Το νέο project μετάβασης, είναι εδώ...

Μεταβατική περίοδος και αλλαγές είναι "το ίδιο και το αυτό"!  Ο Αντιδραστικός γράφει για το αποτυχημένο Αμερικανικό "πείραμα" και το νέο ερυθρόλευκο project το οποίο μπαίνει άμεσα σε ισχύ...


Όταν το καλοκαίρι του 2018, έφευγε -έχοντας κάνει τον κύκλο του- ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και αναλάμβανε ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο Ολυμπιακός έβαλε σε ισχύ,  το νέο του project. Το 1ο project της νέας εποχής. Τι έλεγε αυτό; Αμερικανοποίηση του ρόστερ- πιο μοντέρνο και γρήγορο μπάσκετ.

Πλέον σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά,  στον ερυθρόλευκο οργανισμό κατάλαβαν από πρώτο και...  σκληρό χέρι,  πως το πλάνο αυτό απέτυχε. Απέτυχε παταγωδώς. Έτσι λοιπόν η ομάδα, βρίσκεται ξανά,  στην αναζήτηση οράματος και σχεδίου. 

Οι μεταβατικές περίοδοι,  στον αθλητισμό, τα έχουν αυτά. Για αυτό ονομάζονται άλλωστε κι έτσι. Συμβαίνουν ένα σωρό αλλαγές,  δοκιμές,  πειράματα,  ρίσκα,  μέχρι να βρεθεί ένα νέο λειτουργικό και αποδοτικό μοντέλο. Η κατάσταση λοιπόν στην οποία βρίσκεται η ομάδα μας,  είναι δυστυχώς απόλυτα φυσιολογική και αναμενόμενη. 

Το τίμημα των πέντε τελικών την δεκαετία 2009-2019, θα ήταν ούτως ή άλλως σκληρό, ας μην γελιόμαστε. 

Όπως βλέπετε προσωπικά δεν σπέρνω κανένα πανικό, ενώ  παραμένω αισιόδοξος και κυρίως ρεαλιστής. Η ομάδα δεδομένα βρίσκεται σε πολύ ιδιαίτερη,  δύσκολη και ιστορική συγκυρία,  τα λάθη και τα προβλήματα όμως, είναι απολύτως φυσιολογικά. Το ζουμί είναι να υπάρχει προσπάθεια,  από τον σύλλογο. Προσπάθεια ώστε η  μεταβατική κατάσταση αυτή,  να πάψει και να ξαναμπεί η ομάδα σε τροχιά επιτυχιών.   Πάμε τώρα παρακάτω. 

Ήδη εδώ και λίγες μέρες,  στον Ολυμπιακό επικρατεί κινητικότητα. Συμβαίνουν ζυμώσεις,  παίρνονται αποφάσεις. Το νέο project είναι εδώ!  Τι λέει αυτό; Θα το δούμε παρακάτω. 

Αρχικά τελειώνουν αρκετοί Αμερικάνοι. Με αφορμή την έλλειψη πειθαρχίας,  σύντομα θα αποτελέσουν παρελθόν οι Ριντ και Τσέρι,  ενώ κανείς δεν μπορεί να εγγυθεί το μέλλον και του Μπόλντγουϊν. Επιπλέον,  εκτός από τις αποχωρήσεις παιχτών, θα έχουμε (όπως όλα δείχνουν) και την αποχώρηση του coach Κεμζούρα. Πρώτο σκέλος λοιπόν του νέου project: ξήλωμα. Ριζοσπαστικό ξήλωμα βασικά,  αρκετών υπαιτίων (χωρίς προφανώς να είναι οι μόνοι) της φετινής μέτριας εικόνας. Στους Ριντ,  Τσέρι,  Κεμζούρα προσθέστε τον Μπλατ,  τον Κουμζίνσκας αλλά και τον Πάντερ! Σύνολο δύο προπονητές και πέντε παίχτες ήδη! Αυτό ονομάζεται 100% παραδοχή αποτυχίας του καλοκαιρινού σχεδιασμού! Και μπράβο στην διοίκηση που το αναγνωρίζει! Που αναγνωρίζει τα λάθη της. 

Το σκέλος νούμερο δύο είναι η "αναγκαστική" ελληνοποίηση. Και τι εννοώ αναγκαστική; Μόνο με γηγενείς μπορεί μια ομάδα να πετύχει  στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ειδικά αν δεν έχει τα γιγαντιαία budget των Φενέρ και ΤΣΣΚΑ (ομάδες που απλά...  πληρώνουν για την επιτυχία). Θυμηθείτε το παράδειγμα της παλιάς Μπαρτσελόνα (πχ με Ρούμπιο,  Αμπρίνες,  Ναβάρο κτλ),  νοσταλγείστε τον Ολυμπιακό των Σλούκα,  Μάντζαρη,  Παπαπανικολάου,  Σπανούλη,  Πρίντεζη, Περπέρογλου (και έπειτα Παπαπέτρου και Αγραβάνη) και για πιο...  φρέσκα κουλούρια πάρτε την Ζαλγκίρις του Σάρας ή βεβαίως την Ρεάλ (Γιούλ,  Ρέγιες,  Ρούντι,  παλαιότερα Σέρχι,  Μίροτιτς κτλ). Ε ο Ολυμπιακός συνειδητοποίησε πως ο αφελληνισμός ελέω Μπλατ,  τον πήγε πολύ πίσω-δεν του ταίριαξε. Ήδη λοιπόν η επιστροφή Χαραλαμπόπουλου,  δείχνει την "στροφή" της ομάδας. Ο Χαραλαμπό,  ο Κόνιαρης,  ο Λαρεντζάκης, ο Βεζένκοφ,  σε συνδυασμό με τους παλιούς (Σπαν-Πριντ-Παπ),  μπορούν να δημιουργήσουν τον κορμό,  τη βάση της νέας εποχής. Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί πλέον ο Ολυμπιακός (θα αναζητηθούν κι άλλοι Έλληνες το καλοκαίρι). Με γηγενείς που θα πονάνε τη φανέλα, θα ξέρουν  την ιστορία της ομάδας και αντί για απλανή βλέμματα,  θα έχουμε μάτια που γυαλίζουν. 

Το τελευταίο σκέλος του νέου project είναι και το πιο δύσκολο. Ο προπονητής... Δεν θα μπω σε διαδικασίες εικασιών, φημών και πόθων. Θα αναφέρω λοιπόν για όσους ξεχνούν γρήγορα τα εξής. Επί εποχής Αγγελόπουλων είδαμε στον πάγκο. Τον Καζλάουσκας,  τους Γκέρσον-Γιαννάκη (στα ντουζένια τους),  τον ΜΥΘΙΚΟ Ίβκοβιτς,  τους ιστορικούς Μπαρτζώκα και Σφαιρόπουλο και βέβαια τον NBAer Μπλατ.  Γιατί τα λεω αυτά; Για να καταλάβουν όλοι,  πως οι προέδροι έφερναν ανέκαθεν και φέρνουν,  μεγάλους προπονητές. Προσωπικά λοιπόν, όποιον και να επιλέξουν για να δημιουργήσουν γύρω του τη νέα ομάδα,  τους εμπιστεύομαι απόλυτα! Θα ναι ο Μίλαν,  θα ναι ο Μπαρτζώκας ή ο Ράντονιτς (*) κτλ κτλ,  όποιος και να είναι,  καλοδεχούμενος... Ο Ολυμπιακός ελέω κρισιμότητας της κατάστασης,  δεδομένα θα την ψάξει καλά... την υπόθεση προπονητή,  ας μην έχει κανείς αμφιβολία... Για αυτό και ακόμα και δεν έχει ανακοινωθεί... 

Συνοψίζοντας... Δυσκολο φεγγάρι,  αλλά αναμενόμενο. Το ψάξιμο ενός νέου μοντέλου,  συνεχίζεται. Βρισκόμαστε μπροστά σε εξελίξεις,  με ένα νέο project μετάβασης  να είναι ήδη στα σκαριά... Στήριξη,  υπομονή και αισιοδοξία. Η ομάδα των 5 τελικών περνάει δύσκολη εποχή,  ο κύκλος της έχει κλείσει, αλλά σύντομα ένας νέος θα ανοίξει! 

*Ο Ράντονιτς στην καριέρα του έχει: έξι πρωταθλήματα με τη Μπουντούτσνοστ,  3 αδριατικές και 3 πρωταθλήματα Σερβίας,  με τον Ερυθρό,  δύο πρωταθλήματα με την Μπάγερν,  ενώ έκανε over achieving πορείες (οριακά οχτάδας) ,  με Ερυθρό και Μπάγερν,  δημιουργώντας τις ομάδες έκπληξη των εκάστοτε διοργανώσεων... Απλά τα αναφέρω τα παραπάνω...