BasketBlog... ελπίδας, για την χθεσινή νίκη κόντρα στην Μπασκόνια: κουβεντούλα για τον Οκτάβιους Έλις, τον άτυχο Χαραλαμπό, ολίγον από Μπόλντουιν και βέβαια για την συλλογική παρουσία της ομάδας σε άμυνα και επίθεση...
Γράφει ο Αντιδραστικός
6.000 κόσμο είχε χθες το ΣΕΦ και πραγματικά χαρήκαμε και χειροκροτήσαμε μπάσκετ! Επειδή όμως με τα φετινά σκαμπανεβάσματα τα έχουμε δει... όλα, δεν σκοπεύω να εκτεθώ ΞΑΝΑ, γράφοντας ένα άρθρο γεμάτο αισιοδοξία και όραμα... Παρ' όλα αυτά, παρακάτω ακολουθεί ένα άρθρο τουλάχιστον... ελπίδας.
Ο Ολυμπιακός χθες ήταν πάρα πολύ καλός. Σοβαρός, ώριμος, ενεργητικός, παθιασμένος, αποτελεσματικός επιτέλους ΚΑΙ στις δύο πλευρές του παρκέ! Το σημαντικότερο όλων βέβαια ήταν η 9η νίκη της σεζόν, που κρατά "εν ζωή" την ομάδα μας...
Ελπίδα λοιπόν. Αυτό και μόνο. Η ελπίδα είχε επιστρέψει από το 1' της ανακοίνωσης της επιστροφής του Μπαρτζώκα, αλλά σιγά σιγά "μεταφράζεται" και σε πράγματα πάνω στο παρκέ.
Θ-(Ελις)-η...
Προφανώς το λογοπαίγνιο έχει να κάνει και με τον φοβερό Οκτάβιους Έλις, ο οποίος έκανε ένα τόσο σοβαρό ντεμπούτο, το οποίο μας γέμισε με χαρά! Ο Αμερικάνος center είναι Ο,ΤΙ ακριβώς έψαχνε η ομάδα (και αναίτια δεν έβρισκε...) την τελευταία τριετία, από τον Κεμ Μπιρντς δλδ και μετά. Το πείραμα με τα "τεσσαροπεντάρια" (Μακλίν, Λεντέι, Ρούμπιτ) απέτυχε παταγωδώς και επιτέλους στο πρόσωπο του Έλις, ο Θρύλος βρήκε ένα κανονικό ΠΕΝΤΑΡΙ. Πεντάρι να κουμπώνει στις αδυναμίες του Μίλου και να κάνει την ερυθρόλευκη front line, επιτέλους γεμάτη. Ο Έλις άλλαξε όλη την αμυντική εικόνα της ομάδας, ήταν παντού, πήδαγε, έκοβε, ενοχλούσε, μάζευε ριμπάουντ, ΕΚΑΝΕ τα πάντα, αναλαμβάνωντας εξ αρχής τον ρόλο του stopper και του περιβόητου rim protector! Με μόλις δύο προπονήσεις μάλιστα...
Δεν ήταν βέβαια μόνο ο Έλις. Γενικά ο Ολυμπιακός χθες είχε ΘΕΛΗΣΗ. Το ίδιο γράψει και μετά τη Μπάγερν (και απογοητεύτηκα οικτρά στο καπάκι με τη Ζενιτ...). Η θέληση είναι το Α και το Ω τελικά... Άπαντες πέφτανε σαν τρελοί για κάθε μπάλα, κερδίζοντας όλες τις 50-50% καταστάσεις, άπαντες έμπαιναν μέσα και έδιναν ότι μπορούσαν. Όταν το καταφέρνει αυτό ο Ολυμπιακός, τότε προφανώς και μπορεί να κερδίσει τους πάντες. Ο Θρύλος τους χρειάζεται ΟΛΟΥΣ. Με 3-4 παίχτες προφανώς δεν μπορεί να βγει η δουλειά (τρανό το παράδειγμα της Αγίας Πετρούπολης).
*Ισάξια φοβερός ήταν και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. Αν δεν είχε τραυματιστεί χάνοντας την χρονιά, ο τίτλος θα ήταν ίσως "Έλις-Χαραλαμπό, λόγοι για ελπίδα". Ο νεαρός Έλληνας SF , ουσιαστικά ντεμπούταρε και αυτός χθες, και στα 11' που πρόλαβε να πατήσει παρκέ, έκανε πολλά πράγματα, με τον Μπαρτζώκα να εκμεταλλεύεται το πολύ μακρύ κορμί του (για 3άρι), σε ψηλά σχήματα-που έκοψαν την Μπασκόνια στα δύο! Άτυχος ο μάγκας μας, αλλά καλό είναι να καταλάβει πως όλα τώρα ξεκινάνε για αυτόν! Καμία ατυχία δεν θα του στερήσει το λαμπρί ερυθρόλευκο μέλλον. Μεγάλο κεφάλαιο (δυστυχώς) για την νέα σεζόν...
Άμυνα...
Δεύτερο καλύτερο παθητικό οι 70 πόντοι, μετά τους 63 κόντρα στη Βαλένθια. Μετά από καιρό που συνηθίσαμε με 90αρες, ήρθε μια πολύ καλή αμυντική παρουσία. Η παρουσία των Έλις και Χαραλαμπόπουλου, άλλαξε την εικόνα (χέρια, κορμιά για deflection και αλλαγές), αλλά το βασικότερο ήταν πως άπαντες έδωσαν πράγματα. Καλή προσωπική άμυνα, σκληράδα στα miss matches και αρκετά καλές αποστάσεις-περιστροφές, ήταν το πακέτο, σαφώς με την σφραγίδα του Μπαρτζώκα.
Γενικά η άμυνα θέλει και λίγο γυαλισμένο μάτι... σαν το χθεσινό του Μπόλντουιν, ο οποίος χθες έκανε τα πάντα, πιέζοντας αφόρητα τους αντιπάλους του και περνώντας "πάνω" από τα σκριν!!! Από το βλέμμα της αγελάδας στην Ρωσία, στο χθεσινό βλέμμα που γυάλιζε ο νεαρός Αμερικάνος, ο οποίος στερείται σταθερότητας (σε βαθμό ενοχλητικό) αλλά επαναλαμβάνω potential... έχει!
Αναφέρθηκα σε τρεις παίχτες αλλά αδικώ τους υπολοίπους. Ο Θρύλος εχθες αμύνθηκε σαν unit και όχι ατομικά και τα πήγε περίφημα.
Δημιουργία...
Δεν θα σας κουράσω, αναφέροντας ξανά την ΗΔΗ τρομερή επίδραση Μπαρτζώκα στο επιθετικό κομμάτι (κίνηση, figurate, εξτρα πάσες στις αδύναμες πλευρές κτλ). Θα αναφέρω απλά το πολύ σημαντικό στατιστικό, το οποίο ανέφερε ο ίδιος ο coach. Ο Ολυμπιακός επί των ημερών του (τις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές δλδ) είναι η κορυφαία ομάδα στις ασίστ στην διοργάνωση! ΦΟΒΕΡΟ!
22 ασίστ εχθές, 22 με τη Ζενίτ, 21 με τη Μπάγερν, 22 με την Άλμπα. Αυτό πραγματικά λέει πολλά. Ο Ολυμπιακός είναι ομαδικός, οι παίχτες δεν παίζουν με εγωισμό, τα plays βγαίνουν, οι αποστάσεις είναι οι κατάλληλες, οι ρόλοι "δένουν", η μπάλα μπαίνει στο διχτάκι. Αυτό και τίποτα άλλο. Δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση. Οι δημιουργικοί αριθμοί, είναι ίσως ο μεγαλύτερος λόγος ελπίδας.
Συνοψίζοντας...
Έλις= ελπίδα
Χαραλαμπό= ελπίδα
Θέληση/Πάθος= ελπίδα
Άμυνα= ελπίδα
Μπόλντουιν = ελπίδα
Δημιουργία= ελπίδα
Bonus: Σπανούλης (16.75 πόντοι μ.ο στα τελευταία 4 ματς)= ελπίδα
Ελπίδα και τίποτα περισσότερο. Ακολουθεί διαβαλοβδομάδα με δύο τελικούς... Σε Κάουνας και ΣΕΦ (με ΤΣΣΚΑ)... Πάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου