Τα χαμόγελα επέστρεψαν...

Ο #ζίο_7 καταπιάνεται με το δεύτερο ματς των ερυθρολεύκων στη Euroleague απέναντι στη Βαλένθια και βγάζει πολύτιμα συμπεράσματα...

Γενικά είμαι αισιόδοξος σαν οπαδός του Ολυμπιακού είτε πρόκειται για την ομάδα ποδοσφαίρου είτε για το τμήμα μπάσκετ όπως και για τα άλλα τμήματα το ίδιο. Αυτό όμως που είδα το βράδυ της Παρασκευής ομολογώ πως... ξεπέρασε τις προσδοκίες μου! 

Για να πω την αλήθεια, περίμενα  αντίδραση μετά το διαζύγιο με τον κόουτς Μπλατ, όμως περίμενα μια αντίδραση που θα μετατρεπόταν στο παρκέ σε αυταπάρνηση, θυμό για το προηγούμενο αποτέλεσμα και αποφασιστικότητα. Γενικά όχι μια τόσο μεγάλη αλλαγή ακόμα και σε τεχνικά στοιχεία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού! 

Περισσότερο ουσιαστικά "πόνταρα" στον εγωισμό των πακτών. Αυτός ήρθε φυσιολογικά σαν επακόλουθο της δράσης (διαζύγιο με Μπλατ)-αντίδρασης (νέα αρχή με νέο κόουτς) όμως αυτό που μας εξέπληξε τους περισσότερους είναι οτι είδαμε και διαφορετικό μπάσκετ να παρουσιάζει η ομάδα μέσα σε ελάχιστες μέρες απ΄την "προαγωγή" του κόουτς Κεμζούρα σε head coach.

Είδαμε μια ομάδα να ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και κυρίως το πως να το πάρει. Στοχευμένο μπάσκετ,με το σήμα κατατεθέν αυτής της ομάδας pick n' roll να κάνει θραύση, κίνηση στην επίθεση, σωστές αποστάσεις, γύρισμα της μπάλας με υπομονή μέχρι να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση και low post παιχνίδι απ'τους μετρ Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ. Ειδικά ο Σέρβος έκανε θραύση κάτω απ'τα καλάθια με 17π. 14ρ. εκ των οποίων τα 8 επιθετικά(!) απέναντι μάλιστα σε εναν ποιοτικό ψηλό τον Ντούμπλιεβιτς.

Και η άμυνα όμως ήταν σε πολύ καλά επίπεδα, καθώς με τον Κόνιαρη στη starting five έδειξε με το καλημέρα τι θέλει να κάνει ο Λιθουανός κόουτς. Πίεση στη μπάλα, χέρια απλωμένα, καλά box out για το ριμπάουντ και κλείσιμο των διαδρόμων προς τη ρακέτα. Εν πολλοίς δούλεψε το σχέδιο και λέω εν πολλοίς γιατι ο Ολυμπιακός ''έφαγε'' πολλά σουτ απ΄τη περίμετρο κι έτσι κράτησε επαφή με το σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο η ισπανική ομάδα.

Άλλο ένα στοιχείο που είδαμε ήταν οι ξεκάθαροι ρόλοι στο παρκέ κι αυτό νομίζω βοήθησε πολύ και στη ψυχολογία των παικτών καθώς έμοιαζαν πιο ''ήρεμοι'' και πιο''σίγουροι''.

Σαφώς και ο Ολυμπιακός δεν έγινε ξαφνικά φαβορί για την οχτάδα όμως είδαμε πράγματα να αλλάζουν. Το πιο σημαντικό για μένα: Η διάθεση που έδειξαν όλοι ανεξαιρέτως, είτε ήταν στο παρκέ είτε στον πάγκο. Το χάρηκαν,το διασκέδαζαν, το έβλεπες στο βλέμμα τους και στο χαμόγελό τους, στις αντιδράσεις που είχαν σε ένα τρίποντο η σε μια συνεργασία Σπανούλη-Μίλου. Κι αυτό να πω την αλήθεια είχα να το δω πολύ καιρό,  ίσως κι απ΄τον αγώνα απέναντι στον Παναθηναικό για την Euroleague, μιλάμε δηλαδή για τον προηγούμενο Δεκέμβρη.

Οχτώ μήνες βλέπαμε κεφάλια σκυφτά, νοθρώτητα και καμία όρεξη. Έχω την εντύπωση οτι αυτό πάει να αλλάξει. Εάν γίνουν και κάποιες προσθήκες-αλλαγές που δεδομένα χρειάζονται, ας μη κρυβόμαστε πίσω απ΄το δαχτυλό μας τότε νομίζω οτι θα κλείσουν ακόμη μια φορά πολλά στόματα...

Αντί επιλόγου θα σας μεταφέρω ένα κομμάτι των δηλώσεων του Κώστα Παπανικολάου που μπορεί να πέρασαν στα ψιλά έχουν όμως τρομερό ενδιαφέρον:

[...] Μας χαροποιεί η σημερινή εμφάνιση όμως έρχονται πιο δύσκολες αποστολές. Σήμερα η εικόνα μας θύμισε τον Ολυμπιακό των προηγούμενων χρόνων. Βγάλαμε μια καλή αύρα σε όποιον είδε τον αγώνα που γύρισε χρόνια πριν. Σήμερα ξαναβγήκε η εμφάνιση και η εικόνα των προηγούμενων χρόνων [...]

Αυτά τα λόγια όπως και οι σχεδόν αποθεωτικές δηλώσεις όλων των παικτών για τον κόουτς Κεμζούρα δείχνουν πόσο βαθιές ρίζες έχει αυτή η ομάδα σε ενα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού που είναι πολυ δύσκολο να ''αμερικανοποιηθει'' και ειδικά με τόσους πολλους περιορισμούς απο άποψη μπάτζετ αλλά και προσώπων λόγω ελληνικού κορμού. Κι εδώ ακριβώς ίσως να εντοπίζεται το πρόβλημα σε σχέση με το μπάσκετ που ήθελε να παίξει ο κόουτς Μπλατ και τελικά δεν τα κατάφερε ποτέ. Χωρίς φυσικά να είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για όλα.

Υ.Γ: Τεράστια προσωπικότητα αλλά και εξαιρετικός άνθρωπος. Κάθε συνέντευξη που έδινε ήταν απόλαυση και γεμάτη ατάκες. Σε ευχαριστούμε για όλα κόουτς και πάνω απ'ολα να 'χεις υγεία. Δυστυχώς απέτυχε ένα απ'τα πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ της Ευρώπης που προσωπικά με είχε εξιτάρει αφάνταστα απ'τη στιγμή που ανακοινώθηκε η συνεργασία.

Υ.Γ2: Ο κόουτς Ρενέσες κάνει πράγματα και θαύματα στο Βερολίνο. Η Άλμπα είναι η πιο fun to watch ομάδα της Euroleague και πολύ ωραίο πρότζεκτ ταυτόχρονα. Έβαλε 105(!) πόντους στην έδρα της Εφές και παρ'ολίγο να πάρει το διπλό απ΄τη περσινή φιναλίστ.

Υ.Γ3: Απίστευτο το cube στο ΣΕΦ. Άλλαξε όλη η όψη του γηπέδου. Μικρή προσέλευση αλλά ελπίζω ο κόσμος να σταθεί στο πλευρό της ομάδας στη συνέχεια.