτριες, μεταβατικές σεζόν) . Ο προπονητής της, ακόμα και αν πολλοί δικαίως δεν τον συμπαθούν (λόγω χαρακτήρα) , έχει την αναγνώριση όλων των μπασκετικών ανθρώπων, καθώς δεδομένα είναι εξαιρετικός, δουλεύει ασταμάτητα, αποτελώντας ίσως τον κορυφαίο εν ενεργεία Ευρωπαίο προπονητή. Βέβαια δεν είναι μόνο ο Σάρας. Εκτός των άλλων, η καταλανική ομάδα διαθέτει χαοτικά μεγάλο budget, έχοντας ένα ρόστερ που... τρομάζει. Με τους Καλάθη-Έιξουμ-Χίγκινς-Γιοκουμπάιτις-Κούριτς στα guard και τους Μίροτιτς-Ντέιβις στην ρακέτα, οι starters της είναι εντυπωσιακοί, αλλά εξίσου εντυπωσιακό είναι και το βάθος στον πάγκο της. Διαθέτει τον αναγεννημένο Λαπροβίτολα, τον (άτυχο) Αμπρίνες, τον αθλητικό Forward Χέις, τον Τούρκο "τεχνίτη" center Σανλί, τους εργάτες Σμιτς-Οριολά και ακόμα μερικούς νεαρούς εξελίξιμους (πχ Μαρτίνεθ, Κασέιδο).Γενικά παίζει (και λόγω Σάρας) "σκεπτόμενο" μπάσκετ, βασίζεται στην σκληρή της άμυνα και επιλέγει κυρίως σετ επιθετικό ρυθμό. Επιπλέον είναι μια ομάδα εξαιρετική στα ριμπάουντ.
- Για τη δε... Μπάγερν, δεν χρειάζονται πολλές... αναλύσεις. Είναι μια 100% "ομάδα προπονητή"! Ο αστέρας της είναι ο... προπονητής της, ο Αντρέα Τρινκιέρι! Την φέρνει 2η σερί σεζόν σε play offs, είναι εξαιρετικος τακτικά και δημιουργεί πολύ σκληρά κι ανταγωνιστικά ρόστερ. Ετσι και φέτος. Με ηγέτη τον Λούσιτς, οι Βαυαροί έχουν ένα απόλυτα ισορροπημένο ρόστερ, με μεγάλη εμπειρία και μέγεθος (βλέπε Χάντερ, Ρούμπιτ, Ντεσόν Τόμας, Ζίπσερ), ενώ διαθέτουν αρκετή αθλητικότητα στους guard (Γιάραμαζ, Χιλιαρντ, Μπαμπ, Γουόλντεν). Είναι μια ομάδα σοβαρότατη, η οποία ναι μεν στερείται ταλέντου, αλλά έχει ομοιογένεια και λόγω Τρινκιέρι, διαβάζει εξαιρετικά τα παιχνίδια και είναι 100% προσηλωμένη στο τακτικό της πλάνο.
Όσο και να το παλέψουν οι Βαυαροί, όσο σε μέτρια κατάσταση και αν βρίσκεται η Μπάρτσα (έχει και μπόλικους ανέτοιμους λόγω τραυματισμών), δεν μπορώ να βρω τον τρόπο να μην περάσει το φαβορί στη σειρά αυτή. Ενδεχομένως με ένα ρεκόρ 3-0 ή 3-1.
Ολυμπιακός vs Μονακό
- Η σειρά με τις δυο ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν στην Regular Season . Ο Ολυμπιακός προφανώς ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ είναι υποψήφιος για τα play offs αλλά τη 2η θέση του (!) δεν την περίμενε κανείς, όπως και την Σταχτοπούτα Μονακό κάνεις δεν την περίμενε ΚΑΝ στα play offs! Το ζευγάρι έχει αναλυθεί στο προηγούμενο blog ( διαβάστε εδώ), οπότε δεν υπάρχουν πολλά να πούμε. Ο Ολυμπιακός προφανώς και έχει τα όπλα της έδρας, της εμπειρίας και της φανέλας, ενώ η Μονακό έχει το πλεονέκτημα του μηδενικού άγχους στην πορεία της. Καθαρά τακτικά πρόκειται για δυο εξαιρετικές ομάδες, τελείως διαφορετικές σε τακτική και "λογική", οπότε η οποιαδήποτε πρόβλεψη απαγορεύεται.
*Προσωπικά καθώς είμαι γραφικά... προληπτικός, δεν τολμώ να κάνω καμιά πρόβλεψη! Έχω πίστη στην φετινή ομάδα και... μέχρι εκεί!
Αρμάνι vs Εφές
Δυο ομάδες που βρέθηκαν πέρυσι στο F4 και φέτος αν και μεγάλα φαβορί, αντιμετώπισαν ένα σωρό προβλήματα μες τη σεζόν και σίγουρα τους έλειψε η σταθερότητα. Αισίως μπαίνουν στην σειρά και με προβλήματα τραυματισμών, καθώς η Αρμάνι έχει μπόλικα (γενικά ταλαιπωρηθηκε αρκετά μες τη σεζόν), ενώ η Εφές έχει ένα, αλλά σοβαρό αυτό του Μίσιτς (ο οποίος λογικά θα παίξει κανονικά αλλά ίσως έχει επηρεαστεί από την απουσία σχεδόν ενός μηνός).
- Η Αρμάνι είναι μια ομάδα εξαιρετικά σκληρή και έμπειρη. Ξεχωρίζουν οι Χάινς, Ντιλέινι, Σέρχι και Μέλι. Κοινως παίχτες που έχουν φάει τα F4 με το κουτάλι. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τον Έτορε Μεσίνα στον πάγκο της! Ηγέτης της βέβαια είναι ο εξαιρετικός all around SG-Forward Σιλντς, ο οποίος την οδηγεί επιθετικά βασιζόμενος στο iso του. Με iso απειλούν και οι Ντιλέινι, Χολ και Σέρχι από τα guard, γεγονός που την κάνει μια ομάδα που εξαρτάται αποκλειστικά από την ημέρα των παιχτών της και όχι από το ομαδικό παιχνίδι. Στην ρακέτα με Χάινς και Μέλι, είναι δυνατή αλλά με την απουσία του Μήτογλου, δεν διαθέτει αξιόπιστα back up (Ταρζέφσκι-Μπεντίλ). Στο rotation υπάρχει και ο πολύπειρος Forward Ντατόμε (αν και λείπει κάποιο καιρό με πρόβλημα τραυματισμού), ο οποίος απειλεί "σταθερά" έξω από τα 6,75m! Βασικός και ίσως μοναδικός της κλασικός δημιουργός ο 35χρονος Σέρχι... Γενικά, εμένα προσωπικά δεν με πείθει και τόσο και σίγουρα δεν με τρομάζει. Προφανως έχει παιχταράδες και ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, αλλά συνολικά σαν ομάδα δεν έχει αποδώσει αυτά που μπορεί και όλοι περιμέναμε.
- Η δε, Εφές, είναι η εν ενέργεια Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μια ομάδα που την τριετία 2018-2021 μάγεψε ΟΛΗ την Ευρώπη με το μπάσκετ της! Υπερασπίζεται τον τίτλο της και σίγουρα θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της! Έκανε μια πολύ... μέτρια σεζόν, με φοβερά σκαμπανεβάσματα. Αν υπήρχαν οι Ρωσικές στον πίνακα, λογικά θα τερμάτιζε χαμηλότερα από την 6η θέση την οποία τελικά πήρε! Ο Αταμάν στον πάγκο της, ενθαρρύνει τις πρωτοβουλίες και θέλει η ομάδα του να παίζει 100% αλέγκρο μπάσκετ, ενώ διαθέτει μεγάλη εμπειρία και νομίζω ότι τον συμπαθεί το μεγαλύτερο μέρος των μπασκετικών οπαδών! Βασίζεται στο ΦΟΒΕΡΟ και ΤΡΟΜΕΡΟ δίδυμο guard της. Τον Μίσιτς και τον Λάρκιν. Ίσως οι δυο κορυφαίοι PGs της διοργάνωσης, παίζουν στην ίδια πεντάδα και στην μέρα τους, τρομοκρατούν ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΤΊΠΑΛΟ. Μαζί τους ο σκόρερ ολκής Μπομπουά, ένας SG, ο οποίος πλην Εφές, σε οπουδήποτε άλλη ομάδα της διοργάνωσης θα έπαιζε 35λεπτα μ. ο. Η περιφέρεια της κλείνει με τους έμπειρους Σιμόν και Ελίζα Μπράιαντ. Το μεγάλο της φετινό μειονέκτημα είναι η front line της. Με Ντάνστον-Σίνγκλετον να χουν - πια- εμφανώς γεράσει, τον Πλάις να αποτελεί έναν "ρολίστα πολυτελείας" και τον wonderkid Πετρούσεφ να μην μπορεί να σταθεί στο επίπεδο, η ρακέτα των Πρωταθλητών σίγουρα δεν προκαλεί τον αντίστοιχο τρόμο που προκαλεί η περιφέρεια της. Ίσα ίσα αποτελεί των αχίλλειο πτέρνα της... Ο μόνος που στέκεται με αξιώσεις φέτος είναι ο PF σουτέρ Μοερμάν, αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη...
Αν και περιμένω σκληρή σειρά, στα δικά μου μάτια η Εφές αν και έχει το μειονέκτημα έδρας, αποτελεί φαβορί. Δεν ξέρω αν θα την τελειώσει στο σπίτι της (1-3) ή σε game 5, αλλά πιστεύω δύσκολα ή εύκολα, θα ξαναβρεθεί στο F4...
Ρεάλ vs Μακάμπι
Ακόμα ένα "ανοιχτό" ζευγάρι στα play offs! H Ρεάλ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση κυριολεκτικά και από κει που κυνήγαγε την 1η θέση, βρέθηκε στην 4η! Την ίδια ώρα η Μακάμπι, όπως και η Μπάγερν, βρέθηκε στα play offs ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνο, λογω της αποχώρησης των Ρωσικών ομάδων, αλλά μιλάμε για μια ομάδα η οποία το τελευταίο δίμηνο (από όταν αποχώρησε ο Σφαιρόπουλος...) παιζει εντυπωσιακό μπάσκετ και βρίσκεται σε φοβερή φόρμα (μαζί με την Μονακό οι πιο φορμαρισμένες για την εποχή)...
- Η Ρεάλ βρίσκεται σε τρικυμία. Τα τεράστια αγωνιστικά της προβλήματα το τελευταία τουλάχιστον δίμηνο, την οδήγησαν στο να θέσει εκτός ομάδας τους Ερτέλ και Τόμκινς (αν και στα play offs εν τέλει θα παίξουν) , ενώ δυσαρέσκεια υπάρχει και για τον Γκος. Είναι ένας οργανισμός σε ξεκάθαρη φάση rebuilding, έστω και αν ακόμα βασίζεται στις "παλιό σειρές" της (Γιουλ, Ρούντι, Ταβάρες, Ράντολφ, Τέυλορ, Κοζέρ), με την τριάδα Πουαριέ, Γιαμπουζέλι και Ντεκ (και ολίγον από Χάνγκα) να της προσφέρουν την απαιτούμενη ενέργεια. Η ρακέτα της με τους Ταβάρες, Πουαριέ, Γιαμπουζέλι και τον υγιή (ελπίζουμε όλοι) Ράντολφ, είναι τουλάχιστον πρωτοκλασάτη, το πρόβλημα της εντοπίζεται αφενός στον άσσο (Γιουλ-Γκος-Κοζέρ δεν είναι τριάδα guard για ομάδα με τις αξιώσεις της Ρεάλ) κι αφετέρου στα φτερά, όπου πλην του εξαιρετικού Ντεκ, οι Χάνγκα-Αμπάλντε και Τέυλορ, κυμαίνονται σε μέτρια επίπεδα. Παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να αποτελεί την ομάδα με το μεγαλύτερο βάθος ρόστερ, με διαφορά από την δεύτερη. Πολύ βαριά κι η φανέλα της...
- Πολύ βαριά φανέλα βέβαια έχει και η... Μακάμπι. Η "ομάδα του Λαού" επιστρέφει μετά απο αρκετές σεζόν σε play offs και καθώς μιλάμε για την ισχυρότερη έδρα της Ευρώπης, γινεται κατανοητό πως ο κόσμος της είναι ενθουσιασμένος και θα αποτελέσει παράγοντα της σειράς. Ο coach Άβι Εβέν (βοηθός του Σφαιρό) από υπηρεσιακός εξελίχθηκε σε μόνιμος, καθώς τα πάει αρκετά καλά με τις βεντέτες της ομάδας, εν αντίθεση με τον Σφαιρό. Γουιλμπέκιν, Νάναλι και Ντέρικ Γουίλιαμς παίζουν απελευθερωμένοι το run n gun μπάσκετ τους, ο άξιος PG Έβανς έχει εξελιχθεί σε αποκάλυψη, ενώ οι Ζίζιτς-Ρέυνολντς, αποτελούν ίσως το κορυφαίο δίδυμο Center της διοργάνωσης! Από πίσω τους μπόλικοι εργάτες, όπως ο Καλογιάρο, ή ο ΝτιΜπαρτολομέο και εσχάτως ο Ζιβ... Παίζουν καλό μπάσκετ, έχουν ψυχολογία και μπορούν να κάνουν τη ζημιά οι Ισραηλινοί, οι οποίοι με το dna του coach Bullet αμύνονται αξιόπιστα και σκληρά, ενώ επιθετικά βασίζονται στο iso του Γουιλμπέκιν, τους εξαιρετικούς πλάγιους και τους κυριαρχικούς center της.
Η πιο αμφίρροπη σειρά ίσως. Αν έδινα ένα πλεονέκτημα θα ήταν στη Ρεάλ κυρίως λόγω του Πάμπλο Λάσο στον πάγκο της, αντί του τελείως άπειρου Εβέν... Πιθανώς σε 5ο ματς, βλέπω και breaks σε αυτή τη σειρά, δύσκολα όμως η Ρεάλ θα την πάρει την πρόκριση...
Υγ: Συνοψίζοντας, λίγες ώρες έμειναν και θα μάθουμε τι και πως... Σε αυτό που θέλω να σταθώ κλείνοντας είναι στην τετριμμένη έκφραση ότι στο μπάσκετ παίζει ρόλο η κατάσταση των ομάδων μετά το Μάρτη και όχι σε διάρκεια μες τη σεζόν... Ειδικά φέτος αυτό φάνηκε πιο πολύ από ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου