O paratiritis πιο προβληματισμένος από ποτέ διερωτάται για το ερυθρόλευκο μέλλον...
Η φυγή του Μπλατ έρχεται να συμπληρώσει την "απόλυτη καταιγίδα" μέσα στην οποία πλέει εδώ και καιρό ο Ολυμπιακός. Τίποτα δεν πάει καλά. Η ομάδα είναι εκτός ελληνικών διοργανώσεων, χωρίς υπολογίσιμο ρόστερ και χωρίς προπονητική καθοδήγηση. Η διοίκηση δρέπει τους καρπούς μιας "αψυχολόγητης" επανάστασης που αποφασίστηκε αφού πρώτα η ομάδα έμεινε γυμνή και στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο.
Αυτό που θα περίμενε ο κάθε Ολυμπιακός φίλαθλος θα είναι να συνδυαστεί η αποχώρησή μας από την Α1 με βροντερές μεταγραφές που θα έφτιαχναν μιά ομάδα-πρωταγωνιστή στην ευρωλίγκα, μια ομάδα που θα έκλεινε στόματα με την μπασκετάρα που θα έπαιζε. Αντ' αυτού βλέπουμε μια αξιοθρήνητη κατάσταση...
Τώρα οι Αγγελόπουλοι βρίσκονται στην μέση μιας ερήμου, όπου ούτε να βρουν προπονητή μπορούν, ούτε και να μην βρουν. Ούτε να πληρώσουν τον νέο προπονητή μπορούν, ούτε και να μην πληρώσουν κανέναν. Το πιθανότερο θα βρεθούμε με προπονητή ακριβό που θα προπονεί μέτριους παίκτες. Ακόμα και μόνο τα χρωστούμενα στον Μπλατ να δοθούν, είναι τσάμπα λεφτά σε μια εποχή που φαίνεται να μην ...ρέει το χρήμα.
Αγωνιστικά, εξακολοθούμε να έχουμε 4 τεσσάρια, κανέναν σοβαρό άσο και κακούς Αμερικανούς. Η αναφορά στον Σπανούλη από μέρους μου είναι περιττή. Χρόνια τώρα τον βλεπουμε να "σβήνει" μπασκετικά αποθεώνοντάς τον για την δόξα που πέρασε. Λογικό είναι όσο περνάνε τα χρόνια να δικαιωνόμαστε όσοι τον κριτικάρουμε. Σημασία δεν έχει αυτό, όμως. Σημασία έχει ότι δεν χρειαζόταν να φτάσουμε ως εδώ και αυτός και εμείς. Φταίνε όλοι για την παρακμή του Βασίλη και πρώτος ο ακριβοπληρωμένος εγωισμός του. Αλλά φταίνε και όσοι επιμένουν να δοξάζεται ο Βασίλης και να ντροπιάζεται η ομάδα.
Τέλος πάντων. Πάμε για μια χρονιά που η λέξη "χαμένη" μάλλον θα αποδειχθεί ανεπαρκής για να περιγράψει το χάλι μας. Η διοίκηση έκανε την επανάσταση να μοιάζει ηρωική έξοδος από τα προβλήματα. Αν την έκανε όταν είμασταν δυνατοί και ακμαίοι, τώρα θα κυκλοφορούσαμε με το κεφάλι ψηλά. Τώρα όλοι μας χλευάζουν. Παίζουμε σε μιά διοργάνωση μόνο και φαντάζουμε σάκος του μποξ. Θα ήθελα πολύ να έβλεπα κάπου ένα φως στο βάθος αυτού του τούνελ αλλά δεν βλέπω. Περιμένω τα σχόλιά σας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου