Ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα με σκορ 81-76 και τελικά το... ονειρικό "3/3 εκτός" δεν συνέβη. Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα με πέντε εκτός έδρας ματς "φωτιά" (Ζενίτ, Εφες, Αρμάνι, Ούνιξ, Ερυθρό) κι ένα εντός (με Μακάμπι), με το πολύ αξιόπιστο 3-3 ρεκόρ το οποίο τον διατηρεί όχι μόνο στο πολύ καλό 9-5, αλλά και υψηλά στον πίνακα κι εντός τετράδας.
Στο σημερινό blog δεν σκοπεύω να κάνω ανάλυση της προχθεσινής ήττας, καθώς αφενός λόγω εργάσιμης ώρας και αφετέρου λόγω της ταυτόχρονης διεξαγωγής του ποδοσφαιρικού αγώνα Αντβέρπ-Ολυμπιακός, ναι μεν είδα όλο το ματς στο Βελιγράδι, αλλά χωρίς όλη μου την συγκέντρωση και προσοχή...
Σήμερα θα σταθώ σε κάποια προβλήματα που διακρίνω εσχάτως στην ομάδα. Μια ήττα (που μάλιστα δεν κοστίζει βαθμολογικά), πρέπει να διαβάζεται σωστά κι όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε, ο κάθε αθλητικος οργανισμός προοδεύει και βελτιώνεται. Αυτό λοιπόν πιστεύω ότι γίνεται φέτος στο λιμάνι, για αυτό και μετά από τις ήττες, η ομάδα ΠΑΝΤΑ βγάζει την σωστή αντίδραση! Και ψυχικά και αγωνιστικά.
Αφήνω τις σάλτσες και περνάω στο ψητό... 2-3 "ζητηματάκια" έχω αρχίσει κ παρατηρώ στα τελευταία ματς, για τα οποία θα σας μιλήσω παρακάτω.
Αρχικά η άμυνα με αλλαγές. Ο coach B αυτή την άμυνα παίζει. Αυτή του αρέσει, ξεκάθαρα. Δεν είμαι προπονητής να κρίνω, προς Θεού. Επίσης θεωρώ πως η καλή αμυντική λειτουργία της ομάδας έχει παίξει ρόλο στην μέχρι στιγμής καλή πορεία της ομάδας. Απλά δεν κατανοώ γιατί πρέπει να αποτελεί την μοναδική επιλογή... Με τη Ρεάλ, στο κάτω κάτω, ελέω Ταβάρες, δεν έπαιξε με αλλαγές η ομάδα και τα πήγε εξαιρετικά. Διαθέτει καλούς "προσωπικούς αμυντικούς", οι οποιοι μπορούν να σπάσουν τα σκριν ή να ακολουθήσουν σε όλο το μήκος και πλάτος του παρκέ τους αντιπάλους τους! Γουόλκαπ, Λάρι, Παπ, Σαρλ, ΜακΚίσικ αλλά και ο Φολ είναι πολύ αξιόπιστοι στην προσωπική άμυνα, ενώ αντίστοιχα αρκετά βελτιωμένοι παρουσιάζονται και οι Βεζένκοφ και Ντόρσεϊ! Γιατί λοιπόν αναρωτιέμαι, δεν δοκιμάζει, πιο συχνά η ομάδα την προσωπική άμυνα;
Στο κάτω κάτω σε ένα σημαντικό αριθμό αγώνων, η άμυνα με αλλαγές έχει λειτουργήσει σαν τροχοπέδη. Όπως... προχθες! Στην άμυνα με FULL αλλαγές της ομάδας, ναι μεν, άπαντες παίζουν καλή άμυνα κόντρα σε υψηλότερους (οι guard με σώμα ΜΟΝΙΜΑ μπροστά!) ή κοντύτερους αντιπάλους (οι ψηλοί με καλά πλάγια βήματα και σχετικά γρήγορα πόδια), ναι μεν οι περιστροφές λειτουργούν σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο, αλλά συνολικά δημιουργούνται ένα σωρό miss matches τα οποία πληγώνουν την ομάδα σε καίριες καταστάσεις. Σε πολλά ματς έχουν στοιχίσει κρίσιμα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (όπου κοντοί τα διεκδικούν με τους αντιπάλους ψηλούς)-κάτι τέτοιο συνέβη για παράδειγμα με Ζενίτ και Ούνιξ , ενώ -φρέσκα κουλουρια- χθες, οι σκληροί και ψηλοί Forwards του Αστέρα, Κάλινιτς και Μίτροβιτς, έκαναν πάρτυ στο low post game (συνήθως κόντρα στους ερυθρόλευκους guard), σκοράροντας όλους τους κρίσιμους πόντους...
Το συμπέρασμα μου είναι, ότι καλή και χρυσή η άμυνα με αλλαγές, αλλά σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, πρέπει να υπάρχει και plan b, ώστε να μην βρίσκεται η ομάδα σε τόσες πολλές miss match καταστάσεις (οι οποίες εκ των άλλων, κουράζουν έξτρα και τους αθλητές μας).
Το δεύτερο ζήτημα, είναι το αναγκαίο step up, που ΔΕΝ κάνουν κάποιοι παίχτες και σιγά σιγά εξελίσσεται σε σημαντικό μειονέκτημα του rotation. Ο Ολυμπιακός βασίζεται στην εξής εξάδα "βασικών" παιχτών. Σλούκα, Γουόλκαπ, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Φολ. Αυτοί είναι οι έξι "αναντικατάστατοι" πυλώνες του ρόστερ. Προσωπικά από τους συγκεκριμένους, με τα πάνω τους και τα κάτω τους, εγώ είμαι ευχαριστημένος και το ίδιο πιστεύω αισθάνεται και ο coach. Δεν το αναλύω περαιτέρω αυτό.
Οι υπόλοιποι, πλην του Λάρι (ο ορισμός του step up player) , πρέπει να δώσουν παραπάνω. Και φυσικά αναφέρομαι στους Αμερικάνους του ρόστερ (ΜακΚίσικ, Μάρτιν, Έισι), στον Γάλλο Ζαν Σαρλ και βέβαια στον αρχηγό Γιώργο Πρίντεζη. Προσοχή. Δεν λέω ότι δεν προσπαθούν. Απλά δεν δίνουν τα πράγματα που θέλει η ομάδα από αυτούς και που στο κάτω κάτω μπορούν. Δεν εχουν κάνει το αναγκαίο step up. Οι Σαρλ και ΜακΚίσικ δεν πάνε άσχημα, αλλά δεν έχουν ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ στην απόδοση τους. Ο Χασάν αν και δείχνει δειλά δειλά να ανεβαίνει, δεν έχει καμία σχέση να τον περσινό παίχτη, ενώ ο Πρίντεζης, όσο φιλότιμα και αν προσπαθεί, δείχνει να μην μπορεί να σταθεί πλέον στο επίπεδο της EuroLeague. Όσο δε για τον Έισι, οκ δεν μπορεί να κριθεί γιατί πολύ απλά έχει παίξει ελάχιστα , αλλά έχει κλείσει ένα μήνα στην ομάδα και ΠΡΕΠΕΙ κάποια στιγμή να μπει στο rotation!
Άπαντες η ομάδα τους έχει ΑΝΑΓΚΗ. Μόνο αν ανεβάσουν /σταθεροποιήσουν την απόδοση τους, ο Ολυμπιακός θα πραγματοποιήσει τους στόχους του. Ενναλακτικά, μόνοι τους οι "αναντικατάστατοι" δεν θα αντέξουν με τόσα καρπούζια στις μασχάλες τους και με τόσες αγωνιστικές ευθύνες.
Προσωπικά τους πιστεύω απαντες. Καλοί παίχτες είναι και έχουν μεγάλες δυνατότητες. Για τον Πριντ δεν χρειάζονται και πολλά λόγια. Μύθος του low post είναι. Σίγουρα έχει μεγαλώσει και το σώμα δεν ακολουθεί, αλλά με την τεράστια εμπειρία του και την σήμα κατατεθέν πλαστικότητά του, είμαι βέβαιος πως μπορεί να δώσει (λίγο) περισσότερα πράγματα, στα (λίγα) λεπτά που παίζει. Ο Σαρλ είναι εργάτης. Δίνει ένα σωρό πράγματα, αλλά θέλει σταθερότητα, όπως και ο turbo Σακίλ, τον οποίο θεωρώ ίσως τον πιο ταχυδυναμικό SF της διοργάνωσης (ίσως εδώ και ο coach να πρέπει να σκεφτεί τρόπους να πάρει περισσότερα από εκείνον). Ο Μάρτιν εμφανίζεται αγνώριστος σε σχέση με πέρυσι. Πολύ βαρύς, ειδικά αμυντικά χάνεται. Δείχνει να ανεβαίνει δειλά δειλά, ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ η ομάδα να εκμεταλλευτεί το μεγάλο ταλέντο του στα τελειώματα στο low post. Χωρίς αυτόν ενεργό, θα καεί και το βαρύ χαρτί (και κορμί) του Φολ. Ο δε Έισι, ήρθε για βασική μονάδα. Ναι όλοι ξέραμε πως λόγω αποχής, θα χρειαστεί χρόνο, αλλά πλέον έχει περάσει ένας plus μήνας και πρέπει να μπει στο rotation. Την φοβερή εκρηκτικότητα και δύναμή του την έχει ανάγκη η ερυθρόλευκη γραμμή front line.
Αυτά τα... λίγα για σήμερα! Η ομάδα είναι καλή, μια ήττα δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει αλλά να την κάνει πιο δυνατή. Ακολουθεί μια εξαιρετικά σημαντική διαβολοβδομάδα... Το ΣΕΦ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να κρατηθεί κόντρα στην ανεβασμένη και καλοδουλεμένη Μπάγερν και την δυναμική Ασβέλ... Συνεχίζουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου