Ο Ολυμπιακός σημείωσε χθες μια συγκλονιστική νίκη, "γράφοντας" ακόμα μια συγκλονιστική ανατροπή στην θρυλική του εποποιία, την τελευταία δεκαετία. Αυτό που κρατάω από το χθεσινό grand guignol αγώνα -πιο πολύ και από τους απαραίτητους, σχεδόν λυτρωτικούς δύο βαθμούς! - είναι ο χαρακτήρας refuse to loose και η διάθεση ΠΑΛΗΣ αυτής της ομάδας...
Μαχητής από τα παλιά στο ΣΕΦ, εχθές. Ο Ολυμπιακός γυρνώντας από την ΚΟΛΑΣΗ του -9 στο 39', θύμισε σε όλους τους αντιπάλους την ομάδα "φόβο και τρόμο-που δεν τα παρατά ποτέ" της τελευταίας δεκαετίας και κυρίως απέδειξε σε όλους εμας τους πιστούς του οπαδούς αλλά και στον ίδιο του τον "εαυτό", πως όταν ΠΑΛΕΥΕΙ σαν ΟΜΑΔΑ, μπορεί να ονειρεύεται!
Ωραία ποιητικά λόγια. Όνειρα, εποποιίες, ανατροπές... Αλλά για να φτάσουμε μέχρι εκεί χρειάστηκε να... μας φύγει η ψυχή! Ας τα δούμε λιγάκι πιο ψύχραιμα.
Αν ο Ολυμπιακός είχε χάσει το χθεσινό ματς, σήμερα θα διαβάζατε από εμένα για αυτοκτονία. Ο Θρύλος βρέθηκε λίγα δευτερόλεπτα από (ακόμα) μια χαζή και (δεδομένα) απολύτως καταδικαστική ήττα. Θα είχε χάσει ένα δικό του ματς. Θα είχε βγάλει ΜΟΝΟΣ του τα μάτια του, όπως ήδη φέτος έχει κανει στις εκτός έδρας ήττες του από Βιλερμπάν-Μπάγερν και Παναθηναϊκό και στην εντός από την Ζενίτ. Μια πέμπτη τέτοια ήττα, θα ήταν καταδικαστική, καθώς με ρεκόρ 5-8, η ομάδα θα έμενε πολύ πίσω...
Ας μην μιλάμε όμως με "αν". Ο Ολυμπιακός χθες δεν έχασε. Νίκησε και μάλιστα με ένα μαγκιώρικο, πορωτικό τρόπο. Νίκησε και πραγματικά με τον τρόπο που το έκανε μας έστειλε στα κρεβάτια μας, γεμάτους χαρά, ανακούφιση, όνειρα και βέβαια με την ανδρεναλίνη στα ύψη! Αυτή η ομάδα τα τελευταία χρόνια, μας εχει καλομάθει, ανεβάζοντας την ανδρεναλίνη μας σε ιστορικά επίπεδα! Η χθεσινή ανατροπή ΕΠΟΣ απο το -9 στο 39', με τρία τεράστια σουτ, μπαίνει σε μια μακρά λίστα, μεγάλων νικών, μεγάλων ανατροπών, που ΜΟΝΟ ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ!
Πάλι με πιάσανε τα ποιητικά. Σταματάω. Ο Ολυμπιακός χθες, ήταν καλός. Σοβαρός. Δυστυχώς όμως μόνο επί 27'-28' (μέχρι εκεί ήλεγχε απόλυτα τον αγώνα!). Ύστερα... είχε ένα κάκιστο δεκάλεπτο, με πολλές κακές επιλογές και από τον πάγκο (να τα λέμε όλα), μια συγκυρία την οποία ο παλαβός Σβεντ κόντεψε να τιμωρήσει σκληρά... Εν τέλει μίλησε η ψυχή της ομάδας αυτής. Το dna της. Ο περιβόητος αυτός refuse to loose μύθος της... Και ο Ολυμπιακός πήρε αυτήν την κομβική νίκη.
Ετσι όπως τα "κατάφερε", ο φετινός Ολυμπιακός του κακού ξεκινήματος, των εντός έδρας ηττών και των σκαμπανεβασμάτων, υπάρχουν ένα σωρό must win παιχνίδια μπροστά του. Από νωρίς. Ένα σωρό τελικοί. Και ο χθεσινός αγώνας ήταν ένας από αυτούς. Αν έχανε χανόταν. Κι όμως δεν έχασε. Παρά το απολύτως στραβωμένο ματς (από το δικό του +12 στο 26', στο "με τα ψέματα" κατά του -9 στο 39', με παλαβά σουτ από τον Σβεντ -και ρεσιτάλ κακής αμυντικής λειτουργίας του Ολυμπιακού) κατάφερε και το πήρε!
Πως; Μα η φανέλα του αρκούσε. Βασικά οι μπολιασμένοι της φανέλας αυτής, αρκούσαν. Οι τέσσερις παλιοί, οι τέσσερις αρχηγοί, οι τέσσερις κολώνες βγήκαν μπροστά. Μίλησαν. Βασικά ούρλιαξαν. Ούρλιαξαν πως "ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ". Σπανούλης-Πρίντεζης-Παπανικολάου και Μιλουτίνοφ, οδήγησαν στην τεράστια αυτή νίκη. Και για να μην γίνομαι άδικος. Μαζί τους ο καρυδάτος ΜΠΡΑΝΤΟΝ ΠΟΛ (ο απόλυτος ex factor του φετινού Ολυμπιακού αλλά και της χθεσινής ανατροπής!), ο συγκινητικός Κόνιαρης αλλά και ο στρατιώτης Ουίλι Ριντ...
Το 6-8 δεδομένων των συνθηκών και του προγράμματος, είναι καλό ρεκόρ. Ο Ολυμπιακός πλησίασε την οχτάδα σε απόσταση μόλις μίας νίκης (!) και όσο μένει κοντά, ελπίζει! Με τόσο παθιασμένες και αντρικές εμφανίσεις δε, δεν ελπίζουμε μόνο, αλλά -έστω και με μέτρο- ονειρευόμαστε κάτι καλύτερο!
Καλή σημαντική η νίκη λοιπόν, αλλά ο refuse to loose μύθος είναι και πάλι εδώ..!
*Θα ακολουθήσει τακτική ανάλυση. Η pick n roll άμυνα της ομάδας και πολλά άλλα.
**Μαντέψτε... Ακολουθεί ακόμα ενας τελικός... Κόντρα στον Αστέρα αύριο...
Πηγή φώτο: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου