Στο σημερινό RedDunker Analysis, αναλύουμε τη" μέθοδο" της νίκης της ομάδας μας κόντρα στην Κίμκι, μία νίκη η οποία για να έχει αντίκρισμα πρέπει να δείξει το δρόμο για τη συνέχεια της regular season...
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο Ολυμπιακός απέδωσε υπέρ-μπάσκετ στη Μόσχα. Βέβαια δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για πανηγύρια και διθυράμβους. Η ομάδα μετά από 3 κακές σερί ήττες επέστρεψε στο δρόμο των επιτυχιών και με ρεκόρ 8-8 βρίσκεται κανονικά και με το νόμο εντός του στόχου των play offs στο τέλος του α' γύρου -με ματς λιγότερο- (διαβάστε εδώ την αποτίμησή του). Η προχθεσινή εμφάνιση γεμίζει (ξανά) με αισιοδοξία το τμήμα. Τα έχουμε πει πολλάκις άλλωστε, potential υπάρχει, δεδομένα, και μάλιστα μπόλικο. Ο Ολυμπιακός αυτό το μπάσκετ μπορεί να βγάλει στο παρκέ... το θέμα ειναι να αποκτήσει σταθερότητα!
Πάμε όμως χωρίς πολλά λόγια στην "τακτική ανάλυση" του αγώνα.
Το... περίστροφο!
Ο Ολυμπιακός πριν το ματς ήταν νομίζω η τελευταία ομάδα (ή έστω από τις τελευταίες) σε ποσοστό εύστοχων τριπόντων στην διοργάνωση. Στη Μόσχα όμως έκανε ρεκόρ (βασικά το ισοφάρισε) με 16 (!) εύστοχα... Γιατί συνέβη αυτό;
Προφανώς ήταν θέμα μέρας και ρέντας, αλλά όχι μόνο. Ο Ολυμπιακός αφενός διαθέτει αρκετούς καλούς σουτέρ, αφετέρου δε, τα χθεσινά του σουτ ήταν ΟΛΑ υπό καλές προϋποθέσεις-κοινώς ελεύθερα!
Οι Βεζενκοφ και Χάρισον είναι εκπληκτικοί έξω απο τα 6.75 και πολύ απλά πρέπει να το πιστεύουν παραπάνω (οκ ο Σάσα κάνει σεζόν καριέρας, αλλά ειδικά ο Χάρισον πρέπει να σουτάρει περισσότερο*) ! Ο Σλούκας επίσης έχει πολύ καλό μακρινό σουτ (και μάλιστα μετά από ντρίμπλα), ενώ και οι Σπανούλης-Πρίντεζης αλλά και ο Τζένκινς, ανέκαθεν στις καριέρες τους, είχαν το τρίποντο στο ρεπερτόριο τους... Όχι δεν γίναμε ξαφνικά οι... Warriors της Ευρώπης, αλλά η ομάδα διαθέτει το υλικό ώστε να είναι τουλάχιστον αξιόπιστη από μακρινή απόσταση. Η τελευταία θέση στο στατιστικό πίνακα δεν είναι ρεαλιστική. Το σουτ είναι θέμα ημέρας, προφανώς ρυθμού αλλά κυρίως ψυχολογίας και πιστεύω πως η ομάδα μπορεί να βελτιωθεί αρκετά στο κομμάτι αυτό! Με τις νίκες άλλωστε η ψυχολογία των παιχτών χτίζεται και ανεβαίνει...
*Ο Χάρισον παίρνει ακριβώς 4 τρίποντα ανά αγώνα, για τέτοιο "χερά" είναι λίγα, κατ' εμέ.
Από την άλλη, ο Θρύλος χθες είχε φοβερή κυκλοφορία της μπάλας, ενώ παράλληλα είχε και ΙΔΑΝΙΚΕΣ αποστάσεις. Η ομάδα είχε υπομονή και καλή κίνηση, έκανε ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ελάχιστα λάθη (μόλις 6) στον αγώνα και είχε καλό αριθμο ασίστ (19). Βασίστηκε - κόντρα σε μια κακή αμυντικά ομάδα αντικειμενικά- στο pick n roll και από εκεί ξεκίναγαν όλα, καθώς το πλάνο ήταν συγκεκριμένο . Είτε η επίθεση ολοκληρωνόταν σε 2vs2 καταστάσεις (δεν βγηκαν κ λίγες από δαύτες, πχ οι Ελις-Μαρτιν ειχαν 10/12 δίποντα, βάλτε και τους 25 προσωπικούς πόντους του Σλούκα) , είτε συνήθως η μπάλα έσπαγε ΣΩΣΤΑ έξω σε ακροβολισμένους παίχτες. Σωστά το τονίζω, στο σωστό timing, με τους παίχτες στις σωστές θέσεις. Κάπως έτσι βγήκαν... τα περίστροφα και ο Θρύλος βρήκε τους 48 πόντους έξω από τα 6.75. 4 τρίποντα ο Χάρισον, 5 ο Σλουκας, 3 ο Σασα και πάει λέγοντας...
Η σημασία των επιθετικών αποστάσεων ήταν (και πάντα είναι) μεγάλη και καθώς οι ερυθρόλευκοι είχαν ιδανικές, τα πάντα έγιναν πιο εύκολα... Με σωστές αποστάσεις στο επιθετικό παρκέ, η ομάδα είχε καλές επιλογές και για καταστάσεις iso ή Pick n Roll αλλά και καλή κυκλοφορία της μπάλας και σωστό passing game (εξ ου κ τα λιγοστά λάθη).
... και οι περιστροφές!
Ο Ολυμπιακός στην αρχή του αγώνα έκλεινε μέσα την άμυνα του ώστε να κόψει τους αθλητικούς ψηλούς της Κίμκι, δίνοντας ξεκάθαρα τα σουτ στον Ζάιτσεφ. Ξαφνικά όμως ο Ρώσος ρολιστας μετρατάπηκε σε σουτέρ... ολκής, βρήκε 4 τριποντα μόνο στο α' μερος (!) ενώ έβαλε και 2-3 κρεμασμένα ο Σβεντ. Κάπως έτσι ήρθαν οι 51 πόντοι παθητικό ημιχρόνου... Στην αρχή του β' ο Ολυμπιακός άνοιξε σε πλάτος την άμυνα του αλλά τότε έτρωγε... φάσεις στο πίσω μέρος της άμυνας του...
Εκεί κάπου άλλαξε το τσιπάκι. Οι παίχτες βρίσκοντας ρυθμό αυτή τη φορά από την επίθεση, έτρεξαν πιο πολύ στην άμυνα, συγκεντρωθήκαν και έβγαλαν τρομερή ενέργεια στην ομαδική άμυνα τους. Οι περιστροφές λειτούργησαν ιδανικά και οι χώροι σε όλο το πλάτος του αμυντικού παρκέ έκλεισαν σαν δαγκάνες! Μάλιστα αυτό επιτεύχθηκε χωρίς το νο1 παίχτη του ρόστερ πάνω στο παρκέ στον τομέα αυτό, Κώστα Παπανικολάου! Σημαντικός ο Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος είναι μεταμορφωμένος αμυντικά και κάλυπτε ιδανικά τις αδύνατες πλευρές, αλλά αντίστοιχα και ο Χάρισον, ο οποίος έβγαλε 26' στο παρκέ κυρίως από την θέση 3! Ανεβασμένος παρουσιάστηκε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και ο Έλις, ο οποίος εκτός από τους 15 πόντους στην επίθεση, τα κατάφερε και αμυντικά, κόντρα στους εκρηκτικούς αντίπαλους ψηλούς.
*Βέβαια πολλά αμυντικά συγχαρητήρια (βασικά τα περισσότερα) αξίζουν και στον Τζένκινς, για την εκπληκτική 1vs1 άμυνά του πάνω στον Αλεξέι Σβεντ, ο οποίος στο β' μέρος εξαφανίστηκε...
Έτσι να συνεχίσει...
Ο Ολυμπιακός έτσι πρέπει να πορευθεί στη σεζόν. Με συγκέντρωση στο επιθετικό του παρκέ και ενέργεια στο αμυντικό. Όταν επιθετικά είναι συγκεντρωμένος, βρίσκει σωστές αποφάσεις και μπορεί να ξεδιπλώσει το ταλέντο όλων του των παιχτών, ενώ αμυντικά όταν έχει ενέργεια και team spirit , μπορεί να θυμίζει τον κλασικό σκληρό Ολυμπιακό των προηγούμενων ετών... Τόσο απλά είναι τα πράγματα...
Αυτά και τίποτα περισσότερο. Μια νίκη ήταν, σημαντική ναι αλλά πάει πέρασε. Ακολουθεί βαρύ και δύσκολο πρόγραμμα, το οποίο όμως θα λειτουργήσει ΜΟΝΟ θετικά για την ομάδα η οποία χρειάζεται ρυθμό. Συνεχίζουμε, βρισκόμενοι πλέον στο 2021... Μια καινούργια σεζόν, γεμάτη αισιοδοξία για την ομάδα μας αλλά κυρίως και για τον καθένα μας προσωπικά. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία σε όλο τον κόσμο και τα πάντα να (ή βασικά θα) πάνε καλύτερα...
*Για την ομάδα ο στόχος είναι ξεκάθαρα η επιστροφή στα play offs. Το νερό στο τμήμα, ξεκάθαρα έχει μπει στο αυλάκι πάντως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου