Η διπλή αγωνιστική στην Γερμανία, είχε μεν επιτυχία 50%, αλλά με βαση την βελτιωμένη εικόνα της ομάδας, η γεύση που μας έμεινε ήταν γλυκιά.. Διαβάστε στην στήλη τακτικής του RedDunker:
-Οι νέοι ρόλοι στην ομάδα, που πλέον απελευθερώνουν το rotation.
-Ο ξεκάθαρα κομβικός "συντελεστής ασίστ-λαθών", που κρίνει τα ερυθρόλευκα παιχνίδια.
-Οι επιθετικές αποστάσεις που βελτιώνουν την εικόνα και οι αντίστοιχες αμυντικές που θέλουν ακόμα δουλειά...
Χωρίς ανάσα μας πήγε αυτή η διαβολο-εβδομάδα, οπότε ετοιμάσαμε διπλή ανάλυση (για τους λίγους πιστούς του blog) των παιχνιδιών στην Γερμανία. Μπορεί άλλωστε ο Ολυμπιακός να είχε 50% επιτυχία, μια μεγάλη νίκη και μια τσάμπα ήττα (η ομάδα άξιζε το 2/2), αλλά συνολικά η εικόνα των δύο αγώνων ήταν όμοια και θετική... Στο μπάσκετ βλέπετε πότε κερδίζεις, πότε χάνεις... Κρατάμε την εικόνα του Ολυμπιακού, η οποία ξεκάθαρα είναι αρκετά βελτιωμένη...
Ας δούμε τα τρία πραγματάκια που ξεχωρίσαμε από τους αγώνες σε Audi Dom (Μόναχο) και Mercedes Benz Arena (Βερολίνο).
-Οι νέοι ρόλοι στην ομάδα, που πλέον απελευθερώνουν το rotation.
Έργο Κεμζούρα, το γεγονός πως πλέον υπάρχουν ξεκάθαροι ρόλοι στην ομάδα. Το αλαλούμ ρόλων, χρόνων, θέσεων και σχημάτων έχει σταματήσει και οι ερυθρόλευκοι παρουσιάζουν αισίως μια πιο σταθερή εικόνα στο παρκέ.
Στον άσσο ο Κεμζούρα, οπως ξεκάθαρα φάνηκε για πρώτη φορά στη Γερμανιά, έχει "κλειδώσει δίδυμα". Σπανούλης με Κόνιαρη και Ρότσεστι με τον αναγεννημένο Μπόλντγουϊν, καθιερώνονται παίζοντας μαζί και κολλάνε αρκετά μεταξύ τους. Ενας σκόρερ-χειριστής (Σπαν-Ρότσεστι) και ένας αμυντικογενής off ball guard (Κόνιαρης-Μπόλντγουϊν) πλέον υπάρχουν μόνιμα στο παρκέ, ξεδιαλύνοντας και ξεκαθαρίζοντας το τοπίο στην περιφέρεια και προσφέροντας ισορροπία!
*Στη full court πίεση δε, (οπως από τον Ρενέσες) άμα λάχει παίζουν μαζί και οι Ρότσεστι-Σπανούλης, σε ενα σχήμα εξαιρετικά δημιουργικό.
Στο "3" οι Πολ-Παπανικολάου αποτελούν τους πιο φορμαρισμένους ερυθρόλευκους, μοιράζονται ιδανικά το 40λεπτο και δίνουν πράγματα ΚΑΙ στις δυο πλευρες του παρκέ (ίσως η καλύτερη θέση στο ερυθρόλευκο ρόστερ, το SF)... Στα παιχνίδια κόντρα σε Μπάγερν και Άλμπα, αποτέλεσαν τους πιο σταθερούς παίχτες σε απόδοση ΚΑΙ σε άμυνα ΚΑΙ σε επίθεση. Μαζί σκόραραν στα δύο παιχνίδια, 37 πόντους, είχαν 12 ριμπάουντ, με ποσοστό 50% (7/14!) εξω από τα 6.75 m!
* Ίσως στο Μόναχο να έπρεπε να παίξουν και μαζί στο παρκέ, λόγω της πανύψηλης Μπάγερν. Ο Κεμζούρα δεν το τόλμησε και το πλήρωσε...
Τέλος στην ρακέτα, οι Ρούμπιτ και Ριντ (άτυχος δυστυχώς) ξεκουράζουν σχεδόν λυτρωτικά τους Μίλου και Πρίντεζη, οι οποίοι είναι αναγεννημένοι και με εμφανώς περισσότερες ανάσες! Ο δε Ρούμπιτ παρουσιάζει μεγάλη βελτίωση και τείνει να εξελιχθεί σε μεγάλο "παράγοντα" του ρόστερ... *Ειδικά το δίδυμο Πριντ-Ρούμπιτ ειδικά επιθετικά δείχνει να αποκτά καλή "χημεία" και αλληλοσυμπλήρωση! Οι δυο τους σκόραραν 50 πόντους και στα δύο ματς (με τον Μιλου να έχει 22 πόντους και 9 ριμπάουντ) , δίνοντας σημαντικές βοήθειες...
-Ο ξεκάθαρα κομβικός "συντελεστής ασίστ-λαθών", που κρίνει τα ερυθρόλευκα παιχνίδια.
Εχουμε και λέμε. Ήττα στο Μόναχο, 12 ασίστ για 16 λάθη, κοινώς συντελεστής -4. Νίκη στο Βερολίνο, 23 ασίστ για 7 λάθη, συντελεστής +16! Καλός ή κακώς έτσι όπως είναι δομημένος ο Ολυμπιακός, ο συντελεστής αυτός... του δείχνει το αποτέλεσμα...
Και στις 4 φετινες του νίκες είχε θετικό συντελεστή και στις 6 ήττες του, αρνητικό. Ξεκάθαρα νομίζω τα πράγματα...
Ο συντελεστής αυτός δείχνει πρωτίστως το βαθμό συγκέντρωσης της ομάδας και επιπλέον την σωστή ή όχι δημιουργική της απόδοση.
Οι ερυθρόλευκοι στις θέσεις των Forward έχουν πλειάδα παιχτών, ενώ ακόμα και στο center, εκτός του ότι διαθέτουν τον κορυφαίο της διοργάνωσης (Μίλου) φρόντισαν να του φέρουν ένα αρκετά αξιόπιστο back up (Ριντ). Το φετινό ζήτημα λοιπόν υπάρχει στην περιφέρεια-δημιουργία. Όταν οι guard αποδίδουν, τότε πολυ απλά ο Θρύλος μπορεί να κερδίσει τον καθένα. Όταν πάλι όχι ζορίζουν τα πράγματα...
*Στα πολυ θετικά της βελτίωσης που είδαμε στη Γερμανία, η άνοδος των Ρότσεστι και Μπόλντγουϊν. Ο μεν Ρότσεστι είχε από 6 ασίστ σε κάθε ματς, ο δε Μπόλντγουϊν λύθηκε και στις δυο πλευρές του παρκέ...
-Οι επιθετικές αποστάσεις που βελτιώνουν την εικόνα και οι αντίστοιχες αμυντικές που θέλουν ακόμα δουλειά...
Ο Ολυμπιακός επιθετικά έχει σαφώς καλύτερες αποστάσεις! Άπαντες κινούνται διαρκώς και πλέον ξέρουν που να στηθούν στο παρκέ. Στο Μόναχο η ομάδα σκόραρε 82 πόντους (αν και στο 4ο δεκάλεπτο έβγαλε ένα απίστευτο black out!), ενώ στο Βερολίνο το κοντέρ σταμάτησε στους 99 πόντους (!)! Αν συνυπολογίσουμε και τους 83 κόντρα στην Ζαλγκίρις, τότε η σούμα των τελευταίων τριων αγώνων, λεει μ.ο 88 πόντοι! Καθόλου άσχημα για μια επίθεση, η οποία βρίσκει ρυθμό και την σωστή μέθοδο, με τις αποστάσεις να αποτελούν το σημείο κλειδί καθώς η ομάδα βρίσκει αφενός έξτρα πάσες/αμαρκάριστα τρίποντα και αφετέρου οι ψηλοί έχουν τον χώρο για 1vs1 επιθέσεις στο low post!
Εκεί που υπάρχει ακόμα "θέμα" είναι στις αμυντικές αποστάσεις. Ναι μεν ο Ολυμπιακός "δίδαξε" στο ματς με την Άλμπα (ειδικά το αμυντικό του transition ήταν για σεμινάριο, κόβωντας τους αιφνιδιασμούς οι οποίοι αποτελούν το οξυγόνο για την ομάδα του Ρενέσες! ), αλλά στο παιχνίδι με την Μπάγερν ήταν εξαιρετικά κακός στο κομμάτι αυτό και οι Βαυαροί τον τιμώρησαν με όλους τους τρόπους (εντός ρακέτας με τους Ζίπσερ, Μονρό και Μπαρτέλ, στην περίμετρο από τον Λο) σε μια άμυνα χωρίς καλές αλλαγές, χωρίς ίχνος αλληλοκαλύψεων και γενικά χωρίς πλάνο...
Και μιας και είπα τη μαγική λέξη ΠΛΑΝΟ. Ουσιαστικά αυτό έφερε το 1/2 και όχι το 2/2 το οποίο δικαιούταν η ομάδα. Στο Βερολίνο ο Ολυμπιακός είχε ξεκάθαρα αμυντικά "θέλω", είχε εξ αρχής αποφασισμενη ξεκάθαρη τακτική και ταίριαξε την αμυντική του προσέγγιση με βάση την τρελή και παλαβή Άλμπα. Στο Μόναχο έκανε το λάθος και δεν "προσαρμόστηκε" (στα πολυ ψηλά σχήματα τους) και το πλήρωσε αυτό...
Υγ: ξεκάθαρα ο Κεμζούρα έχασε το ματς του Μονάχου και κέρδισε το ματς του Βερολίνου. Και για αυτόν πάντως η αίσθηση είναι γλυκιά. Την ψάχνει την δουλειά ο Λιθουανός αν μη τι άλλο. Παρουσιάζει μια ΟΜΑΔΑ που βελτιώνεται διαρκώς. Απλά σίγουρα κάνει και λάθη... Βέβαια και ποιος δεν κάνει;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου