Όταν ο νούς ταξιδεύει...

Ο #ζίο_7 γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού που ναι μεν ήταν ''εντός προγράμματος'' όμως η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική...

Εξ'αρχής η αποστολή του Ολυμπιακού στο WiZink center ήταν πολύ δύσκολη, πόσο μάλλον όταν απουσιάζε κι ο αρχηγός απο την αποστολή που ταξίδεψε στη Μαδρίτη. Αυτό το "'ταξίδεψε'' βέβαια είναι σχετικό, γιατί απ' οτι είδαμε μόνο σωματικά ήταν εκεί οι ερυθρόλευκοι καθώς το μυαλό τους μάλλον είχε μείνει στο ΟΑΚΑ και τη μεγάλη ευκαιρία που πέταξαν στα σκουπίδια για το μεγάλο διπλό.

Στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού οι δυο ομάδες έκαναν το ένα λάθος πίσω απ'το άλλο με το σκορ να είναι πολύ χαμηλό. Εάν εξαιρέσουμε τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (ο Ντεκ έκανε θραύση σε αυτό τον τομέα) ο Ολυμπιακός στην άμυνα ήταν καλός με σωστές αλληλοκαλύψεις και τον Κόνιαρη σε ρόλο καμικάζι να κυνηγάει στα 4/4 του γηπέδου τον Καμπάτσο κόβοντάς του τη δημιουργία και δίνοντάς του τα σούτ. Όλα αυτά όμως όπως είπαμε μόλις για περίπου 5 λεπτά. 

Μετά η διάθεση και το καθαρό μυαλό πήγαν περίπατο, με τη Ρεάλ να βρίσκει ελεύθερα σουτ έπειτα απο καλή κυκλοφορία της μπάλας με αποτέλεσμα η διαφορά να αρχίσει να ανοίγει..επικίνδυνα απο νωρίς. Είναι χαρακτηριστικό οτι στο πρώτο ημίχρονο οι παίκτες του κόουτς Κεμζούρα υπέπεσαν σε 11(!) λάθη και 19 στο σύνολο, αριθμός απαγορευτικός για το επίπεδο της Euroleague και μάλιστα με αντίπαλο τη Ρεάλ. Και στις δυο πλευρές του παρκέ ο Ολυμπιακός ήταν νωθρός, χωρίς καθαρό μυαλό και σωστές αποφάσεις αλλά κυρίως χωρίς όρεξη, σαν να είχε αποδεχθεί τη μοίρα του. Το τελευταίο μάλιστα ήταν και το καθοριστικό στοιχείο ώστε να δούμε αυτή την εικόνα στο παρκέ.

Στα καθαρά αγωνιστικά στοιχεία, η απουσία του Βασίλη Σπανούλη ήταν κάτι παραπάνω απο εμφανής καθώς χωρίς τον αρχηγό του στο παρκέ, ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα. Χθές, πλην του Ρότσεστι δεν υπήρχε παίκτης να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Ο Μιλουτίνοφ επίσης δεν είναι ίδιος όταν λείπει ο αρχηγός που τον ''ταΐζει'' με μεγάλη συνέπεια. Ακόμη ένα στοιχείο που έκανε δύσκολη τη ζωή των ερυθρολεύκων ήταν η παρουσία του Ταβάρες στη ρακέτα με αποτέλεσμα να 'χει ''σκεπάσει'' τα καλάθια κάνοντας και τους γκάρντ να φοβούνται τα drive αλλά και τον Μίλου να επιτεθεί όπως ξέρει, παίρνοντας έτσι κάποια σουτάκια απ'τα 4,5 μέτρα χωρίς αποτέλεσμα. 

Αν υπάρχει κάτι θετικό απο τη χθεσινή αναμέτρηση αυτό είναι η εικόνα του Σάσα Βεζένκοφ κυρίως στην επίθεση που δείχνει να βρίσκει ρυθμό παίρνοντας αρκετό χρόνο συμμετοχής και δείχνει να βρίσκει τον καλό του εαυτό αρκεί να τον εμπιστευτεί κι ο προπονητής και να του δώσει συνεχόμενα ματς με αρκετά λεπτά στο παρκέ. 

Κατά τα άλλα, η εικόνα των δυο ομάδων πάνω στο παρκέ ήταν τέτοια που δεν χωράει περαιτέρω ανάλυση. 

Κλείνοντας, σε μια γενική εικόνα του αγώνα, ο Ολυμπιακός έδειξε ανέτοιμος πνευματικά να παίξει ένα ματς με αντίπαλο μια απο τις 3-4 καλύτερες ομάδες της Euroleague, μάλλον έμεινε στο ΟΑΚΑ και στα ''αχ και να έμπαιναν οι βολές'' και το πλήρωσε. Σε όλη τη διάρκεια του ματς, η Ρεάλ ήταν δυο ταχύτητες μπροστά κι ο Ολυμπιακός αγκωμαχούσε. Μάλιστα εαν οι Μαδριλένοι δεν σταματούσαν να παίζουν κανονικά απ'την αρχή σχεδόν της τέταρτης περιόδου το σκορ θα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Το ερώτημα είναι το γιατί εμφανίστηκαν έτσι οι ερυθρόλευκοι μετά απο συνεχόμενη βελτίωση τον τελευταίο μήνα κι αν αυτή ήταν μια κακή παρένθεση. Πιο σαφή συμπεράσματα σίγουρα θα βγούν μετά τη διαβολοβδομάδα που ακολουθεί με Χίμκι εντός και Ερυθρό εκτός με το ''πρέπει'' πλέον να αιωρείται πάνω απο το ΣΕΦ.

Υ.Γ: Καλός ο Ριντ και πάλι. Τελείωσε φάσεις κοντά στο καλάθι και δίνει πολύτιμες λύσεις στην ομάδα αλλά και απαραίτητες ανάσες στον Μιλουτίνοφ.

Υ.Γ2: Must win τα παιχνίδια που ακολουθούν. Θα καθορίσουν κατά μεγάλο ποσοστό τη πορεία της ομάδας στη φετινή διοργάνωση.