Το θετικό πρόσημο της διαβολοβδομάδας...

Ο #ζίο_7 γράφει για οσα έγιναν Τρίτη και Παρασκευή σε Πειραιά και Κωνσταντινούπολη αντίστοιχα κι εξηγεί γιατί το πρόσημο είναι σαφώς θετικό...


Θα ξεκινήσω το κείμενο κάπως ανάποδα σήμερα μιας και αποφάσισα να πω δυο λόγια για τη τελευταία χρονικά αντίπαλο του Ολυμπιακου, την Εφες. Ομάδα για μεγάλα πράγματα οι Τούρκοι, με πυραυλοκίνητη περιφέρεια (Λάρκιν, Μίσιτς, Μπομπουά) κι έναν προπονητή, τον κόουτς Αταμάν που κάνει εξαιρετική δουλειά κι έχει δώσει ταυτότητα στην ομάδα του με στοχευμένο μπάσκετ, παίρνωντας απ'όλους τους παίκτες του το 100%.

Έμεινε ίδια το καλοκαίρι με μόνη προσθήκη αυτή του Peters απο τη ΤΣΣΚΑ βάζοντας πλώρη για το final-four της Κολωνίας και γιατί όχι και τη κατάκτησή του. Όσο για τον.. inShane Larkin έχει βαλθεί να μας τρελάνει. Αποδεικνύει καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς οτι το ταλέντο του δεν μπορεί να περιοριστεί στα σύνορα της Ευρώπης μιας και ανήκει στον μαγικό κόσμο του NBA. Νομίζω οτι είναι κι ο λόγος που η Εφες είναι ένα βήμα μπροστά απο τους υπόλοιπους διεκδικητές. Κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη ομάδα της Euroleague και θα ήθελα να κατακτήσει το τρόπαιο γιατί το αξίζει 1000%. Το αν θα τα καταφέρει φέτος μένει να το δούμε.

Πάμε και στα δικά μας τώρα. Μια νίκη λοιπόν απένατι στον αιώνιο αντίπαλο τη Τρίτη και μια ήττα απ'τη πρωτοπόρο ομάδα της διοργάνωσης εκτός έδρας. Not bad. Η εικόνα που έδειξαν οι παίκτες του κόουτς Μπαρτζώκα σε αυτά τα δυο δύσκολα παιχνίδια ήταν κάτι παραπάνω απο ενθαρρυντική. Μιλάμε για μια ομάδα που 'χει αλλάξει 3 προπονητές και 22(!) παίκτες κατά τη διάρκεια της σεζόν που διανύουμε. Ας μην  το ξεχνάμε αυτό.

Παρόλο που η ομάδα και στα δυο παιχνίδια εμφανίστηκε χωρίς τον καλύτερό της παίκτη (Μιλουτίνοφ) αλλά και τον αρχηγό της (Σπανούλη) κατάφερε και ήταν ανταγωνιστική και μάλιστα κέρδισε και τον Παο δίνοντας λίγη παραπάνω χαρά στον κόσμο της όπως είπε κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Πάμε όμως να δούμε τα στοιχεία που είχε η ομάδα στα δυο παιχνίδια ξεχωριστά:

Στο παιχνίδι με τον Παναθηναικό, οι ερυθρόλευκοι μπήκαν με στόχο να κόψουν τη δημιουργία του Καλάθη, να μην επιτρέψουν στους πράσινους να τρέξουν και να μη δώσουν ελεύθερα σουτ και βρουν ρυθμό οι σουτέρ του κόουτς Πιτίνο. Άλλωστε πριν το παιχνίδι ο Παναθηναικός διέθετε τη καλύτερη επίθεση της Euroleague με μ.ο τους 88 και κάτι πόντους ανα παιχνίδι. Στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού οι στόχοι που είχε θέσει ο Μπαρτζώκας είχαν επιτευχθεί. Ο Καλάθης έμεινε στις 5 ασίστ, τα σουτ δεν μπήκαν ποτέ (1/20 3π.) και πολλοί χώροι στο ανοιχτό γήπεδο δεν υπήρχαν. Επίσης κράτησε και στους 78 πόντους τον Παο κατεβάζοντάς τον 10 πόντους απ τον μ.ο του. Όλα αυτά όμως δεν έγιναν απο μόνα τους. Ο προπονητής του Ολυμπακού επέλεξε άμυνα με αλλαγές και deflections καθ'όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, ώστε να μην βρεθούν διάδρομοι είτε για drive είτε για πάσα. Το αποτέλεσμα αυτής τη άμυνας το πλήρωσε ο Ολυμπιακός μιας και ''έδωσε'' τα ριμπάουντ αφού ο ψηλός πολλές φορές ήταν μακριά απο τη ρακέτα. Όμως πάντα κάτι κερδίζεις κάτι χάνεις. Στην επίθεση υπήρχε διαρκής κίνηση και όμορφες συνεργασίες όπως μας έχει συνηθίσει η ομάδα μετά την έλευση του Γιώργου Μπαρτζώκα. Επίσης είχε και τον ΜακΚίσικ που οργίασε με 22 πόντους κάνοντας σμπαράλια την άμυνα του Παναθηναικού με τις συνεχόμενες διεισδύσεις του και το εκρηκτικό πρώτο βήμα. Η μόνη παραφωνία αν θέλετε, ήταν τα πολλά αβίαστα λάθη που έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού χωρίς κάποια ιδιαίτερη πίεση κυρίως στο χειρισμό της μπάλας αλλά και σε λάθος συννενόηση με κάποιον συμπαίκτη τους. Η νίκη ήρθε ίσως και λίγο πιο εύκολα απ'οτι δείχνει το τελικό σκορ (81-78) και η ομάδα πήρε τα πάνω της και απο ψυχολογικής αλλά και απο βαθμολογικής πλευράς.

Στο χθεσινό παιχνίδι τώρα, τα πράγματα ήταν εξ'αρχής πολύ δύσκολα. Οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν πολύ καλά και με πυλώνα της επίθεσης τον Μπάικς που ήταν στους starters πήραν το προβάδισμα (5-13 και 8-15) με πολύ όμορφο μπάσκετ και καλή άμυνα. Όμως κάπου εκεί ανέλαβε δράση ο τρελό-Λάρκιν και είτε με τρίποντα είτε με ωραίες συνεργασίες που έστησε κυρίως με τον Πλάις έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του. Σε εκείνο το σημείο τα παιδικά λάθη εμφανίστηκαν ξανά με αποτέλεσμα η διαφορά να ανοίξει. Ο κόουτς Μπαρτζώκας κάλεσε ταιμ-αουτ και προσπάθησε να ηρεμήσει τους παίκτες του και να καθαρίσει το μυαλό τους. Το ημίχρονο έκλεισε στο +10 για την Εφες, αλλά αν αναλογιστούμε πως η διαφορά είχε φτάσει και στο +15 πάλι καλά να λέμε. Η τρίτη περίοδος ήταν ακόμη χειρότερη μιας και ο Ολυμπιακός ήταν κακός στην άμυνα και κόλλαγε στην επίθεσή του με αποτέλεσμα οι παίκτες του Αταμάν να στήσουν ένα μίνι πάρτυ με καλεσμένο τον Ολυμπιακό. Η διαφορά σκαρφάλωσε στο +19, ο προπονητής του Ολυμπιακού τράβαγε τα μαλλιά του με αυτά που έβλεπε και κάπου εκεί είχαμε μια ουσιαστική αντίδραση. Με μπροστάρη τον Baldwin σε εκείνο το σημείο, οι ερυθρόλευκοι κατέβασαν τη διαφορά σε μονοψήφια επίπεδα αλλά αυτό δεν έφτανε καθώς χάθηκαν 3-4 επιθέσεις για να κλείσει κι άλλο η ψαλίδα. Ο Λάρκιν δήλωσε για ακόμη μια φορά παρόν έφτασε τους 40(!) πόντους, ο Αταμάν τον απέσυρε στον πάγκο για να λάβει ένα μεγαλοπρεπές standing ovation και κάπου εκεί το ματς έληξε, με τον Ολυμπιακό να κρατάει την αντίδραση που έβγαλε όταν βρέθηκε στα σχοινιά μιας και πριν κάνα δίμηνο το -19 θα γίνοταν -29 και όχι -9 όπως έγινε, αλλά κρατάει και την πολύ καλή παρουσία του Μπάικς που έδειξε οτι έχει πράγματα να δώσει και σε σκορ αλλά και σε δημιουργία. Τεχνικά δεν υπάρχουν πολλά να πούμε. Όταν αντιμετωπίζεις τη κορυφαία περιφέρεια και τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης πρέπει να κάνεις πολλά πράγματα καλά για να έχεις τύχη. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν όσο σκληρός έπρεπε όπως δήλωσε κι ο κόουτς ώστε να βγάλει απ'τη comfort zone του τον Λάρκιν, έτσι βρήκε ρυθμό και σταμάτησε στους..40! Επίσης με 19 λάθη σε τέτοια παιχνίδια δεν μπορείς να περιμένεις πολλά.

Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός βγήκε κερδισμένος απο αυτή τη διπλή εβδομάδα κερδίζοντας τον Παναθηναικό και παλεύοντας μέχρι τέλος εκτός έδρας με την Εφες. Η διαρκής του βελτίωση συνεχίζεται, κέρδισε ΜακΚίσικ και Μπάικς που δείχνουν οτι μπορούν να δώσουν  ποιοτικές λύσεις και πλέον υπάρχει ταυτότητα στην ομάδα μιας και ξέρει τι κάνει μέσα στο γήπεδο σε άμυνα κι επίθεση. Επίσης βρίσκετε ακόμη στη διεκδίκηση μιας θέσης που οδηγεί στα play-off αν και για μένα αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα τη φετινή χρονιά. Μου αρκεί που βλέπω τέτοια αλλαγή προς το καλύτερο  στη συνολική λειτουργία της ομάδας, παίκτες να βελτιώνονται και να παίρνουν παραστάσεις για του χρόνου και έναν προπονητή με ξεκάθαρο πλάνο και ιδέες για την ομάδα του και με..μάτι που ελάχιστοι διαθέτουν στην Ευρώπη. Ένα ίσως στοιχείο που πρέπει να απασχολήσει είναι τα πολλά λάθη που γίνονται κατά τη διάρκεια των αγώνων με αποτέλεσμα η ομάδα να χάνει τον ρυθμό της.

Υ.Γ: Για μένα ο κόουτς Μπαρτζώκας είναι ο κορυφαίος recruiter της Ευρώπης. Ξεκάθαρα.

Υ.Γ2: Με αυτά και με εκείνα τελικός την άλλη εβδομάδα στο Μιλάνο για την οχτάδα. Προσοχή όμως. Δεν υφίσταται θέμα αποτυχίας αν οι ερυθρόλευκοι δεν τερματίσουν στις οχτώ πρώτες θέσεις που είναι και το πιο πιθανό. Ας αφήσουμε την ομάδα να δουλέψει με ηρεμία και τα καλύτερα είναι μπροστά.