Όσοι μας διαβάζετε, γνωρίζετε ότι μάς αρέσει να χρησιμοποιούμε τους αριθμούς, όπου αυτό είναι εφικτό. Είπαμε λοιπόν να βάλουμε πάλι κάτω τα νούμερα για τους τρεις νέους παίκτες που έρχονται στον μπασκετικό Ολυμπιακό σε σύγκριση με τους τρεις που αντικαθιστούν. Τα συμπεράσματα είναι σαφή!
Γράφει ο Court Central
1) Jenkins - Walkup
O Jenkins έπαιξε πέρσι σε 21 παιχνίδια, σχεδόν 16 λεπτά στο καθένα. Ο Ολυμπιακός πήρε σε αυτά τα λεπτά μ.ο. 2,9 πόντους με 67,7% στα δίποντα, 42,5% στα τρίποντα και 66,7% στις βολές, καθώς και 1,2 ριμπάουντ, 0,9 ασίστ, 0,8 κλεψίματα με ένα PIR στο 2,2.
Τί φέρνει ο Walkup; 34 ματς στη Ζαλγκίρις (μην πείτε "ποια Ζαλγκίρις;", τελευταία φορά έπαιξε σε Final Four έναν χρόνο μετά από εμάς, όταν μάς απέκλεισε αν και είχαμε το πλεονέκτημα και έκτοτε είναι σταθερά πάνω από εμάς στην τελική βαθμολογία, και με σχεδόν sold out σε κάθε ματς στην προ κορωνοϊού εποχή...) με πάνω από 24 λεπτά στο καθένα, εισφέροντας κατά μέσο όρο 8,2 πόντους με 46,9% στα δίποντα, 37,7% στα τρίποντα, πάνω από 90% στις βολές καθώς και 3 ριμπάουντ, 4,5 ασίστ και 1,1 κλεψίματα με PIR στο 10,6.
Η σύγκριση είναι καταλυτική υπέρ του Thomas και τα καλύτερα ποσοστά του Charles στα δίποντα και στα τρίποντα δεν λένε απολύτως τίποτε, αφού μιλάμε για συνολικά 3,4 προσπάθειες ανά παιχνίδι έναντι υπερδιπλάσιων του πρώην άσου της Ζαλγκίρις. Να προσθέσω και τα πάνω από δύο φάουλ ανά παιχνίδι που κέρδιζε πέρσι έναντι σχεδόν κανενός του Jenkins...
Σε αυτά αναλογιζόμαστε την πολύ καλή άμυνα στην μπάλα (άρα δεν θα μάς λείψει ο πολύ καλός σε αυτόν τον τομέα Τζένκινς, την καλύτερη σωματοδομή που εξυπηρετεί τις αλλαγές με συνεπές μαρκάρισμα έως και το 3 ή και ένα ελαφρύ 4άρι και κάτι που μάς έχει λείψει από την εποχή του Λοτζέσκι: spot shoot!
2) Harrison - Lighty
Εδώ δεν θα παραθέσω καν τους αριθμούς που, άλλωστε, βλέπετε πιο κάτω. Ο νέος είναι ...αλλιώς και καλύτερος σε όλα από τον παλιό με PIR 10,7 έναντι 5,4.
Εδώ ισχύει η ένσταση ότι η Villeurbanne είναι ομάδα σαφώς χαμηλότερης δυναμικής από τον Ολυμπιακό. Όμως ο David έρχεται από δυο γεμάτες χρονιές στην Ευρωλίγκα με κύριο χαρακτηριστικό ότι στην 5ετία που η γαλλική ομάδα μεγάλωσε και προβιβάστηκε από το Eurocup στην κορυφαία διοργάνωση, εκείνος βελτίωνε σταθερά τις επιδόσεις του σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες στατιστικής. Ο συμπαθής Harrison έμεινε στην καλή του χρονιά στο Eurocup - άντε και στο μεγάλο buzzer beater στο ΣΕΦ κόντρα στη Μακάμπι.
Τρία επιπλέον στοιχεία: πολύ αθλητικός - ένας από τους εμπειρότερους και εγκυρότερους ρεπόρτερ του μπασκετικού Ολυμπιακού, ο Νίκος Ζέρβας τον χαρακτήρισε ως τον Darden του 2021. Ο Darden, θυμίζω, είχε έλθει σε ίδια ηλικία, εξελίχθηκε σε συνεπή επιθετικό και σε αμυντικό εξολοθρευτή και μαζί του φτάσαμε στον τελικό της διοργάνωσης το 2015, σκουπίζοντας και τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα. Το δεύτερο: post up παιχνίδι, κάτι άγνωστο σε εμάς στα γκαρντ από την εποχή του Hackett. Το τρίτο; Πολύ καλό σουτ μετά από ντρίμπλα, γεγονός που τον βοηθά να δημιουργεί φάσεις και για τον εαυτό του.
Κι επειδή υπάρχουν απορίες "μα πήραμε δυαροτριάρι ενώ ψάχναμε ασόδυο", νομίζω πως οι τριάδες της περιφέρειας είναι ήδη διαμορφωμένες στον Ολυμπιακό της νέας χρονιάς: starters οι Walkup - Σλούκας - Παπ και bench οι Λάρι - Shaq - Lighty, με πολύ ευχέρεια για προσαρμογές ανάλογα με την εικόνα του κάθε παίκτη και του κάθε παιχνιδιού. Και βέβαια με υποστηρικτικό ρόλο από τον αρχηγό, ο οποίος θεωρώ ότι θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο Προολυμπιακό κι αν νιώσει δυνατός θα ζητήσει να παίξει έναν ακόμη χρόνο - και δεν νομίζω ότι ο οργανισμός θα τού το αρνηθεί... Σε διαφορετική περίπτωση, θεωρώ βέβαιο ότι θα αποκτηθεί ένας ακόμη περιφερειακός.
Να προσθέσω εδώ ότι Χαραλαμπόπουλος, Νικολαϊδης και Λούτζης θα είναι υποστηρικτικοί και θα έχουν τις ευκαιρίες τους, ειδικά αν παίξουμε στην Α1, περίπτωση κατά την οποία θα προστεθεί και Έλληνας ψηλός στην ομάδα. Ο (πολύ) ελπιδοφόρος Κάρτερ προορίζεται για δανεικός αν αποκτηθεί. Εκτός αν...
3) Ellis - Fall
Ο δεινόσαυρος σαφώς υπερτερεί στα νούμερα με συνολικό PIR 14,1 έναντι 8,1, όντας πιο άστοχος στις βολές - αλλά αυτό δουλεύεται και σίγουρα αξίζει τον κόπο πρέπει να δουλευθεί, αφού ο Moustafa κερδίζει διπλάσια φάουλ ανά ματς σε σχέση με τον Octavius που πέρσι δεν δικαίωσε τις προσδοκίες που ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Μεγάλη διαφορά όπως και στις ασίστ καθώς ο γίγαντας των 2μ. 18 δίνει σχεδόν δύο έτοιμα καλάθια ανά παιχνίδι - και κρατήστε εδώ τα plays που θα βγάλει τόσο με τον Σλούκι όσο και με τον Lighty που τον γνωρίζει πολύ καλά.
Πιο πολύ όμως από τους αριθμούς και την δεδομένη πολύ καλύτερη λειτουργικότητα στο pick'n'roll, αυτό που ο νέος σέντερ του Ολυμπιακού θα δίνει, είναι η αναγκαστική προσαρμογή του παιχνιδιού του αντιπάλου στην παρουσία του στο παρκέ, καθώς το μέγεθός του δεν μπορεί να αγνοηθεί από κανένα επιθετικό σύστημα. Και νομίζω ότι η ομάδα ανάλογα με το παιχνίδι θα τον προστατεύει στη λογική του stay under, ώστε να μην βρίσκεται στην άμυνα εκτεθειμένος στα γρήγορα γκαρντ της Ευρωλίγκας στο pick'n'roll, αλλά να κρατά γεμάτη τη ρακέτα.
Άρα είναι έτοιμη και πλήρης η ομάδα;
Αναφέραμε τα παραπάνω για να δείξουμε ότι το τεχνικό επιτελείο και οι team managers στόχευσαν έγκαιρα και πολύ συγκεκριμένα σε παίκτες που ανεβάζουν τον Ολυμπιακό σε σχέση με την περσινή εικόνα, με βάση την αδιάψευστη εικόνα των στατιστικών αλλά και με την αντίληψη που υπάρχει για το παιχνίδι των νέων σε σχέση με εκείνο των παλαιών.
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο Ολυμπιακός εκ των πραγμάτων στοχεύει στο να βρεθεί ξανά στα playoffs. Δεν θα ...πανηγυρίσουμε στον 7ο ουρανό, αλλά αυτό το σκαλοπάτι χρειάζεται ως επιτυχία έπειτα από τρία χρόνια απουσίας. Και φυσικά όλα κρίνονται στο γήπεδο - αλλά αυτό ισχύει και για τον Ολυμπιακό αλλά και για τους υπόλοιπους της Ευρωλίγκας, από τις κινήσεις των οποίων στη διάρκεια του καλοκαιριού θα κριθεί ενδεχομένως και κάποια πρόσθετη κίνηση στην ομάδα.
Και ...τρώγοντας έρχεται η όρεξη!
Να κλείσουμε με κάποιες σκέψεις για δύο ονόματα που έχουν συζητηθεί πολύ και ίσως εξακολουθήσουν να συζητούνται πολύ, αρχής γενομένης από τον Taylor Dorsey. Ήθελε και θέλαμε, αλλά πιο πολύ ήθελε να περιμένει το ΝΒΑ. Η ομάδα επέλεξε να περπατήσει πιο σίγουρα και να μην περιμένει για έναν βασικό μοχλό της 12άδας στα τέλη Αυγούστου, οπότε θα μπορούσε να έρθει και μια αρνητική απάντηση και μετά να ψάχνει και να μην βρίσκει. Αν τώρα ο Dorsey που έχει και ελληνικό διαβατήριο επιστρέψει άπρακτος από την δοκιμασία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΩ να προστεθεί στην ομάδα, δημιουργώντας απίστευτη πληρότητα στην περιφέρεια αλλά και ισχυρό πονοκέφαλο για το ποιός θα μένει εκτός 12άδας.
Πάμε στον Μήτογλου. Σημαντικό project με απτή βελτίωση πέρσι και σε ηλικία που δεν έχει πιάσει ακόμη ταβάνι. Οι πληροφορίες λένε ότι ο Παναθηναϊκός του προσφέρει 750 χιλιάδες, δηλαδή κάπου εκατό χιλιάδες παραπάνω για να ανανεώσει. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ολυμπιακός για να αποσπάσει την υπογραφή του θα πρέπει να τού δώσει επταψήφιο νούμερο - ο Παντελής Διαμαντόπουλος στo SPORT24.GR μίλησε για 1,2 εκατ. τον χρόνο πρόταση, κάτι που δύσκολα μπορεί να ισχύει σε μια ομάδα που έχει ήδη έναν παίκτη κοντά στα 2 εκατ. (Σλούκας) έναν ακόμη με επταψήφιο συμβόλαιο (Παπ) και έναν πολύ κοντά σε αυτό (Walkup).
Θα μιλάμε σε τέτοια περίπτωση για τεράστια υπέρβαση, η οποία θα έχει ως ντόμινο ανάλογη κίνηση με τον Σάσα, ο οποίος αμείβεται τώρα με 500 χιλιάδες και προφανώς δεν μπορεί το βασικό τεσσάρι του Ολυμπιακού να υστερεί έναντι ενός παίκτη που δεν προορίζεται βασικός, αλλά που θα κινείται σε δύο θέσεις (4-5 και, όπως καταλάβατε, σε τέτοια περίπτωση θα φύγει ο Λιβιό, με δεδομένη την παρουσία τόσο και του Πρίντεζη στο 4 όσο και του Μάρτινς στο 5).
Προσέξτε, δεν λέω ότι δεν χρειάζεται ο Ολυμπιακός τον Μήτογλου! Τουναντίον, μπορεί να δημιουργήσει μια απίστευτη βάση μαζί με Σάσα για πολλά χρόνια στο 4. Αυτό που λέω είναι ότι απαιτείται τεράστια υπέρβαση με το αγωνιστικό budget να φεύγει από τα 7 και να πηγαίνει προς τα 9 εκατομμύρια τον χρόνο. Και βεβαίως, δεν θέλω ο ερχομός του Μήτογλου να σημάνει ότι χάνεται ο Σάσα! Αντίθετα, με τους δύο στην ομάδα ο προπονητής αποκτά τεράστια ευχέρεια να μεταφέρει τον Βεζένκοβ και στο 3 ενώ με την αποχώρηση Λιβιό ανοίγει μια ακόμη θέση ξένου που ίσως να έφερνε ως 6ο τον Κάρτερ στην ομάδα, προκειμένου να δουλέψει δίπλα σε μεγάλους περιφερειακούς όπως ο Σπανούλης και ο Σλούκας και να ετοιμαστεί για ηγετικό ρόλο...
Η λογική λέει ότι τα πράγματα θα είναι πιο προσγειωμένα: η φετινή 12άδα με το συν-πλην τρία που αναλύσαμε, μια τριάδα - τετράδα συμπληρωματικών παικτών που θα παίρνουν πιο πολύ χρόνο στην Α1 (ΑΝ υπάρξει Α1) και μια πιθανή προσθήκη το καλοκαίρι σε περίπτωση που ο Dorsey με το ελληνικό διαβατήριο γυρίσει άπρακτος από τον μαγικό κόσμο.
Οψόμεθα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου