Στον Ολυμπιακό είναι ειλημμένη απόφαση η (σημαντική) ενίσχυση την νέα σεζόν, με την θέση του Shooting Guard να αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη (και την πιο ακριβή ενδεχομένως), στο χτίσιμο και το πλάνο της νέας ομάδας. Ο ηγέτης Κώστας Σλουκας βλέπετε, χρειάζεται έναν βαρβάτο combo δίπλα του, ώστε να απελευθερωθεί αγωνιστικά και μαζί να χτίσουν ένα σύγχρονο, μοντέρνο και αποδοτικό δίδυμο βασικών guard, σε μια μπασκετική εποχή όπου οι περιφερειακοί αποτελούν το Α και το Ω, μιας ομάδας που θέλει να έχει στόχους.
Καθώς δεν είμαι προς θεού... insider και δεν γνωρίζω κάτι, θα βασιστώ στα μεταγραφικά ρεπορτάζ, τα οποία λένε πως στον Ολυμπιακό αρέσουν οι Λόιντ και Ντόρσεϊ, κάνοντας σύγκριση των δύο "Αμερικάνων" guard...
H φετινή στατιστική τους:
- Ο Λόιντ έχει αγωνιστεί σε 27 ματς, παίζοντας 27' μ.ο. Ανά αγώνα, σκοράρει 17,4 πόντους, δίνει 3.3 ασίστ, παίρνει 3.5 ριμπάουντ, ενώ κερδίζει 5 φάουλ. Το συνολικό του ranking είναι 16.7 !
- Ο δε Ντόρσεϊ, έχει αγωνιστεί σε 30 παιχνίδια, πατώντας παρκέ για 21.4'. Ανά αγώνα σκοράρει 10.9 πόντους, μοιράζει 1.5 ασίστ, παίρνει 2.7 ριμπάουντ, ενώ κερδίζει 3.4 φάουλ, έχοντας συνολικό PIR 9.3 μονάδες...
- Ο Λόιντ έχει πάρει 200 δίποντα για 166 τρίποντα, έχοντας 52.5% δίποντο, 31.3% τρίποντο και 90.5% βολές. Ο δε Ντόρσεϊ, έχει σουτάρει 107 δίποντα για 144 τρίποντα, με 48.6% δίποντο, 38.9% τρίποντο και 76.4% βολές.
Ο ρόλος τους στις ομάδες:
Προφανώς ο Λόιντ έχει πολύ σημαντικότερο ρόλο στον Αστέρα, από ότι ο Ντόρσεϊ στην Μακάμπι. Η Μακάμπι άλλωστε είναι μια ομάδα φοβερά γεμάτη στα guard, εν αντιθέση με τον Αστέρα, που διαθέτει κυρίως ψηλά κορμιά forwards στο ρόστερ του. Ο Λόιντ παίζει πιο πολύ, παίρνοντας σαφώς περισσότερες προσπάθειες, αποτελώντας τον απόλυτο ηγέτη του Ερυθρού, την ίδια ώρα που ο Ντόρσεϊ, είναι μοιράζεται το rotation πίσω ή στο πλάι του Γουίλμπεκιν με άλλους (Μπράιαντ, Κρις Τζόουνς, Ντι Μπαρτολομέο).
Τα στοιχεία και η θέση τους:
Όπως φαίνεται και από τα στατιστικά τους, ο Λόιντ παίζει πιο πολύ isolation παιχνίδι (παίρνει εμφανώς περισσότερα δίποντα γαρ) , την ίδια ώρα που ο Ντόρσεϊ, αν και combo, παίζει πιο πολύ σαν "πλαϊνός" (spot σουτ) . Ο Αμερικάνος του Αστέρα, χτυπάει με drives και σουτ μέσης απόστασης μετά από ντρίμπλα, ενώ ο "Έλληνας" Ντόρσεϊ είναι πιο συνεπής σουτέρ και λιγότερο driver. Θα έλεγα πως ο Λόιντ είναι "ασσόδυο" , κλασικός scoring guard (βλέπε Λάρκιν ή Τζέιμς), ενώ ο Ντόρσεϊ είναι κλασικό "δυάρι", ο παλιός shooting guard που λέγαμε (βλέπε Χίγκινς ή Μπομπουά).
Η σύγκριση:
Ο Λόιντ έχει καλύτερη ντρίμπλα και εκτός από κλασικός combo, μπορεί να παίξει και σαν PG, ενώ ο Ντορσεϊ θεωρώ πως όχι. Ο Λόιντ είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα κορυφαία scoring guard της διοργάνωσης (3ος σκορερ), σε μια θέση/ρόλο που αποκτά όλο και περισσότερη σημασία στο σύγχρονο μπάσκετ (βλέπε Λάρκιν, Σβεντ, Τζέημς, Ντε Κολό κτλ κτλ). Το isolation του είναι φοβερό ενώ διαθέτει και δημιουργία και αξιόπιστο μακρινό σουτ.
Την ίδια ώρα ο Ντόρσεϊ είναι ένα πιο αθλητικό guard. Είναι ένα guard σε κορμί forward βασικά, καθώς είναι 1.96 και αρκετά -επαναλαμβάνω- αθλητικός. Στα υπέρ του σε σχέση με τον Λόιντ, σίγουρα το ελληνικό διαβατήριο, όπως και πως το γεγονός πως λόγω κορμιού έχει μεγαλύτερο αμυντικό "potential". Στα αρνητικά του πως δεν μπορεί να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του.
Η σύνοψη:
O Σλουκας ίσως θα χρειαζόταν έναν πιο "πλάγιο" guard δίπλα του, που να παίρνει τα σουτ από τις 45 μοίρες, ανοίγοντας το γήπεδο και όχι έναν combo που να θέλει αυτός τη μπάλα στα χέρια του. Κοινώς αγωνιστικά ίσως να ταίριαζε λίγο παραπάνω ο Ντορσεϊ. Βέβαια στο σύγχρονο μπάσκετ όπου οι guard που παίζουν το isolation αποτελούν τη "νέα μόδα", ίσως εν τέλει θα μπορούσε να σταθεί... καλύτερα ο Λόιντ, ο οποίος γενικά και συγκεντρωτικά, νομίζω είναι πιο ολοκληρωμένο παίχτης (βασικά είναι από τα πιο ολοκληρωμένα guard όλης της διοργάνωσης).
Η επιλογή έναν εκ των δύο (λέμε τώρα) βέβαια, θα εξαρτιόταν και από την απόκτηση του PG (αντί Τζένκινς) που θα κάνει η ομάδα. Αν επιλεγεί πχ ξανά ένας 2way play maker, με αμυντικές κυρίως ικανότητες (πχ ένας Χάκετ...), τότε ένα επιθετικό combo θα κόλλαγε πιο πολύ (Λόιντ), ενώ αν πχ ο PG έχει επιθετικό ρεπερτόριο και isolation game (πχ ένας στυλ Νόρις Κόουλ), τότε θα χρειαζόταν πιο πολύ ένας spot πλάγιος guard (Ντόρσεϊ).
Αν η επιλογή ήταν δική μου... τότε θα επέλεγα τον Ντόρσεϊ, για τον απλό λόγο πως θεωρώ πολύ σημαντική την Ελληνική του καταγωγή. Πείτε με γραφικό, αλλά θεωρώ εξαιρετικά σημαντική την παρουσία γηγενών Ελλήνων στην ομάδα (για αυτό και θα ήθελα παραμονή Κουφού πχ). Οι καλοί γηγενείς κατ' εμέ είναι, το Α και το Ω στο χτίσιμο ενός μακρόπνοου project και ενός κορμού...
Τα δεδομένα μεταγραφής τους:
Και οι δύο αποτελούν δύσκολες αλλά όχι ακατόρθωτες περιπτώσεις. Ο Λόιντ, ο οποίος μένει ελεύθερος, θα ψαχτεί για ένα μεγάλο συμβόλαιο (ίσως και άνω του εκατομμυρίου) και λογικά μπορεί να το βρει σε ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ της διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός μπορεί να τον προσεγγίσει με ένα συμβόλαιο κοντά στο... μύριο και κυρίως προσφέροντας του την σιγουριά ενός πολύ σημαντικού ρόλου, τον οποίο ίσως δύσκολα να βρει σε μια Ρεάλ, ή σε μια Εφές κτλ.
Ο δε Ντόρσεϊ , έχει μεν όρο ανανέωσης η Μακάμπι, αλλά σύμφωνα με τα ρεπορτάζ δύσκολα θα το ενεργοποιήσει, οπότε πιθανώς να βγει κ αυτός στην αγορά. Έχει προτεραιότητα το ΝΒΑ αλλά αν δεν βρει εγγυημένο συμβόλαιο θα κοιτάξει την Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός θα τον προσέγγιζε με τα ίδια χρήματα που θα έδινε στον Λόιντ (μύριο θέλει και ο Τάιλερ) και το γεγονός πως θα του έδινε την ευκαιρία να παίξει για 1η φορά στην χώρα καταγωγής του και ειδικά με τη βαριά φανέλα του Θρύλου, είμαι βέβαιος πως δεν θα τον άφηνε ασυγκίνητο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου